خون می چکد از دیده ی من وقت نیاز   مرا به همین عیب، که وقت شبابم می کنند وهر دم به نقض گناه چنین بی ثوابم می کنند خون می چکد از دیده ی من وقت نیاز پیداست در این حرف مدام بی حسابم می کنند ز عطر حور بهشت و یک نفس از[…]

خاتون قاجاری   بیا کافر بیا لیلی بیا خاتون ییلاقی بیا جان بر لبم امروز کجایی حور قشلاقی   کجایی هر دلیل شعر پریشون موی خرمایی کجایی فاصله کم کن بیا مردم ز تنهایی   دو چشمت نرگس مستی به خوابم آید این شبها کجایی ای قجر چشمون که پاییزم به این تب ها  […]

درخت   خواب دیدم که درختم در این جنگل سرد   مرد هیزم شکن از دور مرا می پایید   سم اسبش به زمین و سر سمباده به دست   اره از عمق معما به تنم می سایید   🍂   تا که آمد به خودش این تن بی هوش و حواس   تکه هایش[…]

درد و دلی با خود   چند کلام با خودم صدایم را داری … روی پیغامگیر که نیست …یا روی بلند گو فوت کرده پیره مرد چشم سبز درونم .. پیرمرد هدایت پیشه را میگویم همان خِنزٍر پِنزِری را سهمیه بندی کردند روغن را سر کوچه ما اما خداروشکر گل نسترن و نرگس را به[…]

من نشستم که خورم جرعه ای از باده پیر   من نشستم که خورم جرعه ای از باده پیر حافظ از جام شرابش به دمی می نوشید فیض روح  القدس ارباز مدد فرماید من همان خرقه بپوشم که مسیحا پوشید   شهریار کاراندیش.باران

(مرگ معشوق من است) یک بوسه بمن از لب خندانت بدهکاری ای مرگ تو معشوق این قلب گرفتاری از عشق چه میدانی از من چه میخواهی؟ یک حس ترک خورده؟ یا یک چشم بارانی؟ من پیله تنهایی نمیخواهم نمیخاهم من بال نمیخواهم، بدون درک آزادی سر تا سر این دنیا ما بودیم و صد آیا[…]

اهریمن اهریمنی چونان روبهی بد سرشت می داد مردمان را قول بهشت مردمان دروغ هایش را،راست می پنداشتند در سینه ی خود گل امید به بهشت می کاشتند اهریمن سر می برید دختران را زنده می سوزاند،پسران جوان را مرگ بود مجازات سرپیچی از اهریمن جدا می کرد به آسانی سر را ز تن اهریمن[…]

شمس   از کیش من برون شو، تا خویشتن ببینی . وز خویشتن برون شو، تا کیش من ببینی . بگریز از سیاهی،‌تا بگذرد تباهی ‌ با ماه می نشینی‌،چون شمس روبراهی

صدف عشق   هفت دولت خاکی و هفت گنبد گردان هرقاف یخی چند،حصاری شد و زندان . دریاچه به افلاک معلق شد و دیوار مابین دو گنبد چنان پرده ی پنهان . یک شمس و سراج است و یکی ماه منور در زیر فلک چرخ زنان چشمه ی جوشان . یک اختر زیباست که درگاه[…]

عرش جلال . هیهااات زمین تخت و زمان لحظه ی حال است در بُعد سه هرچیز بسی وهم و خیال است . خورشید به شوق شفق عشق خروشید مهتاب به تاب و تب این آبِ زلال است . افسانه شد آوازه ی ققنوس برین قاف سی-مرغ به سوی سفر کشف وکمال است . آگاه شوید[…]

حلّاج . حلّاج در آیینه ی این عشق چه دیده ست! کین گونه انا الحق به فریاد کشیده ست! . این مرگ،حیاتی ست که جز عشق نداند پروانه در آتش به معشوقه رسیده ست…

برای کمی زندگی … میان عقربه ها،به دنبال زمان میگردم برای کمی زندگی… … میان آوارها به دنبال نشان میگردم برای کمی زندگی… … میان زباله ها به دنبال نان میگردم برای کمی زندگی… … میان ربات ها،به دنبال انسان میگردم برای کمی زندگی

عمرم   کنارم که می نشینی کودکی هستم,بازیگوش وقتی میروی، پیرمردی میشوم،اخمو عمرم!؟ به تو بستگی دارد…

لیلیث   #لیلیت با #چین و شکن های #مار گونه ی مویت، و با افسون رویت! خیال در فتح #جهان داری! با دو جامِ افیونت! #زمستانی_سخت میبینم، درگوشه ی‌چشم هایت… دودی #سیاه،در نفس هایت… و #قحطی #عشق،درون رگ هایت… اثری از #جنگ میبینم، درکبودی گردنت! و لکه ای #سرخ بر پیرهنت! و #شیطان دربدنت! با[…]

سیب   باز با سیبی فریبت داد شیطان در زمین! گول خوردی باز از ابلیس و بازی اش،همین با دجالش،فتنه هایش.با جدالش این چنین . سعی دارد مال خود سازد این اطراف را . سرزمینِ هفتگانه، شهر تاریکی و نور رقص ماه و آفتابش زیرسقفی چون بلور تا کجا باید مسیر راستی و عشق و[…]

