سیمرغ وصالی ای بت عالی رای خاقانی – رباعی ۳۳۸ سیمرغ وصالی ای بت عالی رای دادی لقبم همای گیتی آرای من فارغم از دانهٔ هرکس چو همای تو نیز چو سیمرغ به کس رخ منمای تو نیز چو سیمرغ به کس رخ منمای در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر[…]
بیدل نیمی گر به رخت بنگرمی خاقانی – رباعی ۳۳۷ بیدل نیمی گر به رخت بنگرمی گمره نیمی گر به درت بگذرمی غمخوار توام کاش تو را درخورمی گر درخورمی تو را چرا غم خورمی گر درخورمی تو را چرا غم خورمی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع[…]
هر نیمه شبم تبم مرتب بینی خاقانی – رباعی ۳۳۶ هر نیمه شبم تبم مرتب بینی ناخن چو فلک، عرق چو کوکب بینی هر چاشتگهم کوفتهٔ تب بینی از تب خالم آبله بر لب بین از تب خالم آبله بر لب بین در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع[…]
گر کشتنیم چنان کش از بهر خدای خاقانی – رباعی ۳۳۵ گر کشتنیم چنان کش از بهر خدای کز بنده شنوده باشی از روح افزای زان میگون لب و زان مژهٔ جان فرسای مستم کن و آنگه رگ جانم بگشای مستم کن و آنگه رگ جانم بگشای در قالب رباعی[…]
تیمار جهان غصه خوری ارزد؟ نی خاقانی- رباعی ۳۳۴ تیمار جهان غصه خوری ارزد؟ نی دیدار بتان نوحه گری ارزد؟ نی بیچاره پیاده را که فرزین گردد فرزین شدنش نگون سری ارزد؟ نی فرزین شدنش نگون سری ارزد؟ نی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد.[…]
خاقانی اگر شیوهٔ عشق آغازی خاقانی – رباعی ۳۳۳ خاقانی اگر شیوهٔ عشق آغازی یارانت خسند با خسان چون سازی تو چشمی اگر در تو خسی آویزد چندان مژه برزن که برون اندازی چندان مژه برزن که برون اندازی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد.[…]
از عشق صلیب موی رومی رویی خاقانی – رباعی ۳۳۲ از عشق صلیب موی رومی رویی ابخاز نشین گشتم و گرجی کویی از بس که بگفتمش که مویی مویی شد موی زبانم و زبان هر مویی شد موی زبانم و زبان هر مویی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در[…]
از گردون بر نتابم این بی آبی خاقانی – رباعی ۳۳۱ از گردون بر نتابم این بی آبی خون شد دل و اشک آتشی سیمابی روزی به سرشک و نالهٔ چون دولاب آتش فکنم در فلک دولابی آتش فکنم در فلک دولابی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع[…]
من بودم و آن نگار روحانی روی خاقانی – رباعی ۳۳۰ من بودم و آن نگار روحانی روی افکنده در آن دو زلف چوگانی گوی خصمان به در ایستاده خاقانی جوی من در حرم وصال سبحانی گوی من در حرم وصال سبحانی گوی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در[…]
از بلبل گل پرست خوش ساز تری خاقانی – رباعی ۳۲۹ از بلبل گل پرست خوش ساز تری کبکی و ز دراج خوش آواز تری در حسن ز طاووس سرافراز تری وز قمری نغز گوی طناز تری وز قمری نغز گوی طناز تری در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در[…]
گر یک دو نفس بدزدم اندر ماهی خاقانی – رباعی ۳۲۸ گر یک دو نفس بدزدم اندر ماهی تا داد دلی بخواهم از دلخواهی بینی فلک انگیخته لشکرگاهی از غم رصدی نشانده بر هر راهی از غم رصدی نشانده بر هر راهی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع[…]
خاقانی را طعنه زنی هر گاهی خاقانی – رباعی ۳۲۷ خاقانی را طعنه زنی هر گاهی کو طلبد به نجوید راهی حقهٔ مرجان نشود هر ماهی از پس نه ماه نزاید ماهی از پس نه ماه نزاید ماهی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از[…]
آن سنگدلی و سیم دندان که بدی خاقانی – رباعی ۳۲۶ آن سنگدلی و سیم دندان که بدی ز آن خوشتری ای شوخ زبان دان که بدی در کار توام هزار چندان که بدم در خون منی هزار چندان که بدی در خون منی هزار چندان که بدی در قالب[…]
تا کی به هوس چون سگ تازی تازی خاقانی – رباعی ۳۲۵ تا کی به هوس چون سگ تازی تازی روباه صفت به حیله سازی سازی از لهو و لعب نه‌ای دمی واقف خویش ترسم که همه عمر به بازی بازی ترسم که همه عمر به بازی بازی در قالب[…]
عمرم همه ناکام شد از بیکاری خاقانی – رباعی ۳۲۴ عمرم همه ناکام شد از بیکاری کارم همه ناساز شد از بی یاری ای یار مگر تو کار من بگذاری وی چرخ مگر تو عمر من باز آری وی چرخ مگر تو عمر من باز آری در قالب رباعی ضربه‌ی[…]
