میراثِ زندانی

اینک یک‌بار هم به بی‌قراری ماهی در تلّه‌ی مرگ آفرین بگو

چه بی‌پروایانه به چالش می‌کشد بند اسارت را؛ زیرا می‌داند بعد از خودش هم ماهی‌های هستند که در تکاپوی رهایی از تور و ظلمت‌اند.

زیرا می‌خواهد فرزندانش در اقیانوسی امن و آزاد شنا کنند یا چون او فریب بازیِ زندان‌بان را نخورند؛ پس چنگ می‌‌اندازد به تار‌های امید تا شاید هر نوا، طوفانی باشد که کشتی شکارچی را بیشتر در هم بشکند.

به مطلب امتیاز دهید!

میانگین امتیازات ۴ از ۵