دوبیتی/ابوالقاسم کریمی   اگرچه زندگی را دوست دارم توان آرزو کردن ندارم شبیه ماهی در حال مردن به پایان غم انگیزی دچارم

عطر وحشی ات…   اگر نمی آمد عطر وحشی ات و نمی کشاند غزل هایم را به دشت بابونه ها آغوش شکوفه های بادام و بهارانه های سیب اگر نمی آویختی حلقه حلقه خنده هایت را به گردن سبز بهار بوی این هیزم ها و خاطرات سوخته می پرید از سر شعرهایم… فاطمه_یاراحمدی_روشنا

عروسِ خفته   “بسم اللّه الرّحمن الرّحیم ای غرق شده به بحر آمال آخر چه رسد به تو از این حال گر عاقبت تو هست مردن دنیا نَسِزد به دل سپردن بنگر تو مزار مردگان را در باغ حیاتِ ما خزان را حَک کرده به رویِ سنگ حجّار میلاد و وفات و اسم آن یار[…]

  سپیداری خوابیده در سپید   به کدام جهان جزیره ای پر می کشی که خدا خوشه خوشه می خواباند پروین نگاهش را بامدادی که نقش بلورین چشم هات در خاک می درخشد می شکافد سینه برف بی رحم را بگو آواز کدام پرواز بال های زخمی ات را به این ستاره کشانده است «به[…]

شاعری کار کمی نیست من بگویم که غمی نیست تو که میفهمی عشق کار آدمی نیست !توکه میفهمی همه گفتند که دیوانه ام وعلافم شاعری کار کمی نیست تو‌که میفهمی نذر کردم که تو را جای خدا بنشانم فرجش در حرمی نیست تو که میفهمی هرچه هم شعر بگویم غم دل تنگی تو در کلام قلمی نیست[…]

سوغات خوشی داشت پرواز خیالم چه خیالات خوشی داشت تنهایی من با تو چه ساعات خوشی داشت گفتند که ازشاعریش خیر ندیده امااما غزلم با تو مکافات خوشی داشت رفتی و ندیدی که ثانیه بی تو بامن ملک الموت ملاقات خوشی داشت تنهایی  و اشک‌غم باران و‌خیابان شب های بدون‌تو مراعت خوشی داشت یک قلب[…]

دوبیتی/ابوالقاسم کریمی   دراین شهر کویری یار خسته کنار باغ پائیزی نشسته گرفته غم گلوی نازکش را نمیدانم دلش را کی شکسته _ ابوالقاسم کریمی

شعر سپید   ترانه ای بخوان از انتشار سپید شکوفه های بادام پشت دیوار باغی مخفی تا بیداری بابونه و بیدمشک تا نبض تند شعرهام… ترانه ای بخوان که آرام شعله بگیرد دیوانگی صدات در شیب کند خنده هام تب سرد چشم هایی را بخوان که آسمان درو می کنند از گونه های گندمزار آنگاه[…]

دردنامه   از روزهای سخت می آیی همیشه تفسیر کوهی! روح دریایی همیشه با زندگی و قصه اش در جنگ بودی خورشید را با زخم های خود سرودی طوفان غم زد در خودت گاهی شکستی گاهی تو هم با بی کسی از پا نشستی آیینه ای فریاد می زد حسرتت را بر روی دوشت می[…]

بیشعوری مذهبی!   خان نمی داند چه بد با بغض رعیت می کند گاه بعضی را سکوتی هم، بدعادت می کند جمع کن هوش و حواست را دلی را نشکنی آفرین بر او که در این حرف دقت می کند از گناهم چشم پوشی کن و روزی می رسد مبتلا باشد همان کس که نصیحت[…]

ناتنی‌ها   دیدند غمگینی ولی شادت نکردند! دیدی تو را یک لحظه هم یادت نکردند! در چاه غم بودی ولی آن ناتنی ها رفتند، خندیدند، آزادت نکردند! ویران شدی و روزگارت درد می کرد دستی نیاوردند آبادت نکردند! گفتند با پروانه ها ماندن چه زیباست هرگز به این دیوانگی عادت نکردند! در اشک خواهی دید[…]

