هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
تد هیوز، شعر انگلستان
زن نمی تواند همه راه را بیاید – ترجیع بند کلاغ
زن نمی تواند همه راه را بیاید – ترجیع بند کلاغ تد هیوز
زن نمی تواند همه راه را بیاید
زن می آید تا آنجا که آب می آید و دورتر نه
زن می آید با فشار زایش
تا مژه ها تا نوک پستان ها انگشت ها
زن می آید تا آنجا که خون می آید و تا نوک موها
زن می آید به حاشیه ی صداها
زن می ایستد
حتا پس از زندگی حتا میان استخوان ها
زن ترانه خوان می آید نمی تواند هیچ سازی بنوازد
زن می آید بسی سرد و هراسان از لباس ها
و بسیار کند با چشمانی لرزان پر از ترس
آن گاه که به چرخ ها می نگرد
زن جنده وار می آید خانه داری نمی تواند
زن فقط می تواند تمیز کند تنها
نه شمارش می داند نه صبر تواند
زن می آید گنگ واژه پردازی نمی تواند
گلبرگ ها را می آورد در میوه های شهد آمیز، در ابریشم هایشان
زن خرقه ای از پر پرندگان می آورد رنگین کمانی حیوانی
زن لباس های خزدارش را می آورد و اینها سخنان اویند
زن عاشقانه آمده است و این است هرآنچه برای آن آمده است
اگر هیچ امیدی نمی بود اینجا زن هرگز نیامده بود
و هیچ ناله ای در شهر نبود
(هیچ شهری نبود)
مترجم: حسین مکی زاده
پیشنهاد ویژه برای مطالعه:
شعر خودکشی در سنگرها زیگفرید ساسون
در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.
از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:
شعر جهان
زن نمی تواند همه راه را بیاید
شعری که خواندیم اثر «تد هیوز » بود، هیوز از «شاعران انگلستان» است. شعر بالا با سطر «زن نمی تواند همه راه را بیاید» شروع می شود. کدام سطرِ شعر برای شما جذابیتِ بیشتری ایجاد می کند؟
دیدگاه شما درباره شعر ترجیع بند کلاغ تد هیوز
دیدگاهتان را درباره ی شعر ترجیع بند کلاغ تد هیوز، این شاعر خوبِ انگلستان بنویسید. اگر ترجمه ی دیگری از این شعر سراغ دارید، آن را در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا روی صفحه کار شود. و اگر تمایل دارید می توانید این شعر را با صدای خودتان بخوانید یا ویدیویی از آن درست کنید و در بخش دیدگاه‌ها به اشتراک بگذارید.
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهار دیگر
فروغ فرخزاد
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهار دیگر
فروغ فرخزاد
Latest posts by سارا (see all)
- هرچه را دست می‌سایم – شعر تن تو - ژانویه 29, 2023
- نه، نه دوباره می‌گوید. نه، نه – شعور - ژانویه 25, 2023
- او در دست‌هایش چیزهایی دارد که باهم نمی‌خوانند – شعر چیزی مثل - ژانویه 25, 2023
