پس چندی امیر دولت بار

پس چندی امیر دولت بار

  • شعر پس چندی امیر دولت بار _ ملک الشعرا بهار

    ملاقات دوم با آیرم

     

    پس چندی امیر دولت بار

    داد در قرب بزم خویشم بار

     

    سخن از هر دری بکار آورد

    پس حدیثی ز شغل و کار آورد

     

    گفت تا کی ز ما کناره کنی

    ییری و ضعف را بهانه کنی

     

    تو به کار قلم توانایی

    در سیاست خبیر و دانایی

     

    از خموشی چون تو گوینده

    نه خدا راضی است و نی بنده

     

    نظم و نثرت روان و با اثر است

    در کلامت حلاوتی دگر است

     

    چند بنشینی از پس زانو

    پای نه پیش و کن کما کانوا

     

    که فلان و فلان خر و خامند

    در بر خاص و عام بد نامند

     

    نیست یک ذره در حناشان رنگ

    می‌نویسند لیک پوچ و جفنگ

     

    حاجت ما روا نمی‌سازند

    درد کس را دوا نمی‌سازند

     

    فکر در دستگاه ایشان نیست

    پشمی اندر کلاه ایشان نیست

     

    جمله با چشم و گوش‌، کور و کرند

    روزنامه‌نو‌یس و بی‌خبرند

     

    از هنر نیست نزدشان خبری

    نبود در کلامشان اثری

     

    باز کن روزنامه‌ای چو نگار

    وز هنرهای خود بیا و بیار

     

    از تو سامان و ساز و پیرایه

    وز من ابزارکار و سرمایه

     

    گفتمش من به کار چالاکم

    بشنو تا ز چیست امساکم

     

    کارها با تناسب آید راست

    کار کان بی‌تناسب‌ است خطاست

     

    این نویسندگان که بردی نام

    همه با هم مناسبند تمام

     

    اهل این سبک و مرد این عصرند

    هریکی در مناسبت حصرند

     

    این سیاست که داری اندر پیش

    مردمی بایدش مناسب خویش

     

    چون مهندس شود کریم آقا

    هست معدنچی اولین بنا

     

    پادوانی حقیر و بی‌مایه

    از قضا گشته صاحب پایه

     

    همه تغییر داده نام و نشان

    هر یکی گشته مهتری ذیشأن

     

    بنهاده به خویش بی‌ترتیب

    لقب خانواده‌های نجیب

     

    جاهلی گول‌، مولوی شده است

    سیدی ترک‌، کسروی شده است

     

    گشته بقال‌زاده‌، ساسان‌پور

    شده پورکیان‌، فلان مزدور

     

    منشی میر قاین ازلوسی

    شده همنام شاعر طوسی

     

    خلق را کرده است زنده به گور

    مردگان را نموده نبش قبور

     

    آن یکی نام بوذری بگرفت

    وآن‌دگرشدجمهری‌اینت‌شگفت‌

     

    پیش از اینها بزرگمهر وزیر

    گشت بوذرجمهر در تحریر

     

    در دل خلق داشت مأوائی

    لاجرم گشت نام بنائی

     

    بس بنای ظریف بود به شهر

    برده هریک زلطف صنعت بهر

     

    ویژه دروازه‌های شهر قدیم

    همگی یادگار ذوق سلیم

     

    هر یکی را بها و ارز دگر

    ساخته هر یکی به طرز دگر

     

    از درون و برون پر از کاشی

    نغز و رنگین چو لوح نقاشی

     

    کند بوذرجمهری از بن و بیخ

    ایمن از لعن و فارغ از توبیخ

     

    جای طاق و مناره و ایوان

    ساخت‌میدان‌و حوض‌،‌آن حیوان

     

    تیشه بر قرص آفتاب گماشت

    جای آن آفتابگردان کاشت

     

    کند از ریشه طاق الماسی

    جان آن کاشت لاله عباسی

     

    طرفه هنگامه و الالائیست

    بلعجب بربشول و غوغائیست‌

     

    در چنین گیرودار وانفسا

    من و مثل مرا برندکجا

     

    چون کنایات من ز حد بگذشت

    نکته هایش ز حصر و عد بگذشت

     

    میر آهسته زهرخندی کرد

    کشف سر نهفته چندی کرد

     

    عاقبت گفت کاین گرانجانان

    همه‌خواهندشد سبک ز میان

     

    شاه داند که کیستند اینها

    وز چه جنسند و چیستند اینها

     

    جنیانی به صورت انسند

    سربسر نادرست و ناجنسند

     

    شه شناسد یکان یکان را خوب

    همه را زود می کند جاروب

     

    کرد خواهد شهنشه ایران

    کار با مردمان با ایمان

     

    که وطنخواه و معتقد باشد

    خدمت خلق را معد باشد

     

    گفتم ای نیک‌بین خوش‌فرجام

    کار شد دیر و قصه گشت تمام

     

     

    مطالب بیشتر در:

    ملک الشعرا بهار

     

    شعر مشروطه

     

    وزن شعر: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)

     

    قالب: منظومه

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه 

    لولیئی گفت با پسر، هشدار _ قطعه

    از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد – 195

    شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد – 194

     

     

    در صورتی که در متن بالا، میاد باد آن عهد کم بندی به پای اندر نبود عنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


    پس چندی امیر دولت بار

    شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «پس چندی امیر دولت بار داد در قرب بزم خویشم بار سخن از هر دری بکار آورد پس حدیثی ز شغل و کار آورد» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین ملک الشعرا بهار که از شاعران مهم دوره مشروطه است دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای ملک الشعرا بهار  بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «که وطنخواه و معتقد باشد خدمت خلق را معد باشد گفتم ای نیک‌بین خوش‌فرجام کار شد دیر و قصه گشت تمام» از چه سطر هایی استفاده می‌کردید؟

    شعر ملاقات دوم با آیرم ملک الشعرا بهار

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر ملاقات دوم با آیرم ملک الشعرا بهار بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *