10 جمله معروف محشر صغرا تادئوش کونویتسکی: در این مطلب 10 عدد از جملات معروف و درخشان کتاب محشر صغرا تادئوش کونویتسکی را گلچین کرده ایم.این جملات تکه کتاب های نابی هستند از نویسندگانی بزرگ که می‌توانید به وسیله‌ی دکمه‌‌های زیر از آرشیو کاملشان دیدن کنید.

10 جمله معروف محشر صغرا تادئوش کونویتسکی

اینک پایان دنیا. پایان دنیا نزدیک است، دارد فرامی‌رسد. شاید هم دنیای خودم است که آرام آرام به آخر می‌رسد. پایان دنیای شخصی من. اما پیش از آن‌که دنیایم خرد و خراب شود، به اتم‌ها تجزیه و به هیچ بدل شود، واپسین فرسنگ جلجتایم در انتظارم است. آخرین دورِ این ماراتن همان چند پلۀ بالا یا پایین نردبان که بی‌معناست. (کتاب محشر صغرا اثر تادئوش کونویتسکی – صفحه ۲۳)

پیشنهاد می‌کنیم امشب سر ساعت هشت خودتان را جلوی ساختمان کمیتۀ مرکزی حزب آتش بزنید. (کتاب محشر صغرا اثر تادئوش کونویتسکی – صفحه ۳۸)

من هر دو دستم را بالا بردم. «آی مردم، همدیگر را نگاه کنید. او خودش را خرد کرده و در تک‌تک ما جا گرفته، هم در وجود شما و هم در وجود من. منتظر نزول دجال نباشید، او همین الانش هم این‌جاست، همین حالاش هم روی زمین است.» (کتاب محشر صغرا اثر تادئوش کونویتسکی – صفحه ۲۲۵)

کاغذ سفید، نیتروگلیسیرین نویسندۀ معاصر، مادۀ مخدر آدم‌های زخم‌خورده، دم دست توی کشوری میز بود. می‌توان در پهنۀ سفید و هموارش غرق شد و از خود و از دنیایی شخصی که کوتاه‌زمانی دیگر منفجر می‌شود، پنهان شد. می‌توان سفیدی بی‌پناهش را با خونِ فاسد، کینۀ غضب‌آلود، یا بلغم بویناک پر کرد، اما هیچ‌کس از آن خوشش نخواهد آمد، حتی خودِ نویسنده. می‌توان بر سفیدی‌اش شیرینیِ هماهنگیِ قلابی، شهد دلیریِ دروغین، شیرۀ اشباع‌شدۀ چاپلوسی را جاری کرد، و همه از آن خوششان خواهد آمد، حتی خود نویسنده. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۲۳)

فقر معاصر ما مثل شیشه شفاف و مثل هوا نامرئی است. فقر ما صف‌های یک‌کیلومتری، تنه زدن‌های مدام، مقام‌های رسمی بدخواه، تاخیر بی‌دلیل قطارها، قطع جریان آب به دلیل بروز فاجعه یا کم‌آبی، تعطیل شدن نامنتظر یک مغازه، همسایۀ عصبانی، روزنامه‌های دروغگو، تلویزیونی که به جای پخش رویدادهای ورزشی سخنرانی‌های چندساعته پخش می‌کند، عضو شدن اجباری در حزب، ماشین لباسشوییِ خرابِ خریداری‌شده از فروشگاهی دولتی است که اجناسش را به دلار می‌فروشد، زندگی یکنواختِ خالی از امید، شهرهای تاریخی رو به زوال، خالی شدن شهرستان‌ها و مسموم شدن آب رودخانه‌هاست. فقر ما موهبت حکومتی توتالیتر است که در سایۀ لطفش زندگی می‌کنیم. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۷۵)

جملات معروف کتاب محشر صغرا تادئوش کونویتسکی

این روزها دیگر هیچ‌کس مثل صد سال پیش کتاب نمی‌خواند. جزوه‌های حکومتی و پروست، مزخرفات احساسات‌برانگیز آمریکایی و جویس موقع مصرف اثر یکسانی دارند. این سیرابی انباشته از حروف سیاه بلعیده می‌شود و بعد بلافاصله دفع می‌شود. هیچ‌کس به خاطر پایان غم‌انگیز یک رمان یک گلوله در مغز خودش شلیک نمی‌کند. قاعده این است که معمولاً رمان را حتی یک روزِ بعد به یاد نمی‌آورند. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۱۱۵)

رشوه‌ها و انعام‌ها یک جامعه غیرانسانی را انسانی کرده است. از آن بالای بالا، از خود دبیرکل گرفته تا خرده‌پاترین ناطور شب همه در کار گرفتن و دزدیدنند. ما در دریای بیکران دزدی مجاز حرکت می‌کنیم. کشتی ما هرگز به صخره‌های ساحل نخواهد خورد و درهم نخواهد شکست، چون ما دیگر هرگز روی ساحل را نخواهیم دید. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۱۳۰)

من آدم ساده و روراستی‌ام. اصلاً شعور فلسفه‌بافی ندارم. اگر سیاه ببینم، می‌گویم سیاه است، اگر سفید ببینم، می‌گویم سفید است. آیا متوجه شده‌اید که آن‌ها مدام فلسفه‌بافی می‌کنند؟ آن‌ها هر قدر بیش‌تر فلسفه‌بافی می‌کنند، اوضاع خراب‌تر می‌شود، هر قدر ژرف‌اندیش‌تر می‌شوند، حماقت آشکارتر می‌شود، هر قدر بیش‌تر قانون وضع می‌کنند، هرج‌ومرج و بی‌نظمی بیش‌تر می‌شود، هر قدر عشقشان به توازن مبرم‌تر می‌شود، هرج‌ومرج گسترده‌تر می‌شود. آن‌ها خروار خروار پرت‌وپلای فلسفی تولید کرده‌اند. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۱۸۱)

شرّ مثل تاریکی است. تا ابدالآباد کش می‌آید. و خیر مثل برق است، غلبه‌ای بر تاریکی است، دیری نمی‌پاید. خیر فناپذیر است. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۲۳۷)

یک نفر باید به این رخوت و خمودگی پایان دهد و با فریادی کفری و خشماگین خفتگان را بیدار کند. (کتاب محشر صغرا – صفحه ۳۰۴)