آزادی   با تو می رقصم یک روز در شکوه آزادی! پا به پای این شعر و حس خوب آبادی! روشن از دشت و چشمه سبز از عطر امید با تو می رقصم یک روز از خیابان تا خورشید! می رسد با هر غصه روزهایی سبز از عشق من تو را خواهم بوسید در هوایی[…]

ماهی   مشت واکردم و آن ماهی رفت… گفته بودم که تو هم خواهی رفت! تا ابد خواست بماند با من بعد یک حوصله همراهی رفت! بدترین لحظه ی دل کندن بود ماند بر روی لبم آهی… رفت… شرط عشق است که مومن باشی مثل یوسف شو! به هر چاهی رفت! خواستم گریه کنم، مادر[…]

دل آشفتگی   به دل آشفتگی حجم صدایت سوگند به پناهندگی تن به ردایت سوگند که منم از همه جا رانده و دل وامانده بده بر خویش مکانم به خدایت سوگند شب من بی تو غمین است،ندارم خوابی به برازندگی ماه نگاهت سوگند زلف تو بس که سیاه است به سان گنه است من گنهکارم[…]

شعر یواش یواش سید علی حسینی (ولقان)   «یواش یواش» بهار گچدی عمرین گونی دارالدی خزان توشدی باغدا گوللر سارالدی اویناشدی شمشکلر بولوت قارالدی ایلندی داغلارا چن یواش یواش سویوق ویردی چیچک بوینی ائیلدی قورتولدی بوستانلار یمیش یئیلدی یاشیل کوینک چیخدی ساری گیلدی ساراددی یارپاقین باغ یواش یواش قوجالیقین قاری یاغدی باشیما اوز قیریشیپ چین[…]

شعر سئوگیلی عطا الله امیری (کونول)   «سئوگیلی»   هجران سوزیمی سئوگیلی جانانه دییرسن *** غم غصه لری او مه تابانه دییرسن *** عشق عادتیدور عاشق معشوقینه چاتماز *** شانه سوزیمی زلف پریشانه دییرسن *** اول دفعه کی سئوگیلی جانانیمی سؤدیم *** ای باد صبا فرغتی گریانه دییرسن *** شاهد غم هجرانیمی بیر سویله طبیبه[…]

شعر دو وینجک سید علی حسینی (ولقان) «دو وینجک» قولین وئریسن سن منه گتمم تا اولونجک جانیم ییغیشیپ سینمه تا بیرده گورونجک حس ایله دیم او گل دوداقونان اوپورم من باخدیم اوزو وا لاله یاناق رنگی دونونجک گولدون منه سن سئولدون ای عشقه گرفتار بو سن بودا لب اوپ گوزه لیم قانه دونونجک باخ گور[…]

زندگی، عشق ، ایمان   بسم اللّه الرّحمن الرّحیم خیر و برکت باز می آید به ایران غم مخور با درایت می رسد اوضاع به سامان غم مخور در معیشت مانده ای با این گرانیها قبول این شکم قانع شود با لقمه ای نان غم مخور هر چه می باشد گران باید که تحریمش کنیم[…]

رسولی در گور   دیرگاهی‌ست که گورکن‌ها، مشغولند چنانکه تمام جنگل را بدل به گورستان کرده‌اند آنان مشغول کار آبا و اجدادی خویشند من از شیران خفته در بیشه‌ام می‌نالم از بلبلانی که مدح گورکن‌ها و گورستان می‌گویند آه ای وطنم که کفتاران و زاغان و لاشخوران نوایشان همین است من از پلنگ‌های شاخ در[…]

تازهگانی   دیگر به گذشته باز نمی‌گردم می‌گردم در این مرداب اکنون لا به لای لا اله الا الله حتی بلد نیستم عربی بنویسم و این کسری از من نیست مغزها تقسیم شده‌اند به انجماد در گذشته احساس می‌کنم آینده اکنون را به گروگان گرفته که در مرداب اکنون اسیرم سیرم از هرچه بود و[…]

