هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
اشعار شما
گفته بودی
گفته بودی
گفته بودی: اوّلش سخت است عادت می کنی!
گفته بودم :جای قلبم هم قضاوت می کنی؟
هر شبم قرآن به سر دارم که برگردی ولی …
آیه های عشق را با او تلاوت می کنی
نازنینم ! از تصور کردنش دیوانه ام :
جای من ، او را به آغوشت هدایت می کنی
بی تفاوت می شدی تا غرق خواهش می شدم
تا لبش را تر کند با جان اطاعت می کنی
نیمه شب ها با امید مرگ می خوابم اگر
جای من باشی تو هم از صبح وحشت می کنی
از تو من پیش خداوندم شکایت برده ام
با چه رویی رو به درگاهش عبادت می کنی ؟!
گفته بودم : بعد این با هیچکس جز من نخند…
گفته بودی : بچه ای داری حسادت می کنی !
هر که دل بندد به تو ؛ مرگ ، برایش بهتر است
مثل یک ویروس بر قلبش سرایت می کنی
من هنوز عادت به تنهایی نکردم ؛ پس چه شد ؟
گفته بودی ” اوّلش سخت است ؛ عادت می کنی
آرزو بیرانوند،شاعر،نویسنده،خواننده،متولد نوزدهم دی ماه ۱۳۶۹ در لرستان،بزرگ شده در ورامین،با بیش از یک سال شاعری و ۱۲ سال نویسندگی،کتابهای خار ورامین،انگشت مادربزرگم و رمان آرزوهای محال
