شالوده ی خیالم   آنجا که من خویشتن را به دست نم دار شبنم ها سپردم آنجا که اقاقیا جان میفشاند و چلچله در عطر و بوی بنفشش پر میگشود بتی بود هست وَ من به کیش او ایمان آوردم مسلمانی کافرم عشق،عشق … این واژه ی دیوانه وار در دین او غرقم کرد.  

در آسمان آبی این چشم ناشناس – در چشم دیگری   در آسمان آبی این چشم ناشناس چون آسمان خاطره ی من ستاره ایست دیدم ترا که جلوه کنان در نگاه او با من چنانکه بود ، هنوزت اشاره ایست می بینمت هنوز درین چشم ناشناس این چشم ناشناس که رفت از برابرم گویی تویی[…]

شب ها به کنج خلوت من می گفت – سرگذشت   شب ها ، به کنج خلوت من می گفت افسانه های روز جدایی را با خنده های تلخ ، نهان می داشت در چشم خویش ، راز خدایی را آن آتشی که شعله به جان می زد دیگر نمی شکفت به چشمانش وز گریه[…]

چشمه در تاریکی شب ، برق می زد – پرده ی ناتمام   چشمه در تاریکی شب ، برق می زد باد ، رقصان با سرود اهرمن ها سایه های خفته چون دزدان رهزن تک درختان ، چون نگهبانان تنها ماه ، گاهی ناهویدا ، گاه پیدا خنده ی تلخ و غم انگیز نسیمی نقش[…]

نیمه شبانست و باد سردی از آن دور – یادبودها   نیمه شبانست و باد سردی از آن دور سر کند افسانه های دیو و پری را در دل خاموش شب به یاد من آرد بهت و سکوت جهان بی خبری را نیمه شب آنگه که دختران پریزاد آب ، ز سرچشمه های گمشده آرند[…]

شب باد پر شکسته – مرگ پرنده   شب ، باد پر شکسته می رفت و ناله می کرد مستانه در سیاهی هر سو کشاله می کرد در گوشه های تاریک در سایه های نمناک می سود پنجه بر سنگ می کوفت سینه بر خاک می برد شاخه ها را بازیکنان به هر سو می[…]

ساعتی از نیمه شب گذشت و سیاهی – محبوس ساعتی از نیمه شب گذشت و سیاهی چهره بر آن میله های پنجره مالید باد شب از زیر طاق سبز درختان سینه کشان در رسید و غمزده نالید سایه ی کمرنگی از سپیدی مهتاب روشنی افکند بر قیافه ی محبوس چین و شکن های چهره اش[…]

شبح ، کم کم ، قدم آهسته تر کرد – دیوانه   شبح ، کم کم ، قدم آهسته تر کرد نگاهش لای تاریکی درخشید صدای غرش بادی که برخاست شبح را اضطرابی تازه بخشید درختان ، سینه ها بر هم فشردند نفس ها منجمد شد در گلوها گهی می تافت چشم یک ستاره گهی[…]

توده های سیاه درختان – درود بر شب   توده های سیاه درختان ساکن اندر خموشی چو کوهند شب به خوابست و در آسمان ها اختران ، روشن و با شکوهند باد گرمی چو لرزان نفس ها می خورد بر لب و گونه هایم می کشد نور رؤیایی ماه سایه ای نیمرنگ از قفایم ای[…]

چراغ خرمنی از دور پیداست – شب در کشتزاران   چراغ خرمنی از دور پیداست شب مهتاب ، در آن سوی جاده صدای پر طنین سم اسبی شود هر لحظه در صحرا زیاده درختانند با بادی به نجوا سر از مستی به گوش هم نهاده کنار جاده ها مسکن گزیده سیاهیشان چو دزدان پیاده غریو[…]

سوت ترن به گوش رسد نیمه های شب – رقص اموات   سوت ترن به گوش رسد نیمه های شب آهسته از کرانه ی دریای بیکران باد خنک ز مزرعه ها آورد به گوش در های و هوی بیشه ، سرود دروگران خواند نسیم نیمه شبان در خرابه ها در نقش کاهنان شب اوراد ساحران[…]

