دلتنگی-های-آدمی-را

دلتنگی‌های آدمی را، باد ترانه‌ ای می‌خواند

  • دلتنگی‌های آدمی را، باد ترانه‌ ای می‌خواند – شعر دلتنگی های آدمی را – مارگوت بیکل

     

    دلتنگی‌های آدمی را، باد ترانه‌ای می‌خواند
    رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می‌گیرد
    و هر دانه‌ی برفی به اشکی ناریخته می‌ماند
    سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
    از حرکات ناکرده
    اعتراف به عشق‌های نهان
    و شگفتی‌های بر زبان نیامده
    در این سکوت حقیقت ما نهفته است
    حقیقت تو و من

     

    مترجم: احمد شاملو ، محمد زرین بال

     


    پیشنهاد ویژه برای مطالعه:

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    شعر جهان

     

    دلتنگی های آدمی را، باد ترانه ای میخواند

    شعری که خواندیم اثر «مارگوت بیکل» بود،بیکل از «شاعران آلمان» است. شعر بالا با سطر «در راه دیروز به فردا» شروع می شود. کدام سطرِ شعر برای شما جذابیتِ بیشتری ایجاد می کند؟

     

    دیدگاه شما درباره شعر دلتنگی های آدمی را مارگوت بیکل

    دیدگاهتان را درباره ی شعر دلتنگی‌های آدمی را،  مارگوت بیکل، این شاعر خوبِ آلمان بنویسید. اگر ترجمه ی دیگری از این شعر سراغ دارید، آن را در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا روی صفحه کار شود. و اگر تمایل دارید می توانید این شعر را با صدای خودتان بخوانید یا ویدیویی از آن درست کنید و در بخش دیدگاه‌ها به اشتراک بگذارید.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    کیمیا

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»