دلبر   می‌فروشی ناز و دل‌ها می‌بری بین دلبر‌ها تو چیزِ دیگری! هرچه زیبا دیده‌بودم هیچ هیچ یک سر و گردن از آن‌ها سرتری! ◽شاعر: سیامک عشقعلی

بخوانیم غزلی زیبا از شاعر جوان کشورمان سیامک عشقعلی   تو شیرینی! تو زیبایی همیشه! کمی دور و همین‌جایی همیشه! تو را تنها تو را من می‌نویسم که در حکم الفبایی همیشه! غزل گیرم نباشد دست من نیست خودت شعری و می‌آیی همیشه! زمان در عاشقی معنا ندارد تو دیروزی! تو فردایی همیشه! و خواهش‌های[…]

سربازی   با فاصله خو کرده و دمساز شدم با برجک و با اسلحه همراز شدم مجبور دو سال از همه دورم… بگذار سربسته نگویم به تو؛ سرباز شدم #علی_اصغر_نظارت #دلی #مفعول_مفاعیل_مفاعیل_فعل #ب #رباعی

تو لاله ی واژگونی! یا ابوسعید شهری!؟ تو لاله ی واژگونی! یا ابوسعید شهری!؟ که به رسم دوستانت، غرق شدی در خود شناسی. یا دادی به دخترِ شب گیسوانِ داغدارت که به مد غرب و قارچی، حیرتی بیبافریند. کُله شاهی خوانیم، یا عقد عقیق گرفته این یاد سرخ انالحق که به گردنت شکفته ز شرمت[…]

بهارانه _ شعری عاشقانه و دلنشین از سیامک عشقعلی   تاریک و یخ‌بسته از زندگی خسته وقتی طلوعم کرد… دنیا که زندان شد تا مرگ پایان شد عشقت شروعم کرد! در بطن غم بودم دلگیر و کم بودم این‌بار بیدارم… می‌پیچد عطر یاس از عمق این احساس من دوستت‌دارم! خورشید یعنی: تو! امید یعنی: تو![…]

ناگفته ها   بگذار پنجره‌ی اتاق‌مان همان پنجره‌ی سکوت و دلتنگی و مجردی همیشه و همیشه، باز بماند تا ناگفته‌هایمان را برای خدا بگوئیم مجموعه شعر لاله‌ی واژگون، تاج الدین خندان

ببخشای که ساده بود   ببخشای که ساده بود… به شکل های منفرد و تنها در عمق خواب های سحرگاهی او به پاکی آیینه معتاد است… در اولین کشاکش بیداری کنار آیینه به هوش می آید… ……………….. هنوز خمار شب نشینی دیشب پایش گیر و سرش گیج او به راستی آیینه گرفتار است… ببخشای که[…]

اتاق را به تو تسلیم می کنم   حرفی تنهاست … حرفی کنار اتاق افتاده… گویی به دیوار تکیه داده … اما بی جان نفسی قرض گرفته می کشد…. ………….. قاب عکسی بر تخت افتاده… از خیانت دیوارهای اتاق می گوید تخت خس خس می کند… و حرفی که در لحظه آخر از پوسیدگی تخت[…]

قابِ خیالم   ای عشق،تو رویای محالم شده ای یک دلخوشیِ رو به زَوالم شده ای میبینمت هر روز، ولی میدانم چون عکس، فقط قابِ خیالم شده ای سپیده اسدی مهربان

پل   بد نیست سرت گرم تعقل باشد این گوشه و آن گوشه پر از گل باشد دستان مرا بگیر در دستانت تا بین زمین و آسمان پل باشد #سپیده_اسدی #مهربان

کیش و مات   طاق ابرو چشم آهو چال روی گونه ها شاه دل از هر طرف مات رخ خود کرده ای   #تک_بیت    #ط    #فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلن

بی انقضا   کار دل کردی تمام من بی کران می خواهمت یار یکدل ای به یغما برده جان می خواهمت ای امان از آن دو چشمان جهان آرای تو نازنین شیرین من از عمق جان میخواهمت از ظهور عشق تو بی انتها بی انقضا جان جانان، جاودان تا هر زمان می خواهمت   #فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلن  […]

آری   گفتم بروم کوه که فریاد برآرم آزاد کنم خویش که صبرم به سرآمد گفتم که: “رسد فصل بهاری؟” سپس از کوه “آری” دو سه باری به تصدیق برآمد   #قطعه  #مفعول_مفاعیل_مفاعیل_فعولن

خواب و تاب   خواب چشمانت که دیدم از دو چشمم خواب رفت تاب گیسویت دمی دیدم و زین دل تاب رفت   #تک_بیت       #فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلاتن_فاعلن

تلخ کام ز اعماق وجود عشق سرایی و بفهمی حسی به تو و این ادبیات ندارد   #تک_بیت  #مفعول_مفاعیل_مفاعیل_فعولن

تو در آن روز تولد که شبِ دار من است   تو در آن روز تولد که شبِ دار من است هدیۀ غیر غم و غیر کتاب به منِ عاشقِ بیمار بده   تو برای شبِ روییدن من که شبِ دار من است برف بیا. شاید آنجا با طلوعِ چشمکانِ مرده ات برفکِ سالِ سیاهِ[…]

قرارمان بماند پشت آب یا پشت شیشه   قرارمان بماند پشت آب یا پشت شیشه شفاف و خالی از بوس و کبیره   قرارمان،  بماند ایستگاه گرم آشتی دو چشم هر کدام زودتر رسیدیم نظاره و نزار ماشین به ماشین شاعر، تاج الدین خندان، برگرفته از مجموعه شعر لاله ی واژگون. تهران: نشر همسایه.