صیاد دل   می دهم خود را به دست باد سرگردان عشق پیج و تاب موی حیرانت،دچارم کرده است میفشانی دانه با زلفت،شدی صیاد دل دام پنهانیِ گیسویت،شکارم کرده است

هوو   در رخ آیینه ی دل.روی تورا مینگرم هجرتو داغی به تنم،کاسه ی خونی جگرم . گر که به دیدار تو من،در قفسی همچو تنم باهمه بی تابی خود،شوق تو دارم به سرم ‌. بال و پرم گر برسد جان تو سوگند مرا صور رهایی بدمد، سمت تو آید گذرم . جزتو به باغی[…]

افسانه دوزخ   ما چون از آتشِ این عشق چنان سوخته ایم… که به افسانه ی دوزخ چنین میخندیم…

نقاش جهان   نقاشِ جهانی،دستت قلمِ مهر بومت دلِ تنگم،چشمت غزل و شعر . طرحی به میان نِه،تانقش ببندم برلب نظری کن، تا سیر بخندم . هرتار ز مویت ،خود رشته ی رازیست توصیف تو همراز،خودشعر درازیست

خورشید عشق   خورشید عشق را دیده ام،نوری بتاباند ازافق محو تماشایش شدم،بستم کلامم از طپق . از جنس مهر و عاطفه،گندم فشانم برزمین بربام دل آمد فرود،آن کفتر سوسن به طوق

جنگ‌ جهانی   بیا کم کم… جنگ جهانی راشروع کنیم. من دکمه ات را باز میکنم و تو… بوسه را شلیک میکنی

یار عزیزتر از جان   چنان دلم گرفته ،به وسعت یک جهان… مژده ز یارم آور ،اخم لبم بخندان… . غنچه ی جانم چه شد پرپرو پژمرده شد… بهار دل بیاور، برون کن از‌جان خزان… . نسیم نشانه پرسید.صحبت وی بگفتم… چشمه ی مستانگی،شراب رنگ ،گیسوان… . عطر تنش یاسمن ،بنازمش‌گل‌ اندام… سرو سهی قامتش،ماه[…]

شکایت امشب من از نازان رخت،قصد شکایت کرده ام قصدشکایت از تو و طرز نگایت کرده ام . بیمار رویت گشته ام نشنیده ای آه مرا؟ بانو به بالینم بیا،صدبار صدایت کرده ام! . گفتاکه پررو میشوی،گفتم عجب دیوانه ای! گفتا که دیوانه تویی،فکری برایت کرده ام . گفتم بگو جان دلم،بهرم چه اندیشیده ای![…]

رستاخیز   وقتی که دلم‌ برایت تنگ میشود قلم،در خون میغلتد و میشکند واژه ها در اشک هایم حل میشوند و کاغذِخیس همچنان منتظر است؛ منتظر که برگردی و بگویی چقدر دوستتم داری …. تا برایت بنویسم وقتی که می رفتی آسمان دوست داشت که بگرید و ستاره بریزد ابر بمیرد و زمین ببیند که[…]

خیال اَنا اُحِبُکْ اَنْتَ، تُحِّبُ شَخْصَ اَخْری من عاشق توهستم تو عاشق دیگری! . قُلْت مَعی سَتَبْقیٰ ، ولی وفا نکردی! هر شب خیال مارا، بەخواب خود میبری

جرعه ی آه   نور چراغ کوچکم ، وسوسه می کند مرا         تا که بنالم از قلم ، بغض ِ هزار ساله را شرم ِ نگاه واهی ام ، دور شده زِ فکرمن       جرعه ی آه می کشم هرشبه یک پیاله را تب به تنم روانه شد زخمه ی عاشقانه[…]

آغوش   پک بزن و شب به شبم تار کن باز مرا همدم سیگار کن قصه‌ی تنهایی دریا بگو عاشق دلباخته بیدار کن دست بکش، هق هق من را ببین اشک! مرا مرهم دیوار کن باز که ماهی شده در تُنگِ تَنگ این دل بیچاره تو بیمار کن خنده کن ایام مرا تلخ کن باز[…]

حذف قصه‌ها، غصه حذف‌ها   از هشت سالگی شروع کردم به خواندن کتاب‌های درسی پدر و مادرم. بعدازظهر که دوره‌گردان بیداد می‌کردند، من به فضای طرب‌انگیز ایران باستان می‌رفتم، کهنه‌خران در کوچه داد می‌زدند؛ ولی توی کتاب‌ها بزمی به پا بود؛ بهرام گور، هزاران خنیاگر می‌آورد و رامش‌گران خسروپرویز می‌نواختند. متن از پرویز ناتل خانلری،[…]

پره آسیاب   چقدر بی رحم بود این زمان هر جا رفت ،مرا هم با خودش برد نکرد یکدم نظر بر پشت سر تا بیند جوانیم را هم با خودش برد نمی دانستم زمان چون پره ،آسیاب است کو با هر چرخشش ،چه عمرهائی را هم با خودش برد

چون، شمعی درون سوزم   چون، شمعی درون سوزم که از نا همراهی ها دم بر نمی آرم من بنازم این اشک و آه جانسوزم را کو همیشه همراهی میکند ،با من