8 جمله معروف شکستن طلسم وحشت آریل دورفمن – تکه کتاب

8 جمله معروف شکستن طلسم وحشت آریل دورفمن: در این مطلب 8 عدد از جملات معروف و درخشان کتاب شکستن طلسم وحشت آریل دورفمن را گلچین کرده ایم.این جملات تکه کتاب های نابی هستند از نویسندگانی بزرگ که می‌توانید به وسیله‌ی دکمه‌‌های زیر از آرشیو کاملشان دیدن کنید.

متن زیبا آریل دورفمن

8 جمله معروف شکستن طلسم وحشت آریل دورفمن

در جریان کودتای ۱۹۷۳، رهبران جدید ارتش شیلی که تعداد زیادی زندانی سیاسی روی دستشان مانده بود، ایده‌ای به ذهنشان خطور کرد که لابد فکر بکری به نظر رسیده است: چطور است استادیوم ملی، بزرگ‌ترین محوطه ورزشی کشور، را به یک اردوگاه مرگ غول‌آسا تبدیل کنیم؟ (کتاب شکستن طلسم وحشت اثر آریل دورفمن – صفحه ۵)

نبرد بر سر تصور آینده را باخته‌اند، چون میلیون‌ها نفر از هم‌وطنانشان توانسته‌اند رویای جهانی دیگر را در سر بپرورانند، در عمق دیوارهای خصوصی قلب‌هایشان و آن بیرون در خیابان‌های خطرناک شهرهایشان. (کتاب شکستن طلسم وحشت اثر آریل دورفمن – صفحه ۱۷۶)

می‌دانستم که افراد بسیار دیگری هم بودند باید گناهکار شناخته شوند، هرچند می‌دانستم این جنایات تنها در صورتی می‌توانسته رخ بدهد که هزاران نفر دیگر هم کمک کنند و میلیون‌ها نفر هم بی‌تفاوت به تماشا بایستند. (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۱۴)

در زمانه‌ای که همه‌چیز جهانی شده است، از سرمایه گرفته تا ارتباطات و تولید، تکلیف عدالت چیست؟ عدالت را نباید جهانی‌سازی کرد؟ در عصری که انسانیت فراتر از مرزهای ملی بازتعریف و یکپارچه می‌شود، چه کسی به نام انسانیت سخن می‌گوید، چه کسی به نام انسانیت محاکمه و مجازات می‌کند؟ (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۳۳)

جملات معروف کتاب شکستن طلسم وحشت آریل دورفمن

سرهنگ پدرو اوینگ، سخنگوی ارتش، به عموم مردم هشدار داده بود که نیروهای مسلح به‌دقت ناظرند که هرکس در پرونده پینوشه چطور عمل کرده است. اوینگ گفته بود نام کسانی که علیه پینوشه اقدام کرده‌اند در عمق ذهن آنها حک شده است. (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۶۷)

پینوشه چطور توانسته این‌همه شیلیایی را گول بزند؟ چطور می‌شود توضیح داد که این‌همه آدم باور کرده‌اند او همیشه از جنایات انجام‌شده در رژیمش بی‌خبر بوده و تا همین امروز هم باور دارند او بی‌گناه است؟ (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۸۴)

فراوان‌اند، بسیار فراوان‌اند کسانی که در این جنایات شریک بوده‌اند. بدون شک، اول از همه، صدها پرسنل نظامی و همدستان غیرنظامی آنها که اوامر پینوشه را اجرا می‌کردند، مردانی که ماشه را می‌چکاندند یا بدن‌ها را کاردآجین می‌کردند یا گیره‌های فلزی را کار می‌گذاشتند. و تازه بگذریم از کسانی که تجهیزات لازم برای انجام آن جنایات دهشتناک را می‌خریدند، کسانی که حساب‌ها را نگه می‌داشتند و بودجه‌های خرید را تراز می‌کردند، کسانی که زیرزمین‌ها را اجاره و پاکسازی می‌کردند، کسانی که دستمزد ماموران را می‌پرداختند و گزارش‌ها و اعترافات را حروف‌چینی می‌کردند و وقتی سربازان از انجام وظیفه حماسی‌شان خسته می‌شدند، قهوه و شیرینی تعارفشان می‌کردند. و بعد دیگرانی هم هستند که مرئی نیستند، هزاران نفری که تحمیل این جنایات بر هم‌وطنانشان را انکار می‌کردند، با اینکه خوب می‌دانستند چه اتفاقی داشت می‌افتاد. (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۱۲۶)

دهه‌ها شرمسار بودم که شوربختانه واژه و شخص پینوشه را شیلی به بشریت تقدیم کرده است. چه کسی فکرش را می‌کرد که همین کلمه دست آخر میراث ما برای این کره خاکی باشد، و هر کودکی را که در این زمین به دنیا می‌آید مشتاقانه باخبر کند که هیچ‌وقت، تحت هیچ شرایطی، هرگز، نباید یک پینوشه باشد. (کتاب شکستن طلسم وحشت – صفحه ۱۸۶)