با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد – شعر گل پشت و رو ندارد    با رنگ و بویت ای گل گل رنگ و بو ندارد با لعلت آب حیوان آبی به جو ندارد   از عشق من به هر سو در شهر گفتگویی است من عاشق تو هستم این گفتگو[…]

مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد  – خزان جاودانی شهریار    مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد   نه بلای جان عاشق شب هجرت است تنها که وصال هم بلای شب انتظار دارد   تو که از می جوانی[…]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد  – شعر دیوان و دیوانه شهریار    یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد   من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست درد آن بود که از پا درمان من بیفتد   یک عمر گریه[…]

شنیده‌ام که به شاهان عشق بخشی تاج – شعر ویلن تاج بخش شهریار    شنیده‌ام که به شاهان عشق بخشی تاج به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج   تو تاج بخشی و من شهریار ملک سخن به دولت سرت از آفتاب دارم تاج   کمان آرشه زه کن که تیر لشگر غم بر[…]

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت – شعر دستم به دامانت شهریار    نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت   تحمل گفتی و من هم که کردم سال‌ها اما چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت   چو بلبل نغمه[…]

گاهی گر از ملال محبت برانمت  – شعر ملال محبت شهریار    گاهی گر از ملال محبت برانمت دوری چنان مکن که به شیون بخوانمت   چون آه من به راه کدورت مرو که اشک پیک شفاعتی است که از پی دوانمت   تو گوهر سرشکی و دردانه صفا مژگان فشانمت که به دامن نشانمت[…]

رفتم و بیشم نبود روی اقامت  – مسافر مجنون شهریار    رفتم و بیشم نبود روی اقامت وعده دیدار گو بمان به قیامت   گر تو قیامت به وعده دور نخواهی یک نظرم جلوه کن بدان قد و قامت   بانگ اذان است و چشم مست تو بینم در خم محراب ابروان به امامت  […]

برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت  – شعر چشم مست شهریار    برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت بازار شوق پردگیان باز درگرفت   شمع طرب شکفت در آغوش اشک و آه ابری به هم برآمد و ماهی به برگرفت   زین خوشترت کجا خبری در زند که دوست سر بی‌خبر به ما زد و[…]

سری به سینه خود تا صفا توانی یافت ـ شعر کنج فنا شهریار    سری به سینه خود تا صفا توانی یافت خلاف خواهش خود تا خدا توانی یافت   در حقایق و گنجینه ادب قفل است کلید فتح به کنج فنا توانی یافت   به هوش باش که با عقل و حکمت محدود کمال[…]

خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست  – شعر انتحار تدریجی شهریار    خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست به زندگانی من فرصت جوانی نیست   من از دو روزه هستی به جان شدم بیزار خدای شکر که این عمر جاودانی نیست   همه به گریه ابر سیه گشودم چشم دراین افق که فروغی[…]

هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست – شعر فریده شهریار    هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست   آن سروناز هم که به باغ ارم در است فرد و فرید هست و لیکن فریده نیست   نرگس دریده چشم به دیدار او ولی دیدار آفتاب به[…]

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست – شعر چشم انتظار شهریار    ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست که تاب و طاقت آن مستی و خُمارم نیست   دگر قُمار محبّت نمی برد دل من که دست بُردی از این بخت بد بیارم نیست   حساب جاری من گو ببند باجه[…]

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست – شعر کاروان بی خبر شهریار    کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست   کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست   ماه من نیست در این قافله[…]