ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی

ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی – 160

  • دکلمه صوتی ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی  – رباعی 160از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی وز هفت و چهار دایم اندر تفتی می خور که هزار بار بیشت گفتم.

     

     

    ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی

    وز هفت و چهار دایم اندر تفتی

     

    می خور که هزار بار بیشت گفتم

    باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی

     

     

    باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی

    در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از ابتدا انگار به گونه‌ای شاعر می‌خواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد می‌ماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی» می‌شناسند.

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)

     

    دکلمه ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی» از خیام است. این قطعه‌ ها توسط داوود ملک زاده و زهرا بهمنی خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


     

     

    معنی و تفسیر ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی

     

    چهار ممکن است:

    یکم- بیانگر چهار عنصر آب و باد و خاک و آتش باشد

    دوم- و ممکن است بیانگر چهار فصل سال باشد. بهار و تابستان و پاییز و زمستان.

    سوم- ممکن است منظور گرما و سرما و تری و خشکی باشد

    هفت ممکن است:

    ایام هفته باشد یعنی شنبه و یک شنیه و دوشنبه و سه شنبه و چهار شنبه و پنج شنبه و جمعه.

    و ممکن است افلاک هفتگانه باشد: قمر، عطارد، زهره، شمس، مریخ، مشتری و زحل

    خطاب به همه ما است که محصول عناصر اربعه و افلاک هفتگانه ایم. یا محصول چهار فصل سال و هفت روز هفته این فرق نمی کند. منظور بیان گذر زمان است. چون در علوم طبیعی قدیم معتقد بودند که ما از چهار عنصر ساخته شده ایم و هستی ما از افلاک هفت گانه است. البته دو فلک دیگر هم هست که عرش و کرسی باشد. ما این مباحث را در شرح فتوحات این عربی به تفصیل بیان کرده ایم. مساله مهم این است که توجه به گذر زمان داشته باشیم. مقصود اصلی خیام همین گذرا بودن است. ضمن آن که محصول چهار و هفت هستیم خود این چهار و هفت هم در ما سوز و گداز ایجاد می کند.

    غرض از این آمد و شدها چیست؟ به سخن واعظان چندان گوشت بدهکار نباشد. کسی از آن عالم نیامده که برای ما از آن عالم خبری آورده باشد. پس دم را غنیمت شمار و قدر همین لحظات را بدان و با شراب ناب روزگارت را سپری کن. همین که چشم روی هم گذاشتی و جان به جان آفرین تسلیم کردی کار تمام است. دیگر راهی برای برگشت وجود ندارد.

    حسن جمشیدی

     

    دیدگاه کاربران درباره‌ی ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی

     

    ف.م می گوید:

    چهار عنصر و پنج‌سیاره‌ی شناخته شده در اون زمان(تا کیوان) به‌علاوه‌ی ماه و خورشید. آباء سفلی و امّهات اربعه.

    حمیدرضا می گوید:

    مشکل دیگری که باید حل بشود اینست که میگویند خیام به اقتضای سن، چندین بار افکارو عقایدش عوض شده.
    در ابتدا لاابالی و شرابخوار و کافر و مرتد بوده و آخر عمر سعادت رفیق او
    شده و راهی بسوی خدا پیدا کرده و شبی روی مهتابی مشغول باده گساری بوده،. ناگاه باد تندی وزیدن میگیرد و کوزة شراب روی زمین میافتد و میشکند.
    خیام برآشفته به خدا می گوید:
    ابریق مِی مرا شکستی ربی
    برمن در عیش را به بستی ربی
    من می خورم و تو میکنی بد مستی
    خاکم بدهن مگر تو مستی ربی؟
    خدا اورا غضب میکند، فورا صورت خیام سیاه میشود و خیام دوباره میگوید:
    آن کس که گنه نکرده چون زیست؟ بگو
    ناکرده گناه در جهان کیست؟ بگو
    من بد کنم و تو بد مکافات دهی
    پس فرق میان من و توچیست؟ بگو
    خدا هم اورا می بخشد و رویش درخشیدن میگیرد، و قلبش روشن میشود.
    بعد میگوید:
    »خدایا مرا بسوی خودت بخوان!«.
    آنوقت مرغ روح از بدنش پرواز میکند!
    این حکایت معجزه آسای مضحک بدتر از فحشهای نجم الدین رازی به مقام خیام توهین می کند، و افسانة بچگانه ئی است که از روی ناشی گری به هم بافته اند.
    آیا میتوانیم بگوئیم گویندة آن چهارده رباعی محکم فلسفی که باهزارزخم زبان
    و نیشخنده ای تمسخر آمیزش دنیا ومافی هایش را دست انداخته، در آخر عمر
    اشک می ریزد و از همان خدائی که محکوم کرده به زبان لغات آخوندی استغاثه می طلبد؟
    مقدمه بر رباعیات خیام
    صادق هدایت به سال 1313

     

     

    شعر ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی اثر کیست؟

    این شعر اثر خیام است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۴ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»