هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
دلنوشته های شما
دندانِ زندگی
دندانِ زندگی
دندان‌هایش را حس می‌کنم. تیزِ تیز، برنده‌ی برنده، خشمگین‌ِ خشمگین، آلوده به زهر. با ذره ذره‌ی سلول‌هایم و با همه‌ی جهان بیرون و درون‌ام احساسش می‌کنم؛ دندان‌های مشعوقه‌‌‌‌ام در انحنای گردنم را نه، این دندانِ درد است. من، ابد بی‌پایانی‌ست که گرفتار فریاد و غرش شده‌ام. نعره‌ای حاکی از درد، دردی حاکی از نعره؛ شیونی از روی ماتم و ماتمی برای شیون‌هایم. درد مرا بلعیده است یا من درد را؟ یادم لحظه‌ای از رنج فارغ نمی‌شود و او هم یک سلولم را، یک رگم را تنها نمی‌گذارد. یاخته‌های غیرعصبی‌‌ام را هم عصبی کرده است! بازیِ بی‌مزه‌ای‌ست، سرگرم شدی؟ تمامش کن. حالا تو جوابم را بده. درد ما را بلعیده است یا ما درد را؟
Latest posts by عسل خوبانی (see all)
- میراثِ زندانی - سپتامبر 5, 2023
- دندانِ زندگی - سپتامبر 5, 2023
