شعر نابکاران

شعر نابکاران

  • شعر نابکاران سید علی حسینی (ولقان)

    «نابکاران»

    نابکاران در تلاشند و امیدی پیش نیست

    غافلان ، انسان بودن ریشه است در ریش نیست

    روزگاران در گذر ، ظلم و ستم تا کی رواست

    میگذرد این هم به فردا روزهایی بیش نیست

    کشتن این نوجوانان حق این ملت نبود

    یاغیان آدم کشان و خود فروشان خیش نیست

    در جهان ظلم و ستم هرجاست بر باد است او

    ناکسان آدم کشند و از کیان و کیش نیست

    صبح و شب قران میخوانند و اما در عمل

    پست تر از حرمله یک ذره ای پس پیش نیست

    در سکوتم روز و شب قلبم به آتش مبتلاست

    جز ز بار آب و نان بار دگر در دوش نیست

    عمر ما بگذشت (ولقان) فانی دوران شدیم

    هرچه گفتند و عمل کردند دروغی بیش نیست.

    (ولقان)

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *