این منم ، ای غمگساران این منم – شعر نغمه درد سیمین بهبهانی   این منم ، ای غمگساران این منم این شرار سرد خاکستر شده ؟ این منم ای مهربانان این منم این گل پژمردهٔ پرپر شده ؟ این منم یا نغمه یی کز تار عشق جست و غوغا کرد و خاموشی گرفت ؟[…]

ای سایهٔ او ز من چه خواهی؟ – شعر سه تار شکسته سیمین بهبهانی   ای سایهٔ او ز من چه خواهی؟ دست از من رنجدیده بردار بر خاطر خسته ام ببخشای بگذار مرا به خویش ، بگذار هر جا نگرم به پیش چشمم آن چشم چو شب سیاهید وانگه به نظر در آن سیاهی[…]

اگر دستی کسی سوی من آرد – شعر اگر دردی نباشد سیمین بهبهانی   اگر دستی کسی سوی من آرد گریزم از وی و دستش نگیرم به چشمم بنگرد گر چشم شوخی سیاه و دلکش و مستش نگیرم به رویم گر لبی شیرین بخندد به خود گویم که این دام فریب است خدایا حال من[…]

ابرو به هم کشیدم و گفتم – شعر سکوت سیاه سیمین بهبهانی   ابرو به هم کشیدم و گفتم چون من در این دیار بسی هست رو کن به دیگری که دلم را دیگر نه گرمی هوسی هست رنجور و خسته گفتی : اگر تو بینی به گرد خویش بسی را من نیز دیده ام[…]

خندهٔ شیرین من ، ریا و فریب است – شعر موریانه غم سیمین بهبهانی   خندهٔ شیرین من ، ریا و فریب است در دل من موج می زند غم دیرین چهرهٔ شادان من ثبات ندارد داروی تلخم نهان به ظاهر شیرین اینهٔ چشم های خویش بنازم کز غم من پیش خلق راز نگوید هر[…]

دیشب به یاد روی تو سر کردم – شعر بازیچه سیمین بهبهانی   دیشب به یاد روی تو سر کردم آن شکوهٔ نیافته پایان را در دامن خیال تو بگشودم از چشم ، چشمه های خروشان را در پیش پای جور تو نالیدم کاوخ چه سست مهر و چه بدخویی بر چهره ام ، ز[…]

آنجا نشسته دخترکی شاداب – شعر آنجا و اینجا سیمین بهبهانی   آنجا نشسته دخترکی شاداب با گونه های چون گل نسرینش لغزیده بر دو شانهٔ او آرام انبوه گیسوان پر از چینش زان دیدگان شوخ و سیه ریزد افسون دلستانی و دلداری وان لعل نوش بار سخن گوید از عشق و اشتیاق و وفاداری[…]

ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر – شعر سنگ گور سیمین بهبهانی   ای رفته ز دل ، رفته ز بر ، رفته ز خاطر بر من منگر تاب نگاه تو ندارم بر من منگر زانکه به جز تلخی اندوه در خاطر از آن چشم سیاه تو ندارم ای[…]

من با تو ام ای رفیق ! با تو – شعر من با تو ام سیمین بهبهانی   من با تو ام ای رفیق ! با تو همراه تو پیش می نهم گام در شادی تو شریک هستم بر جام می تو می زنم جام من با تو ام ای رفیق ! با تو دیری[…]

ای زن چه دلفریب و چه زیبایی – شعر ای زن سیمین بهبهانی   ای زن ، چه دلفریب و چه زیبایی گویی گل شکفتهٔ دنیایی گل گفتمت ، ز گفته خجل ماندم گل را کجاست چون تو دلارایی ؟ گل چون تو، کی، به لطف سخن گوید ؟ تنها تویی که نوگل گویایی گر[…]

وه که یک اهل دل نمی یابم – شعر آغوش رنج ها سیمین بهبهانی   وه ! که یک اهل دل نمی یابم که به او شرح حال خود گویم محرمی کو که یک نفس با او قصهٔ پر ملال خود گویم ؟ هر چه سوی گذشته می نگرم جز غم و رنج حاصلم نبود[…]

مرا امشب ای زن دمی همزبان شو – شعر کارمند سیمین بهبهانی   مرا امشب ای زن ، دمی همزبان شو که تا قصهٔ درد خود بازگویم تو را گویم آن غم که با کس نگفتم که گر راز گویم به همراز گویم تو را دانم ای زن گر افتد گزندی پناهی نداری مگر بازوانم[…]

سال ها پیش از این فرشته من – شعر فرشته آزادی سیمین بهبهانی   سال ها پیش از این ، فرشتهٔ من بند بر دست و مهر بر لب داشت در نگاه غمین دردآمیز گله ها از سیاهی شب داشت سال ها پیش از این ، فرشتهٔ من بود نالان میان پنجهٔ دیو پیکرش نیلگون[…]

به زیبنده و نازنین کودکی – شعر گمشده سیمین بهبهانی   به زیبنده و نازنین کودکی پلیدان ناکس نظر دوختند ربودند او را به افسون و رنگ به ناکس تر از خویش بفروختند پدر رنج برد و به هر سوی گشت ز گمگشته اما نشانی ندید ببارید مادر بسی خون ز چشم بسی جامه از[…]

همراز من ز ناله خود هر چند –  شعر بستر بیماری سیمین بهبهانی   همراز من ! ز نالهٔ خود هر چند چشم تو را نخفته نمی خواهم یک امشبم ببخش که یک امشب نالیدن نهفته نمی خواهم بر مرغ شب ز نالهٔ جانسوزم امشب طریق ناله بیاموزم تب ، ای تب ! از چه[…]

مرا زین چهره خندان مبینید – شعر زن در زندان طلا سیمین بهبهانی   مرا زین چهرهٔ خندان مبینید که دل در سینه ام دریای خون است به کس این چشم پر نازم نگوید که حال این دل غمدیده چون است اگر هر شب میان بزم خوبان به سان مه میان اخترانم به گاه جلوه[…]

مرکبی از توانگری مغرور – شعر خون بها سیمین بهبهانی   مرکبی از توانگری مغرور آفتی شد به جان طفلی خرد طفل در زیر چرخ سنگینش جان به جان آفرین خویش سپرد پدر و مادر فقیرش را خلق از این ماجرا خبر دادند آن دو بدبخت روزگار سیاه شیون و آه و ناله سر دادند[…]