اگر می پنداشتم که جوابم خطاب به -شعر سرود عاشقانه – تی اس الیوت   اگر می پنداشتم که جوابم خطاب به کسی است که زمانی به دنیا رجعت خواهد کرد این شعله فروکش می کرد. لیک چون زنده بازنگشته است هیچ دیّاری از ژرفنای دیار مرگ ، و نیز اگر راست باشد آنچه شنیده[…]

آیا جرات این را خواهم داشت که – شعر آیا باید گیسوانم را به پشت شانه کنم؟ – تی اس الیوت   آیا باید که گیسوانم را به پشت شانه کنم؟ آیا جرات این را خواهم داشت که هلویی بخورم؟ آیا باید شلواری کتانی بپوشم و در ساحل دریا قدم بزنم؟ شنیده ام که پریان[…]

سرمایی می آمد که ما را در برگرفته بود – شعر سفرِ آنان که خدایشان آتش بود – تی اس اليوت   سرمایی می آمد که ما را در برگرفته بود درست زمانی که بدترین بود برای سفر و چنین سفری دراز راه‌ها گود است و هوا گزنده‌ست… و این زمستان مرگ‌بار است شتران با[…]

فله‌باس فنیقیایی که دویست روز – شعر مرگ ناشی از آب – تی اس الیوت   فله‌باس فنیقیایی که دویست روز گذشته از زمان مرگش از یاد ببرد: غریو مرغان دریائی را، خیزاب دریای ژرف را، و سود و زیان را جریانی در عمق دریا استخوانش را در آغوش گرفت زمزمه‌کنان. مترجم: حسن شهباز  […]

شامگاه زمستان فرو می‌نشیند- شعر پرلودنخست-تی. اس. الیوت شامگاه زمستان فرو می‌نشیند با بوی استیک در گذرگاه‌ها ساعت شش ته مانده‌ی روزهای سوخته‌ی دود گرفته اینک رگباری توفان زا – خُرده برگ‌های آلوده‌ی خشک و روزنامه‌های باطله را به دور پاهایت می‌پیچاند رگبار به سایه‌بان‌های شکسته و کلاهک دودکش‌ها می‌کوبد. در گوشه‌ای از خیابان درشکه‌ای[…]

صبح هوشیار می شود – شعر پرلودها – تی. اس. الیوت صبح هوشیار می شود از بوی ناخوشایند و شب مانده ی آبجو که از خاک اره ی لگد کوب شده خیابان برمی خیزد که بر آن جای پاهای گِل آلودی، تا دکّه های قهوه فروشی نقش بسته است. با نقاب های دیگر زمان آنها[…]

روح او در سراسر آسمان کشیده شد – شعر پرلودها – تی. اس. الیوت روح او در سراسر آسمان کشیده شد و پشت ساختمان های شهری محو گردید، پیش از پایمال شدن زیر قدم های سمج: در ساعت چهارو پنج و شش عصر و انگشت های خپله که پیپ را پُر می کنند، و روزنامه[…]

بگذار روشهایم را بشمرم – شعر چگونه دوست دارمت؟ – الیزابت برت براونینگ چگونه دوست دارمت؟ بگذار روشهایم را بشمرم دوستت دارم به ژرفا و پهنا و بلندایی که روحم را توان رسیدن به آن هست آنگاه که سرشار از حسی ناپیدا به نهایت بودن و کمال زیبایی هستم دوستت دارم به اندازه خاموشترین نیاز[…]

به باغ عشق رفتم – شعر باغ دلدادگی – ویلیام بلیک   به باغ عشق رفتم و آن‌چه را که هرگز ندیده بودم، دیدم: کلیسای کوچکی بر گستره ای سبز که در گذشته زمین بازی ام بود و درهای کلیسا بسته بود و بر سر درش نوشته بودند: “مبادا چنین و چنان کنی!” پس به[…]

حسی از جاودانگی – شعر ترانه ی دو اسکیمو-تد هیوز I حسی از جاودانگی مرد دوان دوان آمد و بی نام و نشان بر زمین بی چشم و بی دهان بیشرمانه می دوید دانست که بر سنگ مرگ گام برمی دارد می دانست تمام آن چه می داند آن ست که شبحی ست حسی شبیه[…]

