شعر غزل3 مهدی اخوان ثالث

ای تکیه گاه و پناه – غزل3

  • ای تکیه گاه و پناه – شعر غزل3 مهدی اخوان ثالث

     

    ای تکیه گاه و پناه
    زیباترین لحظه‌های
    پر عصمت و پر شکوه
    تنهایی و خلوت من
    ای شط شیرین پر شوکت من
    ای با تو من گشته بسیار
    در کوچه‌های بزرگ نجابت
    ظاهر نه بن بست عابر فریبندهٔ استجابت
    در کوچه‌های سرور و غم راستینی که‌مان بود
    در کوچه باغ گل ساکت نازهایت
    در کوچه باغ گل سرخ شرمم
    در کوچه‌های نوازش
    در کوچه‌های چه شب‌های بسیار
    تا ساحل سیمگون سحرگاه رفتن
    در کوچه‌های مه آلود بس گفت و گو ها
    بی هیچ از لذت خواب گفتن
    در کوچه‌های نجیب غزل‌ها که چشم تو می‌خواند
    گهگاه اگر از سخن باز می‌ماند
    افسون پاک منش پیش می‌راند
    ای شط پر شوکت هر چه زیبایی پاک
    ای شط زیبای پر شوکت من
    ای رفته تا دوردستان
    آنجا بگو تا کدامین ستاره ست
    روشن‌ترین هم‌نشین شب غربت تو؟
    ای هم‌نشین قدیم شب غربت من
    ای تکیه گاه و پناه
    غمگین‌ترین لحظه‌های کنون بی نگاهت تهی مانده از نور
    در کوچه باغ گل تیره و تلخ اندوه
    در کوچه‌های چه شب‌ها که اکنون همه کور
    آنجا بگو تا کدامین ستاره ست
    که شب فروز تو خورشید پاره ست؟

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه

    شعر سیبری پوریا پلیکان

    شعر داروگ نیما یوشیج

    شعر نهنگ کیانوش خان محمدی

    شعر ای مرز پرگهر فروغ فرخزاد

     

    اشعار مهدی اخوان ثالث

     

    مجموعه شعر آخر شاهنامه

     

    ای تکیه گاه و پناه

    شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «ای تکیه گاه و پناه زیباترین لحظه‌های پر عصمت و پر شکوه تنهایی و خلوت من ای شط شیرین پر شوکت من ای با تو من گشته بسیار در کوچه‌های بزرگ نجابت ظاهر نه بن بست عابر فریبندهٔ استجابت در کوچه‌های سرور و غم راستینی که‌مان بود» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین مهدی اخوان ثالث که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای مهدی اخوان ثالث بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «ای رفته تا دوردستان آنجا بگو تا کدامین ستاره ست روشن‌ترین هم‌نشین شب غربت تو؟ ای هم‌نشین قدیم شب غربت من ای تکیه گاه و پناه غمگین‌ترین لحظه‌های کنون بی نگاهت تهی مانده از نور در کوچه باغ گل تیره و تلخ اندوه در کوچه‌های چه شب‌ها که اکنون همه کور آنجا بگو تا کدامین ستاره ست که شب فروز تو خورشید پاره ست؟» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟

     

    دیدگاه شما برای شعر غزل3 مهدی اخوان ثالث

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر غزل3 مهدی اخوان ثالث بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    فاطمه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»