ترسا صنمی کز پی هر غم خواری خاقانی – رباعی ۳۲۳ ترسا صنمی کز پی هر غم خواری بر هر در دیری زده دارد داری ز آن زلف صلیب شکل دادی باری یک موی کزو ببستمی زناری یک موی کزو ببستمی زناری در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع[…]
خاقانی اگر بسیج رفتن داری خاقانی – رباعی ۲۳۲ خاقانی اگر بسیج رفتن داری در ره چو پیاده هفت مسکن داری فرزین نتوانی شدن اندیشم از آنک در راه بسی سپاه رهزن داری در راه بسی سپاه رهزن داری در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق[…]
تا بود جوانی آتش جان افزای خاقانی – رباعی ۳۲۱ تا بود جوانی آتش جان افزای جان باز چو پروانه بدم شیفته رای مرد آتش و اوفتاد پروانه ز پای خاکستر و خاک ماند از آن هر دو بجای خاکستر و خاک ماند از آن هر دو بجای در قالب[…]
چون مجلس عیش سازی استاد علی خاقانی – رباعی ۳۲۰ چون مجلس عیش سازی استاد علی جان تو و قطرهٔ می قطربلی چون باز به طاعت آئی از پاک دلی یحیی بن معاذی و معاذ جبلی یحیی بن معاذی و معاذ جبلی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در[…]
خاقانی اگر پند حکیمان خواندی خاقانی – رباعی ۳۱۹ خاقانی اگر پند حکیمان خواندی پس نام زنان را به زبان چون راندی ای خواجه به بند زن چرا درماندی چون تخم غلام بارگی بفشاندی چون تخم غلام بارگی بفشاندی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد.[…]
از کبر مدار در دل خود هوسی خاقانی – رباعی ۳۱۸ از کبر مدار در دل خود هوسی کز کبر به جائی نرسیده است کسی چون زلف بتان شکستگی پیدا کن تا صید کنی هزار دل هر نفسی تا صید کنی هزار دل هر نفسی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی[…]
خاک ار ز رخت نور برد گه گاهی خاقانی – رباعی ۳۱۷ خاک ار ز رخت نور برد گه گاهی منزل به فلک برآورد چون ماهی ور سرو به قامتت رسد یک راهی بالا به زمین فرو برد چون چاهی بالا به زمین فرو برد چون چاهی در قالب رباعی[…]
ای یافته از فضل خدا تمکینی خاقانی – رباعی ۳۱۶ ای یافته از فضل خدا تمکینی گاهی که شود دچار با مسکینی باید که نوازشی بیابد از تو از جود رسانی به دلش تسکینی از جود رسانی به دلش تسکینی در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق[…]
نفسم جنب غرامت است ای دلجوی خاقانی – رباعی ۳۱۵ نفسم جنب غرامت است ای دلجوی کو تیغ که غسل ها توان کرد بدوی جلاد منا!به آب آن تیغ دو روی یک راه ز من جنابت نفس بشوی یک راه ز من جنابت نفس بشوی در قالب رباعی ضربه‌ی[…]
یک نیمه ز عمر شد به هر تیماری خاقانی – رباعی ۳۱۴ یک نیمه ز عمر شد به هر تیماری تا داد فلک به آخرم دلداری بر من فلکا تو را چه منت؟ باری تا عمر به نستدی ندادی یاری تا عمر به نستدی ندادی یاری در قالب رباعی[…]
خاقانی اگر در کف همت گروی خاقانی – رباعی ۳۱۳ خاقانی اگر در کف همت گروی هان تا ز پی جاه، چو دونان ندوی فرزین مشو ای حکیم تا کژ نشوی آن به که پیاده باشی و راست روی آن به که پیاده باشی و راست روی در قالب رباعی[…]
بر سر کنم از عشق تو خاک همه کوی خاقانی – رباعی ۳۱۲ بر سر کنم از عشق تو خاک همه کوی ای برده مرا آتش تو آب از روی من عاشق زار تو چنانم که مپرس تو لایق عشق من چنانی که مگوی تو لایق عشق من چنانی که[…]
چون مرغ دلت پرید ناگه تو که ای؟ خاقانی – رباعی ۳۱۱ چون مرغ دلت پرید ناگه تو که ای؟ چون اسب تو سم فکند در ره تو که ای؟ بر تو ز وجود عاریت نام کسی است چون عاریه باز دادی آنگه تو که ای؟ چون عاریه باز دادی[…]
خاقانی اگر به آرزو داری رای خاقانی – رباعی ۳۱۰ خاقانی اگر به آرزو داری رای نه دین به نوا داری و نه عقل به جای عقل از می همچو لعل سنگ اندر بر دین از زر گل پرست خار اندر پای یوسف مشکین رسن سیمین چاه در قالب رباعی[…]
تا آتش عشق را بر افروخته ای خاقانی – رباعی ۳۰۹ تا آتش عشق را بر افروخته ای همچون دل من هزار دل سوخته ای این جور و جفا تو از که آموخته ای کز بهر دل آتشین قبا دوخته ای کز بهر دل آتشین قبا دوخته ای در قالب[…]