مرد به زن عشق می ورزید و زن به مرد – شعر ترانه عاشقانه تد هیوز   مرد به زن عشق می ورزید و زن به مرد بوسه های مرد تمام گذشته و آینده ی او را مکید یا کوشید چنین کند مرد اشتیاقی دیگر نداشت زن او را را به دندان گزید جوید و[…]

مار در باغ او خدا نبود – شعر سرود مار تد هیوز   مار در باغ او خدا نبود خرامیدن نرم و آرام بود و خون جهنده آدم. خونی که از بدن آدم در حوا جاری شد چیزی جاودانه بود آدم سوگند خورد که عشق است خونی که از بدن حوا از زهدانش جاری شد[…]

خواست دریا را نادیده بگیرد – شعر کلاغ و دریا تد هیوز   خواست دریا را نادیده بگیرد اما دریا بزرگتر از مرگ بود، چنان که از زندگی نیز خواست با دریا سخن بگوید مغزش اما فروبسته ماند و چشمانش رمید از دریا چنان که از شعله ی آتش خواست با دریا همدردی کند دریا[…]

پس به روز هفتم آرام گرفت مار – شعر تراژدی سیب تد هیوز   پس به روز هفتم آرام گرفت مار خداوند نزد او امد و گفت “من بازی جدیدی آفریده ام” مار شگفت زده به این فضول خیره شد اما خداوند گفت “این سیب را می بینی؟ من آن را فشرده و شراب ساخته[…]

وقتی خدا کلاغ را چکش کاری – شعر سرود کلاغ از خویشتن تد هیوز   وقتی خدا کلاغ را چکش کاری کرد طلا را آفرید وقتی خدا کلاغ را در آفتاب سوزاند الماس را آفرید وقتی خدا کلاغ را زیر وزنه فشرد الکل را آفرید وقتی خدا کلاغ را پاره پاره کرد پول را آفرید[…]

روزی روزگاری کسی بود – شعر قصه پیش از خواب تد هیوز   روزی روزگاری کسی بود تقریبن کسی به دلیلی نمی توانست درست ببیند به نحوی نمی توانست درست بشنود نمی توانست درست فکر کند به نحوی بدنش، مثلن متناوب بود می توانست نانی که می بُرد را ببیند می توانست حروف واژه هایی[…]

آنگاه خداوند از آدمی بیزار – کلاغ سیاه تر از همیشه تد هیوز   آنگاه خداوند از آدمی بیزار شد روی به آسمان نهاد و آدمی از خداوند بیزار شد به سوی حوا رفت گویی اشیا فرو می پاشیدند اما کلاغ کلاغ کلاغ آنها را به یکدیگر چفت کرد میخکوب کردن آسمان و زمین به[…]

کلاغ تنها خدایان را به انبازی آفرید – یاران کلاغ تد هیوز   کلاغ تنها خدایان را به انبازی آفرید خدای کوه اما گریزان شد و رفت و کلاغ فرو افتاد از دیوار-چهره ی کوه ها که بسیارخفیف شده بود. خدای رودخانه از رودخانه ها کم شد از مایعات حیات بخش خویش خدایی از پسی[…]

روزی روزگاری خداوند فیل را – ترانه توتم فیل کلاغ تد هیوز   روزی روزگاری خداوند فیل را آفرید. پس کوچک و ظریف بود این سان عجیب و غریب و غمگین نبود. کفتارها در بوته زار خواندند : تو زیبایی – سرهای سوخته شان را نشان دادند و چهره ی پرنیشخندشان را چون اندام هایی[…]

خداوند کوشید سخن گفتن را به کلاغ بیاموزد – اولین درس تد هیوز   خداوند کوشید سخن گفتن را به کلاغ بیاموزد خدا گفت : “بگو! عشق! عشق” کلاغ با دهان باز خیره نگاه کرد و کوسه ای سفید به دریا افتاد. و چرخان در اعماق فرو رفت. از پی کشف ژرفای خویش. خداوند گفت:[…]

اینک تویی آنجا نشسته در میان نرگس – شعر نور ناب تد هیوز   اینک تویی آنجا نشسته در میان نرگس‌های زرد در نهایت بی‌گناهی انگار حالت گرفته‌ای برای تصویر به نام معصومیت! نور در کمال خویش بر چهره ات تابیده نرگسی را می‌مانی در میان نرگس‌ها… این آخرین بهار توست بر روی خاک باز[…]