شعر ای مهین صدر فلک مرتبه در دورۀ تو تقاضا ایرج میرزا    ای مِهین صدر فلک مرتبه در دورۀ تو گر شود رنجه دل اهل هنرشایان نیست   تو هنرمند وزیری و یقین در بَرِ تو قدر اهل هنر و غیرِ هنر یکسان نیست   با وزیرانِ دگر فرق فراوان داری آنچه باشد به[…]

شعر فکر شاه فطنی باید کرد احمد لاینصرف ایرج میرزا  احمد لاینصرف   فکرِ شاهِ فَطِنی باید کرد شاهِ ما گُنده و گول و خِرِف است   تخت و تاج و همه را وِل کرده در هُتل هایِ اُروپ مُعتَکِف است   نشود منصرفِ از سَیرِ فَرَنگ این همان احمدِ لایَنصَرِف است   مطالب بیشتر[…]

شعر این شنیدم که چوکابینۀ مستوفی رفت ایرج میرزا  دربارۀ رفتن مستوفی الممالک و آمدن صمصام السلطنه   این شنیدم که چوکابینۀ مستوفی رفت فرصت افتاد به کف مَردُمِ فرصت جُورا   از وطن خواهان یک عدّه به هم جمع شدند عرضه کردند شهنشاهِ فلک نیرو را   کاندر این مُلکِ رئیس الوزرایی باید که[…]

شعر ما خریدیم به جان عشق تو نی با زر و سیم ایرج میرزا _ غزل 14   ما خریدیم به جان عشق تو نی با زر و سیم به زر و سیم خَرَد عشقِ بتان مردِ لئیم   عالمی پر بُوَد از رایحۀ مُشک و عبیر مگر از پهلویِ زلفِ تو گذر کرد نسیم[…]

شعر پیرم و آرزویِ وصلِ جوانان دارم ایرج میرزا _ غزل 12    پیرم و آرزویِ وصلِ جوانان دارم خانه ویران بود و حسرتِ مهمان دارم   عشق باقی به سر و مویِ سر از غصّه سپید زیرِ خاکسترِ خود آتشِ پنهان دارم   کاش قیدِ پسران خواستمی پیش از وقت من که اصرار به[…]

شعر یاد کردند مرا باز به گلدانِ دگر ایرج میرزا _ غزل 9    یاد کردند مرا باز به گلدانِ دگر گلبنانِ دگر از طرفِ گلستانِ دگر   بودم افسرده چو گُل دردی و بشکفتم باز نو بهارست به من تا به زمستانِ دگر   با نواهایِ دگر تهینتِ من گفتند بلبلانِ دگر از ساحتِ[…]

شعر طرب افسرده کند دل چو ز حدّ در گذرد ایرج میرزا _ غزل 5    طرب افسرده کند دل چو ز حدّ در گذرد آبِ حیوان بکُشَد نیز چو از سر گذرد   من ازین زندگی یک نهج آزرده شدم قند اگر هست نخواهم که مکّرر گذرد   گر همه دیدنِ یک سلسله مکروهاتست[…]

شعر خر عیسی است که از هر هنری باخبر است ایرج میرزا _ غزل 3   خرِ عیسی است که از هر هنری باخبر است هر خری را نتوان گفت که صاحب هنر است   خوش‌لب‌ و خوش‌دهن‌ و چابک ‌و شیرین‌حرکات کم‌خور و پردو و با تربیت و باربر است   خرِ عیسی را[…]

شعر قمر آن نیست که عاشق برد از یاد او را ایرج میرزا_غزل 1   قمر آن نیست که عاشق بَرَد از یاد او را یادش آن گُل که نه از کف ببَرَد باد او را   ملَکی بود قمر پیشِ خداوند عزیز مرتعی بود فلک خرّم و آزاد او را   چون خدا خلقِ[…]

شعر ای سیه‌چشم چه دیدی تو از این دیده گناه ایرج میرزا  سیه‌چشمِ نامهربان   ای سیه‌چشم چه دیدی تو از این دیده گناه که نگاهت چو کنم خیره کنی چشم سیاه   هرکسی با کس در کوچه شود رویاروی همه را چشم فُتَد بر رخ هم خواه نخواه   پیش چشم تو گنهکار همین[…]

شعر مردم از حسرت آهوروشان و رمشان ایرج میرزا  در مدحِ امیرنظام   مُردم از حسرتِ آهورَوِشان و رَمِشان می ندانم به چه تدبیر به دام آرمشان   سه ستمگر پسر ایدون به معلِّم خانه هست و صد بنده به هر راهگذر چون جَمِشان   نه به تنها من و یک مملکتی شیفته اند باشدی[…]