باغ بود و دره چشم انداز پر مهتاب – شعر نماز مهدی اخوان ثالث   باغ بود و دره چشم انداز پر مهتاب ذات‌ها با سایه‌های خود هم اندازه خیره در آفاق و اسرار عزیز شب چشم من بیدار و چشم عالمی در خواب نه صدایی جز صدای رازهای شب و آب و نرم‌های نسیم[…]

چو مرغی زیر باران راه گم کرده – شعر صبح مهدی اخوان ثالث   چو مرغی زیر باران راه گم کرده گذشته از بیابان شبی چون خیمهٔ دشمن شبی را در بیابانی – غریب اما – به سر برده فتاده اینک آنجا روی لاشهٔ جهد بی حاصل همه چیز و همه جا خسته و خیس[…]

با تو دیشب تا کجا رفتم – شعر سبز مهدی اخوان ثالث   با تو دیشب تا کجا رفتم تا خدا وانسوی صحرای خدا رفتم من نمی‌گویم ملایک بال در بالم شنا کردند من نمی‌گویم که باران طلا آمد لیکی عطر سبز سایه پرورده ای پری که باد می بردت از چمنزار حریر پر گل[…]

نه زورقی و نه سیلی، نه سایهٔ ابری – شعر و نه هیچ مهدی اخوان ثالث   نه زورقی و نه سیلی، نه سایهٔ ابری تهی ست آینه مرداب انزوای مرا خوش آنکه سر رسدم روز و سردمهر سپهر شبی دو گرم به شیون کند سرای مرا   پیشنهاد ویژه برای مطالعه شعر سمت خیال[…]

کدامین جام و پیغام صبوحی مستتان کرده ست – شعر در این شبگیر مهدی اخوان ثالث   کدامین جام و پیغام صبوحی مستتان کرده ست؟ ای مرغان که چونین بر برهنه شاخه‌های این درخت برده خوابش دور غریب افتاده از اقران به ستانش در این بیغولهٔ مهجور قرار از دست داده، شاد می شنگید و[…]

آفاق پوشیده از فر بیخویشی است و نوازش – شعر حالت مهدی اخوان ثالث   آفاق پوشیده از فر بیخویشی است و نوازش ای لحظه‌های گریزان صفای شما باد دمتان و ناز قدمتان گرامی،‌ سلام!‌ اندر آیید این شهر خاموش در دوردست فراموش جاوید جای شما باد ای لحظه‌های شگفت و گریزان که گاهی چه[…]

در آن لحظه که من از پنجره بیرون نگاه کردم – شعر در آن لحظه مهدی اخوان ثالث   در آن لحظه که من از پنجره بیرون نگاه کردم کلاغی روی بام خانهٔ همسایهٔ ما بود و بر چیزی، نمی‌دانم چه، شاید تکه استخوانی دمادم تق و تق منقار می‌زد باز و نزدیکش کلاغی روی[…]

ون پردهٔ حریر بلندی – شعر غزل4 مهدی اخوان ثالث   ون پردهٔ حریر بلندی خوابیده مخمل شب، تاریک مثل شب آیینهٔ سیاهش چون آینه عمیق سقف رفیع گنبد به شکوهش لبریز از خموشی،‌ وز خویش لب به لب امشب به یاد مخمل زلف نجیب تو شب را چو گربه‌ای که بخوابد به دامنم من[…]

شب از شب‌های پاییزی ست – شعر پرستار مهدی اخوان ثالث   شب از شب‌های پاییزی ست از آن همدرد و با من مهربان شب‌های اشک آور ملول و خسته دل گریان و طولانی شبی که در گمانم من که آیا بر شبم گرید، چنین همدرد و یا بر بامدادم گرید، از من نیز پنهانی[…]

وقتی که شب هنگام گامی چند دور از من – شعر آواز چگور مهدی اخوان ثالث   وقتی که شب هنگام گامی چند دور از من نزدیک دیواری که بر آن تکیه می‌زد بیشتر شب‌ها با خاطر خود می‌نشست و ساز می‌زد مرد و موج‌های زیر و اوج نغمه‌های او چون مشتی افسون در فضای[…]

اگرچه حالیا دیریست کان بی کاروان کولی – شعر روی جاده ی نمناک مهدی اخوان ثالث   اگرچه حالیا دیریست کان بی کاروان کولی ازین دشت غبار آلود کوچیده ست و طرف دامن از این خاک دامنگیر برچیده ست هنوز از خویش پرسم گاه آه چه می‌دیده ست آن غمناک روی جادهٔ نمناک؟ زنی گم[…]

می‌دانی چه شب‌هایی سحر کردم – شعر آنگاه پس از تندر مهدی اخوان ثالث   می‌دانی چه شب‌هایی سحر کردم بی آنکه یکدم مهربان باشند با هم پلک‌های من در خلوت خواب گوارایی و آن گاهگه شب‌ها که خوابم برد هرگز نشد کاید به سویم هاله‌ای یا نیم تاجی گل از روشنا گلگشت رؤیایی در[…]

گفت راوی: راه از این دو روند آسود – شعر مرد و مرکب مهدی اخوان ثالث   گفت راوی: راه از این دو روند آسود گردها خوابید روز رفت و شب فراز آمد گوهر آجین کبود پیر باز آمد چون گذشت از شب دو کوته پاس بانگ طبل پاسداران رفت تا هر سو که: شما[…]

دو تا کفتر نشسته‌اند روی شاخه – شعر قصه شهر سنگستان مهدی اخوان ثالث   دو تا کفتر نشسته‌اند روی شاخهٔ سدر کهنسالی که روییده غریب از همگنان در دامن کوه قوی پیکر دو دلجو مهربان با هم دو غمگین قصه گوی غصه‌های هر دوان با هم خوشا دیگر خوشا عهد دو جان هم‌زبان با[…]

 فتاده تخته سنگ آن سوی تر، انگار کوهی بود – شعر کتیبه مهدی اخوان ثالث   فتاده تخته سنگ آن سوی تر، انگار کوهی بود و ما این‌سو نشسته، خسته انبوهی زن و مرد و جوان و پیر همه با یکدیگر پیوسته، لیک از پای و با زنجیر اگر دل می کشیدت سوی دلخواهی به[…]

منزلی در دوردستی هست بی شک هر مسافر را – شعر منزلی در دور دست مهدی اخوان ثالث   منزلی در دوردستی هست بی شک هر مسافر را اینچنین دانسته بودم ، وین چنین دانم لیک ای ندانم چون و چند ! ای دور تو بسا کاراسته باشی به آیینی که دلخواهست دانم این که[…]

قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟ – شعر قاصدک مهدی اخوان ثالث   قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟ از کجا وز که خبر آوردی؟ خوش خبر باشی، اما،‌اما گرد بام و در من بی ثمر می‌گردی انتظار خبری نیست مرا نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری برو آنجا که بود چشمی و گوشی[…]

خفتگان نقش قالی، دوش با من خلوتی کردند – شعر خفتگان مهدی اخوان ثالث   خفتگان نقش قالی، دوش با من خلوتی کردند رنگشان پرواز کرده با گذشت سالیان دور و نگاه این یکیشان از نگاه آن دگر مهجور با من و دردی کهن،‌ تجدید عهد صحبتی کردند من به رنگ رفته‌شان، وز تار و[…]

گر زری و گر سیم زراندودی، باش – شعر رباعی مهدی اخوان ثالث   گر زری و گر سیم زراندودی، باش گر بحری و گر نهری و گر رودی باش در این قفس شوم، چه طاووس چه بوم چون ره ابدی ست،‌هر کجا بودی، باش   پیشنهاد ویژه برای مطالعه شعر سیبری پوریا پلیکان شعر[…]

دیگر اکنون دیری و دوری ست – شعر جراحت مهدی اخوان ثالث   دیگر اکنون دیری و دوری ست کاین پریشان مرد این پریشان پریشانگرد در پس زانوی حیرت مانده، خاموش است سخت بیزار از دل و دست و زبان بودن جمله تن، چون در دریا، چشم پای تا سر، چون صدف، گوش است لیک[…]

