شعر ابا جعفر یشتافک السمع والبصر _ ادیب الممالک  رقعه   ابا جعفر یشتافک السمع والبصر کفلمئان مشتاق الی الماء والنهر   و قد تفتقدک العین من بعد فقدها کما فی اللیالی السود یفتقد القمر   شهدتک فاستغیت عنک من الوری و من یتبع بعدالمشاهدة الاثر؟   رایتک ما فوق الروایات فی العلی و من[…]

شعر ماه رمضان بنهفت آن چهره نورانی _ ادیب الممالک    ماه رمضان بنهفت آن چهره نورانی عید رمضان آمد بافره یزدانی   آواز جرس برخواست از قافله طاعت وین قافله را توحید کرده است شتربانی   این قافله محفوظ است از نعمت جاویدان وین بادیه محفوظ است از غول بیابانی   این قافله در[…]

شعر قصه گیسوی لعبتان طرازی _ ادیب الممالک    قصه گیسوی لعبتان طرازی از شب یلدا فزوده شد به درازی   عمر گرانمایه ای دریغ تلف شد در خم گیسوی لعبتان طرازی   درد و دریغا که عاشقان وطن را عشق حقیقی، بدل شده به مجازی   ما به سر زلف یار، بسته دل و[…]

شعر طوبی و همایونا کاندر صف دنیا _ ادیب الممالک    طوبی و همایونا کاندر صف دنیا در گلشن فردوسم و در سایه طوبی   از چاکری شاه کنم فخر به قیصر وز فر ولیعهد زنم طعنه به کسرای   مولای بزرگان جهان گشتم ازیراک دارای جهان را شده ام چاکر و مولی   تا[…]

شعر ای دل چو ز تن کاهی در جان بفزائی _ ادیب الممالک    ای دل چو ز تن کاهی در جان بفزائی در جلوه ز صاحبنظران هوش ربائی   ور بسته زنجیر سر زلف بتانی سخت است ز زنجیر غمت روی رهائی   تا چند گرفتاری در چاه زنخدان جهدی کن کز چاه طبیعت[…]

شعر تا که روز از هفته و هفته ز مه ماه از سنه _ ادیب الممالک  در مدح محمد ولیخان نصرالسلطنه   تا که روز از هفته و هفته ز مه ماه از سنه نگذرد فیروز و فرخ باد نصرالسلطنه   صاحب فرخنده سردار معظم آنکه هست طلعتش چون آفتاب و فکرتش چون آینه  […]

شعر گویند از خراسان شد تاجری روانه _  حکایت _ ادیب الممالک    گویند از خراسان شد تاجری روانه با کاروان بغداد سوی طواف خانه   چون کاروان فرو شد در شهر بند بغداد در آن دیار دلکش یاری بدش یگانه   گشتش ز جان پذیره بردش بخانه خویش گرد آمدند بروی یاران ز هر[…]

شعر تبارک الله از این نغزنامه دلخواه _ ادیب الممالک    تبارک الله از این نغزنامه دلخواه که بر کمال نگارنده شاهد است و گواه   اگر کسی را باشد در این جریده نظر وگر کسی را افتد بر این صحیفه نگاه   ز کار مردم گیتی همی شود واقف ز حال مشرق و مغرب[…]

شعر مرا بروز غدیر آن پریوش دلخواه _ ادیب الممالک    مرا بروز غدیر آن پریوش دلخواه چشاند شربتی از جام وال من والاه   ز نور می بدلم پرتوی فروغ افکند کز او نبوده بجز پیر میفروش آگاه   شنیدم آنچه کلیم از درخت طور شنید و یا بلیله اسری ز حق رسول الله[…]

شعر نگار من تن سیمین خود برخت سیاه _ ادیب الممالک  در تسلیت فرماید   نگار من تن سیمین خود برخت سیاه چنان نهفته که در تیره شب چهارده ماه   سیاه پوشید آن گلعداز و روز مرا ز سوگواری خود کرد همچو شام سیاه   برفت چشمه حیوان درون تاریکی نهاد لاله نعمان ز[…]

شعر هر که می بینی تو برگرد وزیر داخله _ ادیب الممالک  در ذم وزیر داخله   هر که می بینی تو برگرد وزیر داخله دستک دزد است و در ظاهر شریک قافله   تا نباید قائم آل محمد بر سریر کس نداند چاره این دزد و دفع این دله   حوزه مالیه باشد و[…]

شعر در خراسان میرزا صدرای نجدالسلطنه _ ادیب الممالک  نکوهش نجدالسلطنه   در خراسان میرزا صدرای نجدالسلطنه کرده بیدادی که اندر گله گرگ گرسنه   گر خراسان جان برد از دست روس و انگلیس جان نخواهد برد از بیداد نجدالسلطنه   چارتن در چار موقع بی محابا بیدرنگ طرفة العینی زند یک کاروان را یک تنه[…]

