افتاده ز بام، خاک درگه شده ام – شعر شماره هوشنگ ابتهاج   افتاده ز بام، خاک درگه شده ام چون سایه ی نیمروز کوته شده ام روزی شوهر، پدر، برادر بودم امروز همین شماره ی ده شده ام   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما حافظ –[…]

این عشق کهن بوده ی نافرسوده – شعر عشق کهن هوشنگ ابتهاج   این عشق کهن بوده ی نافرسوده پیرانه سرم نمی هلد آسوده در حسرت دیدار تو کردیم سفید این ریش پریشان به اشک آلوده   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما حافظ – غزل دهم 10[…]

شب دستی سیاه و خویش بر سر می زد – شعر بال کبوتر هوشنگ ابتهاج   شب دستی سیاه و خویش بر سر می زد از دور کسی بال کبوتر می زد مرغی به سر شاخه ی غم می نالید در سینه یمن شوق تو پر پر می زد   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر[…]

ای دیده تو را به روی او خواهم داد – شعر آرزو هوشنگ ابتهاج   ای دیده تو را به روی او خواهم داد از گریه ی شوقت آبرو خواهم داد می خند چو آیینه که در حجله ی بخت دست تو به دست آرزو خواهم داد   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از[…]

همزاد دل است درد و دیرینه ی من – شعر همزاده هوشنگ ابتهاج   همزاد دل است درد و دیرینه ی من اندوه جهان است در آیینه ی من ای کوه کهن صدای نالیدن توست این ناله که بر می شود از سینه ی من   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی[…]

برخیز دلا که دل به دلدار دهیم – شعر دیدار هوشنگ ابتهاج   برخیز دلا که دل به دلدار دهیم جان را به جمال آن خریدار دهیم این جان و دل و دیده پی دیدن اوست جان و دل و دیده را به دیدار دهیم   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی[…]

پیرانه سرم رنج و غم زندان است – شعر زندان هوشنگ ابتهاج   پیرانه سرم رنج و غم زندان است آه از غم پیری که دو صد چندان است من برخی آن پیر خردمند که گفت دنیا همه زندان خردمندان است   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما[…]

در کنج قفس پشت خمی دارد شیر – شعر غم شیر هوشنگ ابتهاج   در کنج قفس پشت خمی دارد شیر گردن به کمند ستمی دارد شیر در چشم ترش سایه ای از جنگل دور ای وای خدایا، چه غمی دارد شیر   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر[…]

آن عشق که دیده گریه و آموخت ازو – شعر آن عشق هوشنگ ابتهاج   آن عشق که دیده گریه و آموخت ازو دل در غم او نشست و جان سوخت ازو امروز نگاه کن که جان و دل من جز یادی و حسرتی چه اندوخت ازو   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از[…]

گر خون دلی بیهوده خوردم، خوردم – شعر برد هوشنگ ابتهاج   گر خون دلی بیهوده خوردم، خوردم چندان که شب و روز شمردم ، مردم آری، همه باخت بود سر تا سر عمر دستی که به گیسوی تو بردم، بردم   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما[…]

ای آتش افسرده ی افروختنی – شعر درس وفا هوشنگ ابتهاج   ای آتش افسرده ی افروختنی ای گنج هدر گشته ی اندوختنی ما عشق و وفا را ز تو آموخته ایم ای زندگی و مرگ تو آموختنی   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما حافظ – غزل[…]

چون مه که ز دشت لاله بر می خیزد – شعر فریاد هوشنگ ابتهاج   چون مه که ز دشت لاله بر می خیزد از کشته شهر ناله بر می خیزد فردا که به رستخیز در نی بدمند فریاد هزار ساله بر می خیزد   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه[…]

هر چند که گرد من برانگیخته ای – شعر هنوز هوشنگ ابتهاج   هر چند که گرد من برانگیخته ای باران بلا بر سر من ریخته ای چون اشک مرو ز پیش چشمم که هنوز چون ناله به دامان دل آویخته ای   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر[…]

امروز منم که راهی کوی توام – شعر آهنگ سفر هوشنگ ابتهاج   امروز منم که راهی کوی توام امید وصال می کشد سوی توام تا دست رسد شبی به گیسوی توام می آیم و آشفته تر از موی توام   پیشنهاد ویژه برای مطالعه  شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما حافظ[…]