یادمان نمانده کز چه روزگار – شعر ساعت بزرگ مهدی اخوان ثالث   یادمان نمانده کز چه روزگار از کدام روز هفته، در کدام فصل ساعت بزرگ مانده بود یادگار لیک همچو داستان دوش و دی مانده یادمان که ساعت بزرگ در میان باغ شهر پر غرور بر سر ستونی آهنین نهاده بود در تمام[…]

باری، حکایتی ست – شعر گفت و گو مهدی اخوان ثالث   … باری، حکایتی ست حتی شنیده‌ام بارانی آمده ست و به راه اوفتاده سیل هر جا که مرز بوده و خط،‌ پاک شسته است چندان که شهربند قرقها شکسته است و همچنین شنیده‌ام آنجا باران بال و پر می‌بارد از هوا دیگر بنای[…]

خشمگین و مست و دیوانه ست – شعر مرثیه مهدی اخوان ثالث   خشمگین و مست و دیوانه ست خاک را چون خیمه‌ای تاریک و لرزان بر می‌افرازد باز ویران می‌کند زود آنچه می‌سازد همچو جادویی توانا، هر چه خواهد می‌تواند باد پیل ناپیدای وحشی باز آزاد است مست و دیوانه بر زمین و بر[…]

سر کوه بلند آمد سحر باد – شعر سر کوه بلند مهدی اخوان ثالث   سر کوه بلند آمد سحر باد ز توفانی که می‌آمد خبر داد درخت و سبزه لرزیدند و لاله به خاک افتاد و مرغ از چهچهه افتاد سر کوه بلند ابر است و باران زمین غرق گل و سبزهٔ بهاران گل[…]

همچو دیوی سهمگین در خواب – شعر قصیده مهدی اخوان ثالث   ۱ همچو دیوی سهمگین در خواب پیکرش نیمی به سایه ، نیم در مهتاب درکنار برکهٔ آرام اوفتاده صخره‌ای پوشیده از گلسنگ کز تنش لختی به ساحل خفته و لختی دگر در آب سوی دیگر بیشهٔ انبوه همچو روح عرصهٔ شطرنج در همان[…]

پاسی از شب رفته بود و برف می‌بارید – شعر برف مهدی اخوان ثالث   پاسی از شب رفته بود و برف می‌بارید چون پر افشانی پر پهای هزار افسانهٔ از یادها رفته باد چونان آمری مأمور و ناپیدا بس پریشان حکمها می‌راند مجنون وار بر سپاهی خسته و غمگین و آشفته برف می‌بارید و[…]

چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی – شعر پیغام مهدی اخوان ثالث   چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی هر چه برگم بود و بارم بود هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و میراث بهارم بود هر چه یاد و یادگارم بود ریخته ست چون درختی در زمستانم[…]

با همین چشم، همین دل – شعر با همین دل و چشم‌هایم همیشه مهدی اخوان ثالث   با همین چشم، همین دل دلم دید و چشمم می‌گوید آن قدر که زیبایی رنگارنگ است،‌هیچ چیز نیست زیرا همه چیز زیباست،‌زیباست،‌زیباست و هیچ چیز همه چیز نیست و با همین دل، همین چشم چشمم دید، دلم می‌گوید[…]

اینجا که ماییم سرزمین سرد سکوت است – شعر پیامی از آن سوی پایان مهدی اخوان ثالث   اینجا که ماییم سرزمین سرد سکوت است به الهامان سوخته ست،‌ لب‌ها خاموش نه اشکی، نه لبخندی،‌و نه حتی یادی از لب‌ها و چشم‌ها زیراک اینجا اقیانوسی ست که هر به دستی از سواحلش مصب رودهای بی[…]

سکوت صدای گام‌هایم را باز پس می‌دهد – شعر وداع مهدی اخوان ثالث   سکوت صدای گام‌هایم را باز پس می‌دهد با شب خلوت به خانه می‌روم گله‌ای کوچک از سگ‌ها بر لاشهٔ سیاه خیابان می‌دوند خلوت شب آن‌ها را دنبال می‌کند و سکوت نجوای گامهاشان را می‌شوید من او را به جای همه بر[…]