آه ای تمام شوکت هستی

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «آه ای تمام شوکت هستی ای شادی بزرگ ای روح جاودانه ی مادینه در ژرفنای ظلمت این شب چون شط روشنایی ، جاری باش» آیا با این سطر ها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نادر نادرپور که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نادر نادرپور بودید، این شعرر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «با من همیشه بر سر یاری باش چون شط مهربانی ، جاری باش تا با تو جاودانه در آمیزم یک تن شو ، ای تجسم روح یگانگی یک زن شو ، ای تمامی ذات زنانگی» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟

دیدگاه شما برای از نیمه ای به نیمه ی دیگر

دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر از نیمه ای به نیمه ی دیگر نادر نادرپور بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.