آموزش‌های ویدیویی
آموزش شعر نوشتن – (و خواندن)
آموزش شعر نوشتن – (و خواندن)
آموزش آرایه‌های ادبی
آموزش آرایه‌های ادبی
آموزش وزن شعر (عروض و قافیه)
آموزش وزن شعر (عروض و قافیه)
ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما
مولانا، اوزان شعر فارسی، غزل

ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما-28

  • دکلمه صوتی شعر ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما مولانا – غزل 28 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر. سُرمه کَشِ چَشمانِ ما، ای چَشمِ جان را توتیا ای مَهْ زِ اِجْلالَت خَجِل، عشقَت زِ خونِ ما بِحِل

     

    شعرای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما مولانا-غزل28

    ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما

    سُرمه کَشِ چَشمانِ ما، ای چَشمِ جان را توتیا

     

     

     ای مَهْ زِ اِجْلالَت خَجِل، عشقَت زِ خونِ ما بِحِل

    چون دیدَمَت می‌گفت دل جاءَ الْقَضا، جاءَ الْقَضا

     

     

    ما گویِ سَرگردانِ تو، اَنْدَر خَمِ چوگانِ تو

    گَهْ خوانی‌اَش سویِ طَرَب، گَهْ رانی‌اَش سویِ بَلا

     

     

    گَهْ جانبِ خوابَش کَشی، گَهْ سویِ اسبابَش کَشی

    گَهْ جانبِ شهرِ بَقا، گَهْ جانبِ دشتِ فَنا

     

     

    گَهْ شُکرِ آن مولی کُند، گَهْ آهِ واوِیلی کُند

    گَهْ خدمَتِ لیلی کُند، گَهْ مَست و مَجنونِ خدا

     

     

    جان را تو پیدا کرده‌یی، مَجنون و شَیدا کرده‌یی

    گَهْ عاشق کُنجِ خَلا، گَهْ عاشقِ رو و ریا

     

     

    گَهْ قَصدِ تاجِ زَر کُند، گَهْ خاک‌ها بر سَر کُند

    گَهْ خویش را قیصَر کُند، گَهْ دَلْق پوشَد چون گدا

     

     

    طُرفه درخت آمد کَزو، گَهْ سیب رویَد، گَهْ کَدو

    گَهْ زَهر رویَد گَهْ شِکَر، گَهْ دَرد رویَد، گَهْ دَوا

     

     

    جویی عَجایب کَنْدَرون، گَهْ آب رانی گاه خون

    گَهْ باده‌هایِ لَعْل گون، گَهْ شیر و گَهْ، شَهْدِ شِفا

     

     

    گَهْ عِلْم بر دِل بَرتَنَد گَهْ دانش از دل بَرکَنَد

    گَهْ فَضل‌ها حاصل کُند، گَهْ جُمله را روبَد بَلا

     

     

     

    روزی محمَّدبَک شود، روزی پَلَنگ و سَگ شود

    گَهْ دشمنِ بَدرَگ شود، گَهْ والدین و اَقْرِبا

     

     

     

    گَهْ خار گردد گاه گُل، گَهْ سِرِکه گردد، گاه مُل

    گاهی دُهُل زَنْ گَهْ دُهُل، تا می‌خورَد زَخمِ عَصا

     

     

    گَهْ عاشقِ این پنج و شش، گَهْ طالبِ جان‌هایِ خوش

    این سوش کَش، آن سوش کَش، چون اُشْتُری گُم کرده جا

     

     

    گاهی چو چَه کَن پَست رَوْ، مانندِ قارونْ سویِ گَوْ

    گَهْ چون مسیح و کِشتِ نَوْ، بالا رَوانْ سوی عُلا

     

     

    تا فَضْلِ تو راهش دَهَد، وَزْ شَید و تَلْوین وارَهَد

    شَیّادِ ما شَیدا شود، یک رَنگْ چون شَمسُ الضُّحی

     

     

    چون ماهیانْ بَحرَش سَکَن، بَحرَش بُوَد باغ و وَطَن

    بَحرَش بُوَد گور و کَفَن، جُز بَحر را دانَد، وَبا

     

     

    زین رَنگ‌ها مُفْرَد شود، در خُنْبِ عیسی دررَوَد

    در صِبْغَهُ اللَّهْ رو نَهَد، تا یَفْعَلُ اللَّهْ ما یَشا

     

     

    رست از وَقاحَتْ وَزْ حَیا، وَزْ دور وَزْ نُقلانِ جا

    رَست از بُرو، رَست از بیا، چون سنگِ زیرِ آسیا

     

     

    اِنّا فَتَحنا بابَکُمْ، لا تَهْجُرُوا اَصْحابَکُمْ

    نُلْحِقْ بِکُمْ اَعْقابَکُمْ، هذا مُکافاتُ الْوَلا

     

     

    اِنّا شَدَدْنا جَنْبَکُمْ، اِنّا غَفَرْنا ذَنْبَکُمْ

    مِمّا شَکَرْتُمْ رَبَّکُمْ، وَ الشُّکْرُ جَرَارُ الرِّضا

     

     

    مُسْتَفْعِلُن مُسْتَفْعِلُن، مُسْتَفْعِلُن مُسْتَفْعِلُن

    بابُ الْبَیانِ مَغْلَقٌ، قُلْ صَمْتُنا اَوْلی بِنا

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    مولانا قالب: غزل وزن شعر: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)

     

    ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ماصوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر سُرمه کَشِ چَشمانِ ما، ای چَشمِ جان را توتیا مولانا است. این قطعه‌ توسط پری ساتکنی عندلیب  خوانده شده‌است.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان نا آشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

     

    دیدگاه کاربران درباره ای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما

    همایون می گوید:

    این غزل بو و رنگ و حال و هوای پیش از ملاقات با شمس را دارد و نشان می دهد کسانی که اصرار دارند که جلال دین پیش از شمس شعر نمی گفته است در گفته خود صادق نیستند و از روی قرضی بر این نکته اصرار می ورزند؛ چرا که شاعری که به جز قرائت قرآن، تنها هنر نیمه مجاز در دین اسلام است. نمی تواند بدون تمرین و ممارست ناگهان در شخصی به اوج و زیبائی برسد آنگونه که در جلال الدین سراغ داریم.

     

     

    این شعرای شاهِ جسم و جانِ ما، خندان کُنِ دندانِ ما اثر کیست؟

    اثر مولانا است.

     

     

     

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    فریبا
    Latest posts by فریبا (see all)
    فریبا

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *