خود آزاری   از حال رفتن های پی در پی از دست رفتن های تدریجی با خاطرات مست خوابیدن خون سرفه های صبح در گیجی   از لذت درد خودآزاری از زانوان غم بغل کردن مرهم به روی زخم خود بردن با عکس نامحرم بغل کردن   از روح مجروحی که آخر ماند مرحومه در[…]

سیلاب اشک   دل می برد ز دستم زیبای گلعذاری، سنگین دلی جفاجو، عاشق کشی نگاری   بر مژده وصالش از نقد جان گذشتم، خود می‌کشم خجالت زین نقد کم عیاری   گر پرده جمالش از رخ دمی برافتد، خورشید بر نیاید از روی شرمساری   از هر رهی که رفتم بر خانه وصالش، دیدم[…]

باغ وجود یار   امشب گریزی از همه افکار می خواهم سیر و گذاری در دل گلزار می خواهم از جمله گلشن یک تمنا بیش هرگز نیست آغوش آن سرو سهی رفتار می خواهم این سیر و گردش در گلستان گر چه مطلوب است من سیر در باغ وجود یار می خواهم من مستی خود[…]

ذوق عشق   به کار عشق بکوشید و فکر غم نکنید به غصه شبهه در این کار محترم نکنید   به ذوق مستی و عشق آمدم به میکده باز مرا ز جمع حریفان عشق کم نکنید   به عشق پاک توام آرزوی پرواز است قسم به عشق که بی بال و بی پرم نکنید  […]

سیب لبنانی   رجوع کن و بیا چون عزیز کنعانی عزیز گم شده با چشم های کیهانی قفس چگونه تو را در میان خود جا داد؟ کجای خاک زمین در کدام زندانی؟ به شوق اشک شدن؛ بغض در گلو شده است بهانه گیر تر از ابر های بارانی برای چیدن لبخند های تو زده لک[…]

زمزمه ی نی لبک   یقین، سری به منِ دو به شک نخواهد زد صدای فاجعه سر بر فلک نخواهد زد میانِ مزرعه ی مانده زیر پای خزان کلاغ، سر به شبِ آدمک نخواهد زد گمان کنم به سرِ خالیِ مترسک باغ در این مقال خیال کمک نخواهد زد کسی برای خبرهای داغ مرگ‌آلود سری[…]

اربعینِ عشق   اربعین آمد ، وَ سیلِ عاشقان گشته از هر سو، به این کشتی روان سخت و شیرین و پُر از عرفانِ ناب از کفِ مردم رها گشته حساب می روی، گاهی تو را هم می برند کاهِ ما را هم به قیمت می خرند سنّ و سال و قدرت و فقر و[…]

شب موعود   شب موعود شد، بالا بیاور استکانت را بریز و نوش کن ناگفته‌های نیمه‌جانت را زمان کوچ تلخ من از این آغوش پاییزی کمانت را زمین بگذار و واکن ابروانت را چه جای پر زدن در تو، منِ گنجشک را وقتی پرستوها قُرُق کردند کل آسمانت را؟ فراموشم کن ای همخانه‌ی بی‌خانه، می‌ترسم[…]

کافیست…   با تو خوشبخت میشوم یک روز : این تجسم برای من کافیست اینکه شاید تو هم دچار منی… این توهم برای من کافیست پشت این اشک ها صبورم من؛ مثل دیوانه های زنجیری امتحان کن چگونه میمیرم ؛ یک تبسم برای من کافیست مثل یک وسوسه به دور تنم؛  با تو و عطر[…]

برگرد   به قصه ای که به مغزم چپانده ای برگرد به هرچه بودی و هستی و مانده ای برگرد به روزهای خوشی مان به استرس هامان -که کار را به مشاور کشانده ای-برگرد تمام من به تو تقدیم شد بدون رسید تمام من تو که من را چلانده ای, برگرد من از حضور تو[…]

گفته بودی   گفته بودی: اوّلش سخت است عادت می کنی! گفته بودم :جای قلبم هم قضاوت می کنی؟ هر شبم قرآن به سر دارم که برگردی ولی … آیه های عشق را با او تلاوت می کنی نازنینم ! از تصور کردنش دیوانه ام : جای من ، او را به آغوشت هدایت می[…]

بن بست   بنبست جاده های تو دیوار من شده! از طاق و اتفاق و نگاهت سقوط: من باید به ابروان خودم خم نیاورم تو داد پشت محکمه ها و سکوت: من! با خاطرات رفته پر از عشق بازی ام کز می کنم میان خودم، دم نمی زنم خون می دود به صورت سرخم.. تمام[…]

فرصتی نیست   فرصتی نیست به جز فرصت آخر که منم شب دراز است و جهان خواب و قلندر که منم قلب تو قله ی قاف است و زمرد بدنی ماجراجوی کهن در پی گوهر که منم توی این کوچه کسی منتظر آمدن است در به در می زنم انگشت به هر در که منم[…]

درخت عمر   گفتم:بهار گفت: نگو: پرکشید و رفت گفتم:چه سان گفت:چو آن آذرخش تیز برقی زد و نهان شد از آن صحن باصفا گفتم:که من بهار ندیدم به عمر خود لختی به فکر رفت و لبش را تکاند و گفت: بیچاره غرق زمستان شدی چرا؟ گفتم: از آن که گشته سترون درخت عمر خندید[…]

ارس بانو   تو آن رازی که پنهانی درون آتش قلبم طنین توست غزل بانو تپش های دل تنگم به آغوشم بیا زیبا کمی نزدیکتر بشنو تو اینجایی و میرقصی به روی آتش قلبم تو اینجایی و میخوانی منم آواز لبهایت بهارست سبز دامانت منم هرم نفسهایت تو جاری شو ارس بانو جهانم شکل میگیرد[…]

ای شعر، ای کیمیای واژه ها !   ای شعر، ای کیمیای واژه ها ! اینک که جغرافیای جهان در احتکار استبداد است و مغز انسان در استعمار عشق، تو اقلیم کوچکی را در ذهن من، باقی بگذار برای اندیشیدن به آزادی اینک که کودک استبداد، گردن بندی به سینه دارد، از شاپرک های مرده[…]

جوهره زندگی   هزار بوسه بر آن روی ماه می خواهم لبان دوست پر از شهد آه می خواهم   دلم گرفته ز غصه به چاه تنهایی نجات خویش از این کهنه چاه می خواهم   به شادمانی رویش زقلب خلوت انس هزار لشکر غم را تباه می خواهم   خمار میکده دیدگان او شده[…]

من،تو،همه   پسِ پستوهای غم بازار من قلم روضه میخواند قلمی که مینویسد از جای خالی دستانت   خواستم از خودِ درمانده ام بنویسم منِ بی تو قدر یک نوشتن هم نمیارزد   کوچه های خیال انگیزِ مجنونم با تمام درختانِ بیدش به نگاهت بن بست شده که بیارزد که بیارزد که بیارزد…!   خیابان[…]

َشط رَنج   در فرا دیدهای بی فردا بَر خوردیم به دیوارها مُهر خوردیم در کف سلول پشت پلک های کبود دعا مغزها کیش چشم ها مات قلب ها پات می پاشند مشت مشت دندان برای کلاغان مغزخوار رو سوی سایه ها بر صحنه ی سیاه گلبول خون شکفت در شستشوی سپید از گوش  انتظار[…]

شعرهایم را بتکان   بیا تا مجالی هست یکدیگر را بغل کنیم   شعرهایم را بتکان و هرچه دوستت دارم که افتاد به خودت بگیر   آغوش من به زبان درخت‌ها سخن می‌گوید

ابرها …   میان جزر و مد دریا، ابرها شيهه می کشند مادیان هایی هستند، با یال هایی از باران می تازند، بی فرسایش سُم ها- اما- #پيرايه_يغمايی . عکس از:amrit anselmi / امريت انسلمی (عکاس ایتالیايی) نروژ- در مدار نُه ساعت به شمال t.me/pirayeh_y

چراغ یاد تو   با اینکه تیرگی همه جا بی تو با من است در من چراغ یادِ تو هر لحظه  روشن است چشم تو این توهم گم کرده راه را گنجینه ی همیشه ی آیات متقن است ای مژده ی شکفتنِ من در بهار عمر! باغ! دلم بدون تو درگیر بهمن است در من کبوتریست[…]

واژه های توفانی   گیسوی سیاه تو روز، تکه ای لمس شدنی از شب، و چشم هایت در شب، تکه ای از آسمان آبی، به جای مانده از روز است وه ، آزادی قرینه ی لب های توست یک انار ترک برداشته، بر بلندترین شاخه ی درخت عشق، که چیدنش محال است آری، قرینه ی[…]

در آینه پاییدنت را دوست می‌دارم   در آینه پاییدنت را دوست می‌دارم با اخم و غم خندیدنت را دوست می‌دارم وقتی که می‌رنجی به من چیزی نمی‌گویی حتی همین رنجیدنت را دوست می‌دارم محکم در آغوشم بگیر و غرق بوسه‌م کن این قدرت بوسیدنت را دوست می‌دارم این گل اگر بوییدنی شد از وجود[…]

شروع خالقیت   آتش کشیده بر تن شب های تار من چَشمی ستوده همره من در کنار من روشن شده نگاه من اندر نگاه او همچون شروع خالقیت از غبار من رضوان کشیده تا ابدالدهر ماجرا بر جویبار دوزخ پر انتظار من مرکب به مرکب از پی او من دوم دوان در قافله عجب که[…]

نای نامه   در پاسخ به نی نامه مولوی نشنو از نی بشنواز من ، بی حکایت مانده ام زیر کوهی از مُصیبت ، بی شکایت مانده ام گر چه عمری از کمالات و جمالش خوانده ام همچنان از سوی دلبر بی عنایت  مانده ام مرد و زن  بعدِ تو آه و ناله ام را[…]

بانوی عالم   ندارد ناز چشمان تو را آهوی عالم به چشم من تویی زیباترین بانوی عالم از آنهایی که قلب آدمی را می کشانند از اینسوی جهان با خویش تا آنسوی عالم گرفته طعم خود را از نفس های تو بی شک جدیدن بهترین محصول تنباکوی عالم سپردی تا به دست باد موی خویش،دیدم[…]

وطنیه   اسیر کور و کرانی ، پُر از بلا شده ای چه دلشکسته ! بمیرم که کربلا شده ای کم اند در تو حسینیّ و شِمریان چه زیاد ! اگر به درد و بلا سخت مبتلا شده ای میان این همه سُفیانی ِ سَفیهْ سرشت عجیب نیست اگر خالی از صفا شده ای تو[…]

کاش ها   وقتی که شب بر بام می نشست و تاریکی دل از چشم هایم فرو می ریخت کسی مرا صدا میزند از او پرسم چه می خواهی؟ حریر صدای نازکش در گوش می پیچد چه می خواهی؟ کاش ها بر خاک ذهنم می رویند کاش شب پایان بیابد کاش من کودک ده ساله[…]

خسته از این همه درد   جوانی را بدیدم در زمین دل تنگ و افسرده رُخش زرد و دگر یا هـو نمی گوید فقط گاهی نگاهی از، سر تردید کند، بر خویش وگوید با بسی تردید خدا آیا هنوزم هست؟ چرا پس من نمی بینم گمانم سوی مکه یا مــَنی رفته، خدایا در کجا رفتی؟[…]