مرغ سیاه بر سر تخم سپید خفت – سرگذشت   مرغ سیاه بر سر تخم سپید خفت با نطفه ای که در دل او می تپید گفت زهدان آهکین من ای تخم چشم من زندان تیره نیست سرشار از فروغ زلال سپیده است پوشیده تر ز مردمک چشم خفتگان خورشید در سپیده ی آن آرمیده[…]

آنکو دل ما به اشک و خون – سرزنشی در ستایش   آنکو دل ما به اشک و خون آغشت از خاک مزار ما بسازد خشت در ملک یقین او گمانی نیست دیدی که بهشت را به آدم هشت هان ! ای که تمام خوبی ممکن در پیش رخ تو می نماید زشت ای آنکه[…]

زنی چراغ به دست ازسپیده دم آمد – زنی چراغ به دست   زنی چراغ به دست ازسپیده دم آمد زنی که موی بلندش در آستان طلوع غبار روشنی سرخ شامگاهان داشت بر آستانه نشست ز پشت مردمکش آفتاب را دیدم که از درخت فراتر رفت به روی گونه ی گلرنگ صبح پنجه کشید نگاه[…]

درخت باکره از روح صبح بار گرفت – روح القدس   درخت باکره ، از روح صبح بار گرفت پرنده از رحم سبز او تولد یافت به سوی روزنه ی سرخ آفتاب شتافت خوشا پرنده که با روشنی برادر بود   پیشنهاد ویژه برای مطالعه تطبیق تصویر استعاره ای زنان در اشعار دو بانو خوبرویان[…]

دیریست دو چشم غصه می بارند   دیریست دو چشم غصه می بارند دور از تو گویی ،مدام تیره و تارند از چیست شب‌های تمام ابری هر لحظه بی تو ،روح تلاطم دارند نوید فرخی

خوش آن روزی که با دلدار می گفتیم   خوش آن روزی که با دلدار می گفتیم ز جام وصل نوشیده، زعیش یار می گفتیم که صد شکر از ساقی خوبان ولب لعلت فراغ از روی بُستانت، در این گلزار می گفتیم که چون یاد دل افروز تو بود و نقش اَبرویت صبا را چون[…]

نجوای شب   ای که از نجوای شب شعر و شعوری بافته بر فراز شهر دامان مهتاب آویخته   من نگویم شادی ات از بهر چیست من نگویم ناله ات از بهر کیست   سرکشیدی جامها، ندانی کیستی پر کشیدی تا لامکان پی کیستی ؟   لیک اندرونت بی باده مست خالقت هر دم تو[…]

خط چشمان   تاکه من شیفته ی این لب و دندان توام چه رهایی ست که من عاشق زندان توام ، پیش ازین ناطق و حراف بوُدم لیک کنون لب به لب دوخته و ساکت و حیران توام ، درس آن مدرسه ها خواندم و مردود شدم! که در این صومعه ها در پی دامان[…]

کودتا   کودتا گشت و دگردیسی جان محتمل است . رج به رج فرش دلم نقش تورا میبافند . شاهکاری دگر از عشق به انسان برسید . همه اقشار تنم طرح تو را میخواهند . ساختار غزل و شعر بە یک بارە شکست . شاعران شعر نوینی به زبان چرخاندند . خوش خطان «باقلم شرم[…]

قمار عشقبازی   پای عشق اندر میان باشد،دریا پل شود چون خلیل عاشق اگرباشد،آتش گل شود . در دل این عشق اعجاز است و راز نزد یوسف کودکی الکن،چون بلبل شود . در قمار عشق بازی دردها باید کشید تاکه پیری‌چون زلیخا دختری ترگل شود . قدرت ایمان آیا هیچ میدانی که چیست؟ در حضور[…]

آتش عشق آتشِ عشقِ تو گر شعله به فردوس کشد این جهنم نفروشم به صد باغ بهشت جز تو در دلکده ی عشق ندارم صنمی شده ای قبله ی جانِ منِ دیوانه سرشت