یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا یارْ تویی، غارْ تویی، خواجه نِگَه‌دار مرا

یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا-37

  • دکلمه صوتی شعر یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا مولانا – غزل 37 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر.یارْ تویی، غارْ تویی، خواجه نِگَه‌دار مرا نوحْ تویی، روحْ تویی، فاتِح و مَفْتوحْ تویی.

     

     

    شعر یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا مولانا-غزل 37

     

     

    یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا
    یارْ تویی، غارْ تویی، خواجه نِگَه‌دار مرا

     

    نوحْ تویی، روحْ تویی، فاتِح و مَفْتوحْ تویی
    سینۀ مَشروحْ تویی، بر دَرِ اسرار مرا

     

    نورْ تویی، سورْ تویی، دولتِ مَنصورْ تویی
    مُرغِ کُهِ طورْ تویی، خَسته به مِنْقار مرا

     

    قطره تویی، بَحرْ تویی، لُطفْ تویی، قَهرْ تویی
    قَندْ تویی، زَهرْ تویی، بیش مَیازار مرا

     

    حُجرۀ خورشیدْ تویی، خانۀ ناهیدْ تویی
    روضۀ اومیدْ تویی، راه دِهْ ای یار مرا

     

    روزْ تویی، روزهْ تویی، حاصلِ دَریوزهْ تویی
    آبْ تویی، کوزهْ تویی، آب دِهْ این‌بار مرا

     

    دانهْ تویی، دامْ تویی، بادهْ تویی، جامْ تویی
    پُختهْ تویی، خامْ تویی، خام بِمَگْذار مرا

     

    این تَن اگر کَم تَنَدی، راهِ دِلَم کَم زَنَدی
    راه شُدی تا نَبُدی، این همه گُفتار مرا

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    مولانا قالب: غزل وزن شعر: مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن (رجز مثمن مطوی)

     

    یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا مولانا است. این قطعه‌ توسط علیرضا بخشی زاده روشنفکر و سیده سحر حسینی و محسن لیله کوهی  خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان نا آشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

     

    دیدگاه کاربران درباره ی یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا

    رستم شجاعی مقدم می گوید:

    این تن اگر کم تندی………..

    این بیت شاه بیت عزل است و شاعر در آن آخرین تقاضای خود را از یار بیان می کند.

    تن زلف معشوقه است که راه را بر دل عاشق به دام خود تنیده و بسته است. شاعر از معشوقه خواسته است که این دام را کمتر سر راهش بگذارد(کم تندی) تا راه باز باشد و امکان پیشرفتن مسیر گردد(راه شدی) و شاعر از بیان اینهمه گفتنی ها و شکوائیه ها آزاد گردد(تانبدی این همه گفتار مرا)

     

    شعر یارْ مرا، غارْ مرا، عشقِ جگَرخوار مرا اثر کیست؟

    این شعر اثر مولانا است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۴ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *