شعر فهرست کش نشاط این باغ نظامی – لیلی و مجنون 20   فهرست کش نشاط این باغ بر ران سخن چنین کشد داغ   کانروز که مه به باغ می‌رفت چون ماه دو هفته کرده هر هفت   گل بر سر سرو دسته بسته بازار گلاب و گل شکسته   زلفین مسلسلش گره‌گیر پیچیده[…]

باز روز آمد به پایان شامِ دلگیر است و من ایرج میرزا _ غزل 16   باز روز آمد به پایان شامِ دلگیر است و من تا سحر سودایِ آن زلفِ چو زنجیر است و من   دیگران سر مست در آغوشِ جانان خفته اند آنکه بیدارست هر شب مرغِ شبگیر است و من  […]

شعر آزرده ام از آن بت بسیار ناز کن ایرج میرزا _ غزل 15   آزرده ام از آن بُتِ بسیار ناز کن پا از گلیمِ خویش فزونتر دراز کن   با آنکه از رُخَش خطِ مُشکین دمیده باز آن تُرکِ ناز کن نشود تَرکِ ناز کن   از چشم بد کنند همه خلق احتراز[…]

شعر ما خریدیم به جان عشق تو نی با زر و سیم ایرج میرزا _ غزل 14   ما خریدیم به جان عشق تو نی با زر و سیم به زر و سیم خَرَد عشقِ بتان مردِ لئیم   عالمی پر بُوَد از رایحۀ مُشک و عبیر مگر از پهلویِ زلفِ تو گذر کرد نسیم[…]

شعر ز یاران آن قَدر بد دیده‌ام کز یار می‌ترسم ایرج میرزا _ غزل 13    ز یاران آن قَدر بد دیده‌ام کز یار می‌ترسم به بیکاری چنان خو کرده‌ام کز کار می‌ترسم   شاپویی‌ها خطرناکند و ترسیدن از آن واجب ولی با این خطرناکی من از دستار می‌ترسم   نه از مار و نه[…]

شعر پیرم و آرزویِ وصلِ جوانان دارم ایرج میرزا _ غزل 12    پیرم و آرزویِ وصلِ جوانان دارم خانه ویران بود و حسرتِ مهمان دارم   عشق باقی به سر و مویِ سر از غصّه سپید زیرِ خاکسترِ خود آتشِ پنهان دارم   کاش قیدِ پسران خواستمی پیش از وقت من که اصرار به[…]

شعر تا بر سر است سایۀ شه زاده ایرجم ایرج میرزا _ غزل 11   تا بر سر است سایۀ شه زاده ایرجم گویی مگر به تاج فریدون مُتَوَّجَم   ما هر دو شاه زاده و ما هر دو ایرجیم اما چه ایرجی بود او ، من چه ایرجم!   با خلقتش چو خلقت خود[…]

شعر به دست جام شراب و به گوش نغمۀ ساز ایرج میرزا _ غزل 10   به دست جام شراب و به گوش نغمۀ ساز شبی خوشست خدایا دراز باد دراز !   چگونه کوته خواهم شبی که اندر وی وصالِ دوست مهیّا و برگِ عشرت ساز   چگونه کوته خواهم شبی که سعدی گفت:[…]

شعر یاد کردند مرا باز به گلدانِ دگر ایرج میرزا _ غزل 9    یاد کردند مرا باز به گلدانِ دگر گلبنانِ دگر از طرفِ گلستانِ دگر   بودم افسرده چو گُل دردی و بشکفتم باز نو بهارست به من تا به زمستانِ دگر   با نواهایِ دگر تهینتِ من گفتند بلبلانِ دگر از ساحتِ[…]

چون خورم می در سرم سودایِ یار آید پدید ایرج میرزا _ غزل 8   چون خورم می در سرم سودایِ یار آید پدید راست باشد این مثل کز کار کار آید پدید   جهد کردم تا نگویم رازِ دل بر هیچکس می کشان را رازِ دل بی اختیار آید پدید   گر مرا آسوده[…]

شعر شکر خدا را که بخت هادیم آمد ایرج میرزا _ غزل 7    شکر خدا را که بخت هادیم آمد نامه‌ای از حاج شیخ هادیم آمد   از پس سرگشتگی به وادی حیرت هادیِ سر منزلِ ایادیم آمد   از پسِ یک عمر رنج در طلبِ گنج هادیِ آن کانِ فضل و رادیم آمد[…]

شعر نشسته بودم و دیدم ز در بشیر آمد ایرج میرزا _ غزل 6    نشسته بودم و دیدم ز در بشیر آمد که خیز و جان و دل آماده کن امیر آمد   امیرِ مملکتِ حُسن با چنان حشمت چه خواب دید که سر وقتِ این فقیر آمد   چو دید از غمِ هجرانش[…]

شعر طرب افسرده کند دل چو ز حدّ در گذرد ایرج میرزا _ غزل 5    طرب افسرده کند دل چو ز حدّ در گذرد آبِ حیوان بکُشَد نیز چو از سر گذرد   من ازین زندگی یک نهج آزرده شدم قند اگر هست نخواهم که مکّرر گذرد   گر همه دیدنِ یک سلسله مکروهاتست[…]

شعر خواهم که دهم جان به تو میل دلم اینست ایرج میرزا _ غزل 4    خواهم که دهم جان به تو میلِ دلم اینست ترسم که پسندت نشود مشکلم اینست   پروا مکن از قتلِ من امروز که فردا شرطست نگویم به کسی قاتلم اینست   منعم مکن از عشقِ بتان ناصِحِ مُشفِق دیریست[…]

شعر خر عیسی است که از هر هنری باخبر است ایرج میرزا _ غزل 3   خرِ عیسی است که از هر هنری باخبر است هر خری را نتوان گفت که صاحب هنر است   خوش‌لب‌ و خوش‌دهن‌ و چابک ‌و شیرین‌حرکات کم‌خور و پردو و با تربیت و باربر است   خرِ عیسی را[…]

شعر روزگار آسوده دارد مردم آزاده را ایرج میرزا _غزل 2    روزگار آسوده دارد مردم آزاده را زحمتِ سِندان نمی آید در بگشاده را   از سرِ من عشق کی بیرون رود مانندِ خلق چون کنم دور از خود این همزادۀ آزاده را   خوش نمی آید به گوشم جز حدیثِ کودکان اصلاً اندر[…]

شعر قمر آن نیست که عاشق برد از یاد او را ایرج میرزا_غزل 1   قمر آن نیست که عاشق بَرَد از یاد او را یادش آن گُل که نه از کف ببَرَد باد او را   ملَکی بود قمر پیشِ خداوند عزیز مرتعی بود فلک خرّم و آزاد او را   چون خدا خلقِ[…]

شعر سر دفتر آیت نکوئی نظامی – لیلی و مجنون 19   سر دفتر آیت نکوئی شاهنشه ملک خوبروئی   فهرست جمال هفت پرگار از هفت خلیفه جامگی خوار   رشک رخ ماه آسمانی رنج دل سرو بوستانی   منصوبه گشای بیم و امید میراث ستان ماه و خورشید   محراب نماز بت‌پرستان قندیل سرای[…]

شعر کبکی به دهن گرفت موری نظامی – لیلی و مجنون 18   کبکی به دهن گرفت موری می‌کرد بر آن ضعیف زوری   زد قهقهه مور بیکرانی کی کبک تو این چنین ندانی   شد کبک دری ز قهقهه سست کاین پیشه من نه پیشه تست   چون قهقهه کرد کبک حالی منقار زمور[…]

شعر چون دید پدر به حال فرزند نظامی – لیلی و مجنون 17   چون دید پدر به حال فرزند آهی بزد و عمامه بفکند   نالید چو مرغ صبحگاهی روزش چو شبی شد از سیاهی   گفت ای ورق شکنج دیده چون دفتر گل ورق دریده   ای شیفته چند بیقراری وی سوخته چند[…]

شعر چون رایت عشق آن جهانگیر نظامی – لیلی و مجنون 16   چون رایت عشق آن جهانگیر شد چون مه لیلی آسمان گیر   هر روز خنیده‌نام‌تر گشت در شیفتگی تمام‌تر گشت   هر شیفتگی کز آن نورد است زنجیر بر صداع مرد است   برداشته دل ز کار او بخت درمانده پدر به[…]