شعر ماهی احمدرضا احمدی

ماهی در اندوه ما شناور است

  • ماهی در اندوه ما شناور است احمدرضا احمدی

     

    ماهی در اندوه ما شناور است – ما در کنار این پرتگاه که به گل‌های سرخ ختم

    می‌شود سقوط می‌کنیم – چشمان ما بوی گل سرخ دارد – اندوه ما رنگ

    فلس‌های ماهی را دارد – صبح در پرده‌های مه آلود غروب می‌کند – ما یک روز

    کامل را از دست داده‌ایم – غروبی بی‌جهت و نزار ما را به صبح می‌سپارد –

    صبحی که از دیوار فرسوده باغ سقوط می‌کند – چندان جوان نیستیم که با

    صبح از دیوارهای فرسوده باغ عبور کنیم – هشیار و با غصه دیوار باغ را در

    اندوه‌ام دفن می‌کنم – دیوار سفید، سفید است – از دیوار سفید باغ را

    می‌بینم که تو با چراغی افروخته و ناب بسوی شیشه‌های پنجره رهسپاری –

    سفر درازی نیست اما من نگران بازگشت تو به خانه و ملافه‌های سفید

    هستم – مرا بر این رویای نخ‌نمای درختان باغ بسپار – از این جوی با اندک آب

    اگر عبور کنیم – چلچراغ‌های زمستانی و انگورهای سبز تابستانی را طی

    کردیم – گمان دارم تو چهره‌ات را در آب اندک جوی خواهی دید – باغ ما را

    دعوت به سکوت می‌کند – شبنم‌ها چشمان ما را صیقل می‌دهند – قایق در

    آب اندک جوی ما را در آستانه‌ی خانه رها می‌کند – تنها به دریا می‌رود.

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه 

    25 جمله معروف ابله داستایوفسکی – تکه کتاب

    شعر خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت حافظ _ غزل 16

    جایگاه قالب های کلاسیک در اندیشه نوگرای نیما

    شعر پنجره فروغ فرخزاد

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

    آ

    هان! هلا! آی!


    مطالب بیشتر در:

    بیوگرافی احمدرضا احمدی

     

    اشعار احمدرضا احمدی

     

    مجموعه شعر یک منظومه ی دیریاب در برف و باران یافت شد

     

    ماهی در اندوه ما شناور است

    نثری که خواندیم به این شکل شروع شد: «ماهی در اندوه ما شناور است – ما در کنار این پرتگاه که به گل‌های سرخ ختم می‌شود سقوط می‌کنیم – چشمان ما بوی گل سرخ دارد – اندوه ما رنگ فلس‌های ماهی را دارد – صبح در پرده‌های مه آلود غروب می‌کند – ما یک روز کامل را از دست داده‌ایم» آیا با این سطرها برای شروعِ این نثر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و نثر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین احمدرضا احمدی که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع نثر انتخاب کرده؟ شما اگر جای احمدرضا احمدی بودید، این نثر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «باغ ما را دعوت به سکوت می‌کند – شبنم‌ها چشمان ما را صیقل می‌دهند – قایق در آب اندک جوی ما را در آستانه‌ی خانه رها می‌کند – تنها به دریا می‌رود.» از چه سطر هایی استفاده می‌کردید؟

     

    دیدگاه شما برای ماهی احمدرضا احمدی

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای ماهی احمدرضا احمدی بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    فاطمه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *