ای دوست حقیقت شنو از من سخنی

ای دوست حقیقت شنو از من سخنی – 162

  • دکلمه صوتی ای دوست حقیقت شنو از من سخنی  – رباعی 162از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی کانکس که جهان کرد فراغت دارد.

     

     

    ای دوست حقیقت شنو از من سخنی

    با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی

     

    کانکس که جهان کرد فراغت دارد

    از سبلت چون تویی و ریش چو منی

     

     

    از سبلت چون تویی و ریش چو منی

    در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از ابتدا انگار به گونه‌ای شاعر می‌خواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد می‌ماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «از سبلت چون تویی و ریش چو منی» می‌شناسند.

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)

     

    دکلمه ای دوست حقیقت شنو از من سخنی صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «ای دوست حقیقت شنو از من سخنی» از خیام است. این قطعه‌ ها توسط داوود ملک زاده و زهرا بهمنی خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


     

     

    معنی و تفسیر ای دوست حقیقت شنو از من سخنی

     

    خیام به عمق زندگی راه یافته است. می خواهد بی پرده سخنی با دوست و آشنای خود بگوید. خیام گرم و سرد روزگار چشیده حقیقتی را می خواهد با دوستان و نزدیکان خود در میان بگذارد. و آن حقیقت این است که باده لعل و سیمین تن را داشته باش. این دو تا است که به درد بی درمان تو خواهد خورد. و الا آن آفریدگاری که جهان را برپا کرده و من و شما را آفریده است چکار به ریش من و سبیل شما دارد. مگر دنیا روی سبیل شما و ریش من می گردد که بگوییم این حرام و آن حلال است و…

    در این که هر حادثه ای که اتفاق می افتد در وقوع آن علل و عوامل گوناگونی دخیل است تردیدی نیست. و این که چه بسا بعضی از علل و عوامل را بشناسیم و بعضی را نشناسیم هم تردیدی نیست. اما این که همه چیز را به هم ببافیم و آسمان و ریسمان کنیم این کمی شگفت انگیز است. کودکی علیل به دنیا آمده است شما این را به گردن پدر یا مادر و یا در و همسایه بیندازید. این خطا است. خیام با این تفکر مبارزه می کند. اگر هم قرار است به گردن کسی بیفتد به گردن خودت بینداز و تلاش کن تا آدم درست حسابی بشوی. نه این که این و آن را مقصر بدانی. خدا به ریش من و سبیل مرد همسایه چکار دارد. باز دوستان دقت کنند این فرمایش خیام با اعمال فرد و تجسم اعمال منافاتی ندارد.

    حسن جمشیدی

     

    دیدگاه کاربران درباره‌ی ای دوست حقیقت شنو از من سخنی

     

    روفیا می گوید:

    فارغ از اینکه این رباعی از خیام است یا نه به معنای این بیت از حافظ نزدیک است :
    بیا که رونق این کارخانه کم نشود
    به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی

    ریاد می گوید:

    این رباعی به خوبی نشون میده که اگر به گفته برخی خیام خداباور هم باشه دئیست بوده و نه تئیست. او اعتقاد داره اگر هم خدایی این جهان رو ساخته باشه براش سبیل تو و ریش من مهم نیست، مهم نیست تو چی میخوری ، کی میخابی، اصلن هستی ، نیستی، تو هم مثل سبزه مثل کوزه، این تفکر بنیان پرستش رو زیر سوال میبره

     

     

    شعر ای دوست حقیقت شنو از من سخنی اثر کیست؟

    این شعر اثر خیام است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *