ای شعر، ای کیمیای واژه ها !

ای شعر، ای کیمیای واژه ها !

  • ای شعر، ای کیمیای واژه ها !

     

    ای شعر، ای کیمیای واژه ها !

    اینک که جغرافیای جهان در احتکار استبداد است

    و مغز انسان در استعمار عشق،

    تو اقلیم کوچکی را در ذهن من،

    باقی بگذار برای اندیشیدن به آزادی

    اینک که کودک استبداد،

    گردن بندی به سینه دارد،

    از شاپرک های مرده ی آزادی،

    اینک که آزادی،

    چون پروانه ای دنبال می کند،

    حلقه ی گل بر روی تابوت انسان را،

    تو ای شعر، تنها یک کلمه باش، و آن هم آزادی.

    مهدی بابایی ( سوشیانت )

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    مهدی بابایی (سوشیانت)
    Latest posts by مهدی بابایی (سوشیانت) (see all)

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *