مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد  – خزان جاودانی شهریار    مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد   نه بلای جان عاشق شب هجرت است تنها که وصال هم بلای شب انتظار دارد   تو که از می جوانی[…]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد  – شعر دیوان و دیوانه شهریار    یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد   من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست درد آن بود که از پا درمان من بیفتد   یک عمر گریه[…]

شنیده‌ام که به شاهان عشق بخشی تاج – شعر ویلن تاج بخش شهریار    شنیده‌ام که به شاهان عشق بخشی تاج به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج   تو تاج بخشی و من شهریار ملک سخن به دولت سرت از آفتاب دارم تاج   کمان آرشه زه کن که تیر لشگر غم بر[…]

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت – شعر دستم به دامانت شهریار    نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت   تحمل گفتی و من هم که کردم سال‌ها اما چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت   چو بلبل نغمه[…]

گاهی گر از ملال محبت برانمت  – شعر ملال محبت شهریار    گاهی گر از ملال محبت برانمت دوری چنان مکن که به شیون بخوانمت   چون آه من به راه کدورت مرو که اشک پیک شفاعتی است که از پی دوانمت   تو گوهر سرشکی و دردانه صفا مژگان فشانمت که به دامن نشانمت[…]

رفتم و بیشم نبود روی اقامت  – مسافر مجنون شهریار    رفتم و بیشم نبود روی اقامت وعده دیدار گو بمان به قیامت   گر تو قیامت به وعده دور نخواهی یک نظرم جلوه کن بدان قد و قامت   بانگ اذان است و چشم مست تو بینم در خم محراب ابروان به امامت  […]

برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت  – شعر چشم مست شهریار    برداشت پرده شمعم و پروانه پرگرفت بازار شوق پردگیان باز درگرفت   شمع طرب شکفت در آغوش اشک و آه ابری به هم برآمد و ماهی به برگرفت   زین خوشترت کجا خبری در زند که دوست سر بی‌خبر به ما زد و[…]

سری به سینه خود تا صفا توانی یافت ـ شعر کنج فنا شهریار    سری به سینه خود تا صفا توانی یافت خلاف خواهش خود تا خدا توانی یافت   در حقایق و گنجینه ادب قفل است کلید فتح به کنج فنا توانی یافت   به هوش باش که با عقل و حکمت محدود کمال[…]

خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست  – شعر انتحار تدریجی شهریار    خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست به زندگانی من فرصت جوانی نیست   من از دو روزه هستی به جان شدم بیزار خدای شکر که این عمر جاودانی نیست   همه به گریه ابر سیه گشودم چشم دراین افق که فروغی[…]

هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست – شعر فریده شهریار    هیچ آفریده‌ای به جمال فریده نیست این لطف و این عفاف به هیچ آفریده نیست   آن سروناز هم که به باغ ارم در است فرد و فرید هست و لیکن فریده نیست   نرگس دریده چشم به دیدار او ولی دیدار آفتاب به[…]

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست – شعر چشم انتظار شهریار    ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست که تاب و طاقت آن مستی و خُمارم نیست   دگر قُمار محبّت نمی برد دل من که دست بُردی از این بخت بد بیارم نیست   حساب جاری من گو ببند باجه[…]

کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست – شعر کاروان بی خبر شهریار    کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست   کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست   ماه من نیست در این قافله[…]

کنون که فتنه فرا رفت و فرصتست ای دوست – چراغ هدایت شهریار    کنون که فتنه فرا رفت و فرصتست ای دوست بیا که نوبت انس است و الفت است ای دوست   دلم به حال گل و سرو و لاله می‌سوزد ز بس که باغ طبیعت پرآفت است ای دوست   مگر تاسفی[…]

منم که شعر و تغزل پناهگاه من است – شعر سپاه من شهریار    منم که شعر و تغزل پناهگاه من است چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است   صفای گلشن دل‌ها به ابر و باران نیست که این وظیفه محول به اشک و آه من است   صلای صبح تو دادم[…]

شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است – زکات زندگی شهریار    شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است   متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است  […]

پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه تست – همت ای پیر شهریار    پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه تست همه آفاق پر از نعره مستانه تست   در دکان همه باده‌فروشان تخته است آن که باز است همیشه در میخانه تست   دست مشاطه طبع تو بنازم که هنوز زیور زلف عروسان[…]

از کوری چشم فلک امشب قمر اینجاست – یکشب با قمر شهریار    از کوری چشم فلک امشب قمر اینجاست آری قمر امشب به خدا تا سحر اینجاست   آهسته به گوش فلک از بنده بگوئید چشمت ندود این همه یک شب قمر اینجاست   آری قمر آن قمری خوشخوان طبیعت آن نغمه‌سرا بلبل باغ[…]

ایرجا سر بِدَرآور که امیر آمده است – بر سر خاک ایرج شهریار    ایرجا سر بِدَرآور که امیر آمده است چه امیری که به عشق تو اسیر آمده است   چون فرستاده سیمرغ به سهراب دلیر نوشداروست ولی حیف که دیر آمده است   گوئی از چشم نظرباز تو بی پروا نیست چون غزالی[…]

ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است – دیدار آشنا شهریار    ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است دائم گرفته چون دل من روی ماهش است   دیگر نگاه وصف بهاری نمی‌کند شرح خزان دل به زبان نگاهش است   دیدم نهان فرشته شرم و عفاف او آورده[…]

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است – شعر خود پرستی خدا پرستی شهریار    تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است طالع مگو که چشمه خورشید خاورست   کافر نه ایم و بر سرمان شور عاشقی است آنرا که شور عشق به سر نیست کافر است   بر سردر عمارت[…]

ای چشم خمارین تو و افسانه نازت – دل درویش نوازت شهریار    ای چشم خمارین، تو و افسانه نازت وی زلف کمندین، من و شبهای درازت   شبها منم و چشمک محزون ثریا با اشک غم و زمزمه راز و نیازت   بازآمدی ای شمع که با جمع نسازی بنشین و به پروانه بده[…]

ای جگر گوشه کیست دمسازت  – شعر مرغ زخمی شهریار    ای جگر گوشه کیست دمسازت با جگر حرف میزند سازت   تارو پودم در اهتزاز آرد سیم ساز ترانه پردازت   حیف نای فرشتگانم نیست تا کنم ساز دل هم آوازت   وای ازین مرغ عاشق زخمی که بنالد به زخمه سازت   چون[…]

ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت – شعر نقش حقایق شهریار    ای چشم خمارین که کشد سرمه خوابت وی جام بلورین که خورد باده نابت   خواهم همه شب خلق به نالیدن شبگیر از خواب برآرم که نبینند به خوابت   ای شمع که با شعله دل غرقه به اشکی یارب تو چه[…]

صدای سوز دل شهریار و ساز حبیب – شعر ساز حبیب شهریار    صدای سوز دل شهریار و ساز حبیب چه دولتی است به زندانیان خاک نصیب   به هم رسیده در این خاکدان ترانه و شعر چو در ولایت غربت دو همزبان غریب   روان دهد به سر انگشت دلنواز به ساز که نبض[…]

باز کن نغمه جانسوزی از آن ساز امشب – شعر سوز و ساز شهریار    باز کن نغمه جانسوزی از آن ساز امشب تا کنی عقده اشک از دل من باز امشب   ساز در دست تو سوز دل من می گوید من هم از دست تو دارم گله چون ساز امشب   مرغ دل[…]

زین همرهان همراز من تنها توئی تنها بیا – شعر آشیان عنقا شهریار    زین همرهان همراز من تنها توئی تنها بیا باشد که در کام صدف گوهر شوی یکتا بیا   یارب که از دریا دلی خود گوهر یکتا شوی ای اشک چشم آسمان در دامن دریا بیا   ما ره به کوی عافیت[…]

طبعم از لعل تو آموخت درافشانی‌ها – شعر دریاچه اشک شهریار    طبعم از لعل تو آموخت درافشانی‌ها ای رخت چشمه خورشید درخشانی‌ها   سرو من صبح بهار است به طرف چمن آی تا نسیمت بنوازد به گل‌افشانی‌ها   گر بدین جلوه به دریاچه اشکم تابی چشم خورشید شود خیره ز رخشانی‌ها   دیده در[…]

زندگی شد من و یک سلسله ناکامی‌ها  – شعر ناکامیها شهریار    زندگی شد من و یک سلسله ناکامی‌ها مستم از ساغر خون جگر آشامی‌ها   بسکه با شاهد ناکامیم الفت‌ها رفت شادکامم دگر از الفت ناکامی‌ها   بخت برگشته ما خیره سری آغازید تا چه بازد دگرم تیره‌سرانجامی‌ها   دیرجوشی تو در بوته هجرانم[…]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا – شعر حالا چرا شهریار    آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا   نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگ‌دل این زودتر می‌خواستی حالا چرا   عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست من که یک[…]