دانشجوی مازندران

دانشجوی مازندران

  • دانشجوی مازندران

     

    برگرد بی تو حال من خوش نیست

    داره لبامو مرگ می بوسه

    بعد از تو با من آسمون لج کرد

    بارون واسم مثل یه کابوسه

    یک روح تنها تو خیابونا

    پایان عشق و شاعری اینه

    برگرد بی تو حال من خوش نیست

    دستات واسم مانند مورفینه

    پرواز می کردم تو رویاهام

    پابند این دنیا نبودم که

    موهای لختت شاعرم کرده 

    من مال این حرفا نبودم که

    تاریکی دنیامو قرق کرده

    تو ماه من شو گوشه ی شبهام

    باور نکن این چهره رو هرگز

    این خنده ها یه زخمه رو لبهام

    جز بوسه های آتشین تو

    واسه تبم چیزی مسکن نیست

    باور کن آغوشت رو کم دارم

    درمون دلتنگی ژلوفن نیست

    بارون واست مثل یه کابوسه

    وقتی که با غم توأمان باشی

    کابوسه هر روز و شبت وقتی

    دانشجوی مازندران  باشی…

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    آرزوبیرانوند
    Latest posts by آرزوبیرانوند (see all)

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *