هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
فرهنگ لغات و اصطلاحات، فرهنگ فارسی، لغت نامه دهخدا
معنی طائفه چیست؟
معنی طائفه به همراه کلمات هم قافیه، و برابر پارسی آن در فرهنگ لغت دهخدا، فرهنگ لغت معین، فرهنگ فارسی عمید، دانشنامه آزاد فارسی، تلفظ طائفه در گویش ها و لهجه.
معنی طائفه
تلفظ: /tA~efe/
معنی: تیره، تبار، خاندان
طائفه در فرهنگ فارسی
1- مونث طایف . ۲ – جماعتی از مردم دسته گروه . ۳ – پارهای از چیزی جمع : طایفات ( طائفات ) طوایف ( طوائف ) .
تانیث طائف پاره یا جانب چیزی
طائفه در لغت نامه ی دهخدا
( طائفة ) طائفة. [ ءِ ف َ ] ( ع اِ ) تأنیث طائف. پاره. گروه از هر چیزی. الشباب شعبة من الجنون ؛ ای طائفة منه. ( منتهی الارب ). رجوع به «شعبه » شود. || از یک ببالا یا کمتر از هزار. ( منتهی الارب ). || دو مردیا یک مرد. پس به معنی نفس باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || گروه مردم. ( غیاث اللغات از منتخب ). گروه. دسته. تیره. جماعت : ودّت طائفة من اهل الکتاب. ( قرآن 62/3 )؛ یعنی خواستند جماعتی از اهل کتاب. ( تفسیر ابی الفتوح رازی ). و قالت طائفة؛ یعنی گفتندگروهی ، و جماعت را برای آن طائفة خوانند تشبیها بالرفقة الطائفة فی الاسفار. ( تفسیر ابی الفتوح ، آل عمران آیه 65 ). || آنان که در رای دین یکی بوده و از دیگران ممتازند. ج ، طوایف : از عراق گروهی را با خویشتن بیاورده بودند… و ایشان را میخواستند بروی استادم بر کشند… و آن طائفة از حسد وی هر کسی نسختی کرد. و شرم دارم که بگویم بر چه جمله بود. ( تاریخ بیهقی ). خلعتهای تاش و طاهر و طائفه که بجنگ گوهر آگین شهر رفته بودند… بفرستیم. ( تاریخ بیهقی ).
سخن حکمتی از حجت بپذیری
گر تو از طایفه حیدر کرّاری.
ناصرخسرو.
هر طایفه ای بمن گمانی دارند
من ز آن خودم هر آنچه هستم هستم.
خیام.
و چون یکچندی بگذشت و طائفه ای از امثال خود را در مال و جاه بر خویشتن سابق دیدم نفس بدان مایل گشت. ( کلیله و دمنه ). بدانکه هر طائفه ای را منزلتی هست. ( کلیله و دمنه ). هر طائفه ای که دیدم در ترجیح دین خویش سخنی میگفتند. ( کلیله و دمنه ). بیهقی چون بسر حد ولایت فارس رسید، طائفه ای از لشکر عضدالدوله بخدمت او رفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 290 ). طائفه ای از جهة متابعت پادشاهان و بیم جان پای بر رکنی از آن نهاده. ( گلستان ). وقتی در سفر حجاز طائفه جوانان صاحبدل همدم من بودند. ( گلستان ). با طائفه دانشمندان در جامع دمشق بحثی همی کردم. ( گلستان ). || طائفة من اللیل ؛ پاسی از شب. پاره ای از شب. || ناحیه. || جانب چیزی. ( منتهی الارب ). || کاو کرانی که در خرمن بود. ( مهذب الاسماء ) .
پیشنهاد و نظر شما برای واژه ی طائفه
در بخش دیدگاه، نظر خودتان را درباره‌ی این مطلب بنویسید. اگر نقصی می‌بینید، سعی کنید مطلبمان را کامل کنید. و اگر پیشنهاد تازه‌ای دارید، پیشنهادتان را اضافه کنید.
پیشنهاد ویژه برای مطالعه
با قطار بیا جنوب آنجا پیاده شو! هر کجا بابونه دیدی، بو کن! من اونجام!🌼🌴❄️
Latest posts by رُعیام (see all)
- چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید را – 20 - ژانویه 15, 2023
- امروز دیدم یار را آن رونق هر کار را – 19 - ژانویه 14, 2023
- ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما – 18 - ژانویه 13, 2023