به نام خداوند ایران زمین که گویی رها کرده این سرزمین/ خداوند روزی ده و دادگر خدای غم نان و شرم پدر/ خداوند داننده و بردبار که سرها به نامش شد آویز دار/ خداوند بخشنده و دستگیر خداوند اعدام و رگبار تیر/   چنین شد که کشور گرفتار شد دل میهن و مردمش زار شد/[…]

عاشقی و دل به تو بستن خوش است   بسم الله الرّحمن الرّحیم   قدرِ الطاف تو را ای شاه دانستن خوش است در فِراقت صبر و تنها دل به تو بَستن خوش است در پناهِ گنبَدِ فیروزه ایِ جَمکران گریه از شوق و غبارِ غم ز دل شستن خوش است قطره ای هستم که[…]

شعر نابکاران سید علی حسینی (ولقان) «نابکاران» نابکاران در تلاشند و امیدی پیش نیست غافلان ، انسان بودن ریشه است در ریش نیست روزگاران در گذر ، ظلم و ستم تا کی رواست میگذرد این هم به فردا روزهایی بیش نیست کشتن این نوجوانان حق این ملت نبود یاغیان آدم کشان و خود فروشان خیش[…]

به امید آزادی ایران ، جان و جهان من . برای زن ، زندگی ، آزادی   پس کودکی هامان چه شد؟ گم شد در این ویرانه ها گویی که سلاخی شده با دست این دیوانه ها نوری نمی تابد چرا بر کلبه ی تاریک مان جانی نمی یابد چرا شادی در این کاشانه ها[…]

شعر در شبی تیره و تار (سیناعباسی)   ابر آرام خزید غم به تعقیبش بود. پرده بر نقره‌ی پهناورِ مهتاب کشید لکه‌ی خاطره‌ای خواب ز چشمم بربود آسمان بود,سیاه بود ولی ماه نبود… ناگهان رعد بزد همه عالم غرید آسمان, بی‌مهتاب… چشم من دور از خواب. آسمان آن هنگام تاریک چنان می‌بارید؛ که نبود هیچ[…]

نگویید بیهوده جان می دهیم   به نام خداوند ایران زمین که گویی رها کرده این سرزمین/ خداوند روزی ده و دادگر خدای غم نان و شرم پدر/ خداوند داننده و بردبار که سرها به نامش شد آویز دار/ خداوند بخشنده و دستگیر خداوند اعدام و رگبار تیر/   چنین شد که کشور گرفتار شد[…]

شمع نورانی   بر گردِ شمع روی تو، پروانه  می خواهد  دلم گر عشق شیرینم دهی شاهانه می خواهد دلم* پیموده ام  من هفت شهر  عشق  را با یک نگاه پر  بود  از  عاشق  ولی  دیوانه  می خواهد دلم* آن عقل اگر داری خودت دیوانه می خواهی چه کار؟ در کوی آن دیوانگان ویرانه می خواهد[…]

بغض آهنگ هوای دل مه آلود است، از اشک سکوتی   بغضِ  آهنگو   شکسته دلم   تنگه    برای   دیدن   تو  به رویم آسمون پرواز و بسته بیا پیشم  ببین تو  این  رخِ  زرد شدم بیمار و تن رنجور و خسته قناری در قفس بی بال گشته غباری از  غمت بر دل نشسته صدای ناز تو حالم[…]

ذات حق آسمان ها را بدان ذره ای از کهکشان  آنچه بینی در زمین باشد از یک آسمان  در جهان اندیشه کن تا ببینی ذات حق  ذات اقدس را نوشتند با چندین زبان  تو خدا خوانی یکی خواند او ربّ الجلیل  هر چه باشد نام، آگه ز پیدا و نهان  هر کسی با یک لسانی[…]

سلام تو   در را باز می‌کند دفتر شعرم صدای سلامت می آید می خندد می نشیند و شعر می خواند و او تنها شاعر خندانی ست که کلمات مرا می گریاند… فاطمه یاراحمدی (روشنا)