هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
آثار شما
رقص با پرستو ها
رقص با پرستو ها
داشتم دفن می‌کردم
خیالی را در این تاریک
خیال رقص با پرستو ها در جاده های بلوغ پر بوسه
و من می‌دانم که خواهم سوخت
خواهم سوخت
و این غم انگیز یقین مرا می‌رساند به سروری ابدی
گرچه خواهم سوخت
اما خواهد رویید از خاکسترم جنگل
از خاکسترم دریا
از خاکسترم باران
و این باران خواهد رفت آتش.
گرچه می‌دانم فرو خواهند ریخت استخوان هایم از رنج
اما پله هایی روزی از وجودم می‌شوند سبز
و خواهند رفت مردمانی از آن بالا
تا بیارند ماه را روی زمین
و چشم هایم
این چشم هایی که آتش فشان بودند
از سیاه نمناکش جویبار ها می‌شوند جاری
و در هر جویباری گم می‌شود آتشی، رنجی، غمی
داشتم دفن می‌کردم خیالی را در گوشه اتاق تاریک در انزوای پاییز
و نسیم که از دیدار باران آمده بود
به من می‌گفت:” گرچه خواهی سوخت
اما زندگی چون خون
در رگ هایت می‌شود جاری
از خاکسترت خواهند شکفت گل ها
و خواهند رقصید مردمانی با پرستو ها
زیر بوسه های پاییز.”
Latest posts by نازنین رستمی (see all)
- رقص با پرستو ها - آوریل 5, 2023
- نامش زندگی ست - آوریل 4, 2023
- شکوفه های سال های دور - دسامبر 19, 2022
