10 جمله معروف شغل مورد علاقه الن دوباتن – تکه کتاب

10 جمله معروف شغل مورد علاقه الن دوباتن: در این مطلب 10 عدد از جملات معروف و درخشان کتاب شغل مورد علاقه الن دوباتن را گلچین کرده‌ایم. این جملات تکه کتاب های نابی هستند از نویسندگانی بزرگ که می‌توانید به وسیله‌ی دکمه‌‌های زیر از آرشیو کاملشان دیدن کنید.

متن زیبا الن دوباتن

10 جمله معروف شغل مورد علاقه الن دوباتن

مدت‌هاست که معلوم شده است لازمۀ بسیاری از مشاغل رضایت‌بخش این است که طیف خاصی از مهارت‌ها و ایده‌های تخصصی در اختیار داشته باشیم. چه بسا لازم باشد بتوانید با دمبل‌های کوچک تردستی کنید یا در یک جلسه مهم با مشتریان بین‌المللی به یکی از زبان‌های شرقی مذاکره انجام دهید.

کاملاً منطقی و حتی نشانه سلامت است که استعدادهای خویش را نشناسیم و ندانیم آن‌ها را چگونه به کار بگیریم. طبیعت انسان آن‌قدر پیچیده، توانایی‌های هر فرد آن‌قدر غامض و به‌سختی قابل تعریف دقیق و اقتضائات زمانه آن‌قدر بی‌ثبات است که کشف بهترین همخوانی بین یک فرد و یک شغل، با اینکه چالشی خطیر و البته بسیار مشروع است، مستلزم میزان بالایی از فکر، کاوش و کمک دانایان است و چه بسا سال‌ها ذهن ما را به خود مشغول کند. از این رو کاملا منطقی و قابل درک است که ندانیم باید سراغ چه کاری برویم. و در واقع اینکه متوجه شویم جواب این پرسش را نمی‌دانیم یکی از نشانه‌های مهم بلوغ است، به‌جای اینکه با این فکر آزارنده بر خودمان رنج‌های بسیار تحمیل کنیم که قاعدتاً باید جواب این سوال را بدانیم.

وقتی به جایی برسیم که علائق خود را بهتر بشناسیم، یکی از چیزهایی که ممکن است پیش آید این است که تصورات اولیه‌مان را در مورد شغلِ مورد علاق‌مان مورد بازنگری قرار دهیم و گاهی اوقات برخی از آن‌ها را حذف کنیم. همین‌طور وقتی تجربیات و تصاویر ذهنی‌مان را تحلیل کردیم آن‌گاه خواهیم توانست خواسته‌های حقیقی‌مان را صورت‌بندی کنیم. روشن و واضح کردنِ محرک‌ها می‌تواند ما را به مسیرهای جدید و بهتری هدایت کند.

یکی از چیزهایی که ممکن است هنگام ارزیابی یک شغل برایمان مشکل‌زا باشد این است که روی یک نوع شغل خاص کلید کنیم، در حالی که به هر دلیلی محرز شده است که گزینه امیدبخش یا واقع‌بینانه‌ای نیست. شاید به دست آوردن آن شغل بسیار دشوار باشد؛ ممکن است مستلزم سال‌هایی طولانی برای کسب آمادگی‌های لازم باشد؛ یا چه بسا در قلمرو کسب‌وکاری قرار داشته باشد که دیگر عرصه‌ای پرمخاطره و بی‌ثبات گشته و از همین رو چشم‌انداز بلندمدت چندان خوبی ندارد.

بسیاری از والدین بی سر و صدا رویاهای خویش را به فرزندانشان منتقل می‌کنند تا آنان به این رویاها جامه عمل بپوشانند و اغلب هم به آنان نمی‌گویند که چنین باری را بر دوششان نهاده‌اند. اما پیامی که به فرزندان خویش منتقل می‌کنند این است که اگر وارد مسیر شغلی موردنظر شوند همیشه آنان را دوست خواهند داشت و تحسینشان خواهند کرد.

جملات معروف کتاب شغل مورد علاقه الن دوباتن

موفقیت شاهدی‌ست بر توانایی‌های ما، ولی بدون اینکه عمدی در کار باشد صادرکننده حکمی تحقیرآمیز است نسبت به جایگاه اطرافیانمان. همه ما عموماً گرایش داریم دلایل شکست‌های شغلی‌مان را در جهان خارج بجوییم: سرخوردگی از سلسله‌مراتب شغلی و بی‌ثباتی اقتصاد. اما گاهی اوقات دلایل شکست ما دلایلی تماماً درونی هستند و هیچ ربطی به فقدان مهارت و کاردانیِ ما ندارند؛ بلکه نوعی بازدارندگیِ روانی در کار است که نمی‌خواهیم از کسانی سبقت بگیریم که ما را پرورش داده‌اند.

باید نقش مشروع و لازمِ شکست را بپذیریم و به خودمان مجال دهیم که تا مدت‌ها کارها را ناکامل و سرشار از نقایص انجام دهیم؛ این بهایی است که باید بپردازیم تا روزی از روزها در چندین دهه آتی عمرمان فرصتی بیابیم و کاری را به سرانجام برسانیم که دیگران باز از منظر خودشان موفقیتی خودبه‌خودی حسابش کنند.

برای گذران زندگی در دنیای مدرن، معمولاً لازم است تا حدی به خود – انتقادگری عادت کنیم. بدین ترتیب اطمینان خواهیم داشت هیچ چیزی وجود ندارد که بدترین دشمنانمان بتوانند به رویمان بیاورند، اما خودمان از قبل تماماً از آن اطلاع نداشته باشیم: ما در هنر تنفر از خویشتن استاد شده‌ایم.

وقتی شیفته یک مسیر شغلی خاص می‌شویم نباید صرفاً این پرسش کاملاً شخصی را در نظر بگیریم که چه توانایی‌ها و نقاط قوتی داریم. مسئله کاملاً متفاوت دیگری نیز در کمین است: اینکه فضای حاکم بر بازار کار در حال حاضر چقدر به سود ماست. تردیدی نیست که ممکن است در طوفان یا گردابی گیر بیفتیم. آنان که در زمان مناسب به رگۀ مناسب برمی‌خورند چه بسا صرفاً خوش‌شانس‌اند؛ گرچه اغلب تمایل ندارند به این واقعیت اذعان کنند، که این کارشان نیز قابل درک است.

منظورم از اینکه می‌توانیم دوباره عاشق شغلمان شویم این است که بدانیم شیفتگی‌های یک‌باره نسبت به مشاغل دیگر ممکن است چقدر اشتباه باشد. بدین ترتیب می‌پذیریم که هیچ شغلی نمی‌تواند واجد همه جنبه‌هایی باشد که می‌خواهیم، ولی کماکان می‌تواند درصد بالایی از آن‌ها را دارا باشد که می‌توانیم از وجودشان به خود ببالیم و از آنان لذت ببریم.