شعر ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد _ ملک الشعرا بهار  قطعه   ای بهار طور نمیری که بگن شکرکه مرد گور بگورکه ز دستش بعذاب عالم بود   خوب آدم بمیره طورکه مخلوق بگن ایها الناس کیک‌ه مرد عجب آدم بود     مطالب بیشتر در:         پیشنهاد ویژه[…]

شعر مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم _ ملک الشعرا بهار  از یک غزل   مو مخام خوذم بزو ‌چشمه نوشت بزنم لبام غنچه کُنُم، شرق تو گوشت بزنم   دل تو سنگ بیا دلت بدست مو بده تا بمغز رقیب خرده فروشت بزنم     مطالب بیشتر در:         پیشنهاد[…]

شعر از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص _ ملک الشعرا بهار  داد از دست خواص   از خواص است هر آن بد که رود بر اشخاص داد از دست خواص   کیست آن کس که ز بیداد خواص است خلاص داد از دست خواص   داد مردم ز عوام است که[…]

شعر از عوام است هرآن بد که رود بر اسلام _ ملک الشعرا بهار  داد از دست عوام   از عوام است هرآن بد که رود بر اسلام داد از دست عوام   کار اسلام ز غوغای عوام است تمام داد از دست عوام   دل من خون شد درآرزوی فهم درست ای‌جگرنوبت‌توست‌   جان[…]

شعر ماه مشروطه در این ملک طلوعیدن کرد _ ملک الشعرا بهار دوز و کلک انتخابات   ماه مشروطه در این ملک طلوعیدن کرد انتخابات دگر بار شروعیدن کرد   شیخ در منبر و محراب خشوعیدن کرد حقه و دوز وکلک باز شیوعیدن کرد   وقت جنگ و جدل و نوبت فحش وکتک است انتخابات[…]

شعر اندرین شهر پدید آمده مادامی چند _ ملک الشعرا بهار  انتقاد از اوضاع خراسان   اندرین شهر پدید آمده مادامی چند بسته بر پای دل خستهٔ ما، دامی چند   گشته ایام به کام دل ناکامی چند بعد از این ما و سر زلف گل‌اندامی چند   فتنه در شهر فزونست‌، به ماکاری نیست[…]

شعر باز در جلوه گری شد صنمی جلوه گری _ ملک الشعرا بهار  منقبت   باز در جلوه گری شد صنمی جلوه گری دلبری پرده‌نشین شاهدکی پرده دری   با خبر از همه وز عاشق خود بی‌خبری نکند در دل او نالهٔ عاشق اثری   هیچ با ما دل او را سر احسان نبود دل[…]

شعر سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست _ ملک الشعرا بهار  سعدی   سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست یا چو شیرین سخنت نخل شکرباری هست   یا چو بستان و گلستان تو گلزاری هست هیچم ار نیست‌، تمنای توام باری هست   «‌مشنو ای‌دوست که غیراز تو مرا یاری هست یا شب[…]

شعر ای وطن‌خواهان‌سرگشته وحیران‌تاچند؟ _ ملک الشعرا بهار  تا کی و تا چند؟   ای وطن‌خواهان‌سرگشته وحیران‌تاچند؟ بدگمان‌ و دو دل و سر به گریبان‌ تا چند   کشور دارا، نادار و پریشان تا چند؟ گنج کیخسرو در چنگ رضاخان‌ تا چند   ملک افریدون پامال ستوران تا چند؟   … …   … …[…]

شعر مه شوال بیاراست سپاهی ز انجم _ ملک الشعرا بهار  اعلان جنگ   مه شوال بیاراست سپاهی ز انجم داد دیشب به مه روزه یک اولتیماتوم   گفت بایکوت‌ا عمومی را بر دار زخم در خمخانه کن آزاد به روی مردم   هم خود از ملک ده استعفا تا پاس نهم ورنه ار پاس[…]

شعر مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است _ ملک الشعرا بهار  وطن در خطر است   مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است مرغکان نوحه برآرید چمن درخطر است   چمن از غلغلهٔ زاغ و زغن در خطر است سنبل وسوسن و ریحان وسمن درخطر است   بلبل شیفتهٔ خوب[…]

شعر چار ماه است که مهمل شده کار بلدی _ ملک الشعرا بهار  بلدی   چار ماه است که مهمل شده کار بلدی آخر این قوم ندادند قرار بلدی   گشته از غصه و غم زرد عذار بلدی خفته در خاک عدم جسم نزار بلدی   نرود فاتحه خوانی به مزار بلدی آه و صد[…]

شعر هیچ دانی که چه کردیم به مادر من و تو _ ملک الشعرا بهار  امان از من و تو   هیچ دانی که چه کردیم به مادر من و تو یا چه کردیم بهم‌، جان برادر من و تو   سعی کردیم به وبرانی کشور من و تو رو، که اف بر تو و[…]

شعر پادشاها ز ستبداد چه داری مقصود _ ملک الشعرا بهار پند سعدی   پادشاها ز ستبداد چه داری مقصود که از این کار جز ادبار نگردد مشهود   جودکن در ره مشروطه که گردی مسجود «‌شرف مرد به ‌جود است و کرامت به‌ سجود»   «‌هر که این هر دو ندارد عدمش به ز[…]

شعر عدل کن عدل که گفتند حکیمان جهان _ ملک الشعرا بهار قطعهٔ کابوسیه   عدل کن عدل که گفتند حکیمان جهان مملکت بی‌مدد عدل نماند بر جای   پادشاهان جهان را سه فضیلت یار است یا یکی زین سه بودشان به عمل راهنمای   اول آن پادشهی پاکدلی دادگری دین‌پژوهی که به‌هرکار بترسد ز[…]

شعر دلم از مردم ری سخت ملول است که نیست _ ملک الشعرا بهار  بهار در خراسان   دلم از مردم ری سخت ملول است که نیست هیچ پوشیده زکس کفرنمایان همه   لذت روح برم چون به خراسان گذرم ز آن که محکم نگرم پایهٔ ایمان همه   مردمش ساکن اقلیم جنانند و بود[…]