در ترافیک دو چشمِ تو توقف کردم   در ترافیک دو چشمِ تو توقف کردم کاش یک لحظه بسبزد چشم پاییزگون تو. شاعر، تاج الدین خندان، برگرفته از مجموعه شعر لاله ی واژگون. تهران: نشر همسایه.

به آغوشت بکشم یا از تو بگریزم   به آغوشت  بکشم یا از تو بگریزم ای شورترین دلشورۀ من ای مهر ای روز اندیشیدن و خندیدن ای روز تولد شاعر، تاج الدین خندان، برگرفته از مجموعه شعر لاله ی واژگون. تهران: نشر همسایه.

به احترام قلم سبز نمی شود   به احترام قلم سبز نمی شود این چراغ همیشه قرمز ایرانیت شاعر، تاج الدین خندان، برگرفته از مجموعه شعر لاله ی واژگون. تهران: نشر همسایه.

آه ای فانوسِ شب   آه ای فانوسِ شب، شب سر رسید در کجا پنهان شدی… ای نارفیق شب رسیده شب رسیده شب رسید.   آه ای فانوس شب، شب سر رسید مرد باش و کوه باش و درد باش بامداد کله شق خواهد رسید. شاعر، تاج الدین خندان، برگرفته از مجموعه شعر لاله ی[…]

ترانه‌ای عاشقانه و زیبا از سیامک عشقعلی   مگه یادم می‌ره خانم؟ تو به من زندگی دادی! تو مثل یه کوه موندی، پشت مردت ایستادی! واژه‌هام پیش وقارت به گل و سجده نشستن می‌بینن تورو کنارم اونا که مارو شکستن خورشید منی! با هر صبح به هوای تو پا می‌شم! تو با من باشی، همیشه[…]

حکم اعدام دادن، به مامان چیزی نگو   فصلِ سردِ تاریخ است غبار یأس می‌بارد از بلندایِ بامِ خانه‌ی ما صدای شیوَنی، از مُرغکی بد نام می‌آید مادر، آگهی قتل مهدی را با صوت می‌خواند: « روح او رسید به آزادی » اما می‌شنوم کسی، کسی در انتهای کوچه‌ی ما با گلوی جریده از فریاد[…]

به پائین بیا محمد   به پائین بیا محمد از غارت که در آن پنهان شده بودی به جهان ما بیا و ببین مردمان چگونه تارهای عنکبوت را لقمه می‌کنند. و ریشه‌ی درخت تیره‌ثمرت را با دندان‌هایشان از خاک برمی‌کشند تا جا براي جنازه‌ای تازه پیدا کنند □ به پائین بیا محمد و به عیسی[…]

قنوت کوثر (ولادت حضرت زهرا)   خبر دهید به خلایق ، خدیجه مادر گشت که عالمی همه از عطر و یاس و عنبر گشت دوباره باز دل احمد به نور روشن گشت قلوب اهل دو علم یقین و باور گشت کنار چشمه ی کوثر دلیل خلق خدا و عرش و فرش عظیمش وجود دختر گشت[…]

کلبه‌ی عشق   می‌رود یک ابد و قصه‌ی ما می‌ماند! من، تو، یک کلبه‌ی چوبی، و خدا می‌ماند! زندگی قصه‌ی دلبستن‌ و ماندن‌ها بود آخرش عشق فقط عشق به جا می‌ماند! ◽شاعر: سیامک عشقعلی

نکن گریه که روزی این وطن تطهیر می گردد مرا بر دار می بینند و من آزاد می میرم مرا خاموش می یابند و من فریاد می گیرم خیال خامشان از وحشتی بیدار می خواند و من از نو سراغ از  قصه ی بیداد می گیرم زبانم در دهان کوچه های شهر تکثیر می گردد[…]

اذان صبحگاهان   صبح مان را با داغی دگر می آغازیم به وقت اذان صبحگاهان بر گردن لاله ای دگر طناب سیاهی،آویختند گورستان لاله ها شده خاک مرده ی وطن به مادرش نگویید گزمه های تاریکی نور را هنگامه ی سپیده دمان کشتند روزگار اینگونه نماند اما پیروز ست سرانجام نور بر این تاریکی به[…]

زمهريرِ روزگار   پشتِ ديوارها سرد است و نبضِ زندگي يخ بسته است برف مي بارد و اندوه مي كارد و قلبِ خسته مرا در توازن با اندوهِ روزگار منجمد مي كند، تا قطره قطره آب شود تا، تمام نشود از داغِ آرزوهايي كه نگاهـم آنها را در زيرِ برف، نه كمي زيرتر در ميانِ[…]