شعر تا میر خون دشمنان بر خاک هیجا ریخته _ ادیب الممالک  المطلع الرابع   تا میر خون دشمنان بر خاک هیجا ریخته مریخ را از هیبتش در زهره صفرا ریخته   تیر فلک بر خط او بنوشته نقش عبده وز شرم دستش آب جو از دیده دریا ریخته   تیرش قد شیر ژیان خم[…]

شعر آمد به صد شوخی ز در ترکی که خون‌ها ریخته _ ادیب الممالک المطلع الثالث   آمد به صد شوخی ز در ترکی که خون‌ها ریخته خون دل یک شهر را چشمش به تنها ریخته   چون او نباشد هیچکس سالار خوبانست و بس خوبانش زین ره هر نفس سر در کف پا ریخته[…]

شعر ای بر کمر زنار سان زلف چلیپا ریخته _ ادیب الممالک  المطلع الثانی   ای بر کمر زنار سان زلف چلیپا ریخته لعل لب جان پرورت خون مسیحا ریخته   من در پی نوش لبت جان و دل و دین باختم گردون نثار غبغبت عقد ثریا ریخته   رویت ز جنت آیه ای مویت[…]

شعر تا ساقی میخوارگان، در جام صهبا ریخته _ ادیب الممالک    تا ساقی میخوارگان، در جام صهبا ریخته خون دل خم در قدح از چشم مینا ریخته   در سینه ی سیم سپید آکنده زر جعفری در دیده ی الماس تر یاقوت حمرا ریخته   این باده را ترکی عجب در ماه شعبان و[…]

شعر باد نوروزی ز روی گل نقاب انداخته _ ادیب الممالک    باد نوروزی ز روی گل نقاب انداخته زلف سنبل را همی در پیچ و تاب انداخته   در رکاب فرودین بر رغم اسفندار مذ خون سرما را همی اندر رکاب انداخته   سایه سرو جوان بر طرف باغ و جویبار نیکویها کرده است[…]

شعر آفتاب آمد سریر آسمان را پادشاه _ ادیب الممالک    آفتاب آمد سریر آسمان را پادشاه اختران همچون سپاهند و سپهسالار ماه   ماه اگر در شب نتابد کس ز نور اختران کی تواند ساخت محفل کی تواند جست راه   گفت تهمورث که باشد شه شاهینی قوی شهپرش میدان سپهسالار و چنگالش سپاه[…]

شعر به نوروز از نسیم عنبرین بو _ ادیب الممالک    به نوروز از نسیم عنبرین بو شده مشکین برو دامان مشکو   دمیده بر لب جو سبزه و گل کمر بسته ببستان سرو و ناژو   چراغان کرده اندر باغ لاله نگونسار آمده از شاخ لیمو   چو اندر گنبد پیروزه قندیل بچوگان زمرد[…]

شعر ز اصل پاک و نژاد بلند و طبع نکو _ ادیب الممالک    ز اصل پاک و نژاد بلند و طبع نکو بدی نزاید چونانکه نیکی از بدخو   هزار مرتبه گر قند را بجوشانی لطیف گردد و افزون شود حلاوت او   ولی درخت مغیلان ترنجبین ندهد گرش چشانی از کوثر آب در[…]

شعر از دو چشمم آب یکسر گشته جاری خون ز یکسو _ ادیب الممالک قطعه   از دو چشمم آب یکسر گشته جاری خون ز یکسو دست و پایم بسته دین از یکطرف قانون ز یکسو   قامتم را کوژ دارد خون دل از دیده بارد آن قد موزون ز سوئی و آن رخ گلگون[…]

شعر بگشود باغبان در فردوس در چمن _ ادیب الممالک   بگشود باغبان در فردوس در چمن کردند بلبلان همه در باغ انجمن   باد صبا شقایق و گل را همی فشاند گه مشک سده گاه زر خرده در دهن   گفتی بفرودین سوی بستان سپیده دم آورده کاروان ختا نافه ختن   بگشود چین[…]

شعر دو ماه چارده امشب بطالع میمون _ ادیب الممالک   دو ماه چارده امشب بطالع میمون طلوع کرد بما هر دو میمنت مقرون   دو ماه عالمگیر منور مسعود دو ماه عالمتاب مبارک میمون   یکی دمیده همایون ز مشرق دولت یکی چمیده همیدون ز مطلع گردون   ولی میانه این هر دو فرق[…]

شعر برآمد بانک یا بشری بگردون _ ادیب الممالک    برآمد بانک یا بشری بگردون که اینک چار چیز از فر بیچون   بدارالملک سالار خراسان بهم توأم شدند از پرده بیرون   کتاب رحمت و چتر سعادت بهار نغز و تشریف همایون   یکی لامع چو مهر از چرخ روشن دوم طالع چو ماه[…]