این-کوزه-که-آبخوارهٔ-مزدوریست

این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست 16

  • دکلمه صوتی شعر این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست – رباعی 16 از خیام + معنی، تحلیل و تفسیر فلسفی. از دیدهٔ شاهی و دل دستوری‌ستهر کاسهٔ می که بر کف مخموری‌ست.

     

    این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست
    از دیدهٔ شاهی و دل دستوری‌ست

    هر کاسهٔ می که بر کف مخموری‌ست
    از عارض مستی و لب مستوری‌ست

    از عارض مستی و لب مستوری‌ست

    در قالب رباعی ضربه‌ی اصلی شعر در مصرع آخر اتفاق می‌افتد. از ابتدا انگار به گونه‌ای شاعر می‌خواسته ما را آماده کند تا برسد به مصرع آخر، به همین دلیل همیشه سطر آخر رباعی در ذهن مخاطب خوب به یاد می‌ماند، و این شعر حکیم عمر خیام را نیز بسیاری از مردم با نام «از عارض مستی و لب مستوری‌ست» می‌شناسند.

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    حکیم عمر خیام قالب: رباعی وزن شعر: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)

     

    این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر «این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست» از خیام است. این قطعه‌ها توسط زهرا شیبانی و زهرا بهمنی خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".


    معنی این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست

    این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست
    از دیدهٔ شاهی و دل دستوری‌ست

     

    معنی هر کاسهٔ می که بر کف مخموری‌ست

    هر کاسهٔ می که بر کف مخموری‌ست
    از عارض مستی و لب مستوری‌ست

     

    تفسیر فلسفی این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست

    تفسیر زیر از عبدالحسین عادل زاده است. انتشار این متن به معنای تایید یا انکار محتوای آن نیست.

     

    این کوزه که آبخوارۀ مزدوری‌ست

    از دیدۀ شاهی‌ و دل دستوری‌ست

    هر کاسۀ می که بر کف مخموری‌ست

    از عارض مستی و لب مستوری‌ست

    در اینجا، نام‌های به‌کار‌رفته در مصرع‌های فرد با نام‌های به‌کاررفته در مصرع‌های زوجِ متقابل، می تواند ایجادکنندۀ نوعی ارتباط معنوی باشد. در مصرع نخست از آب صحبت شده و در مصرع دوم از دیده و دل شاه و دستور (وزیر). در مصرع سوم از می صحبت شده و در مصرع چهارم از عارض مست و لب مستور. به عبارتی دیگر، این رباعی در عین آنکه دیگر بار تصویری تازه از شدن و تغییر دمادم هستی را ارایه می‌دهد، میان عناصر بکار گرفته‌شده در تصویرپردازی خود نیز نوعی ارتباط معنوی ایجاد می‌کند؛ به‌گونه‌ای که آب‌ کوزه مزدور را از دل و دیدۀ شاه و وزیر می‌داند (اشک اندوه) و می مخمور را از عارض و لب مستان و پری‌رویان (زیبایی مستانه). دل و دیدۀ شاهان و وزیران و اهل سیاست چیزی جز آبی خنثی و بی‌تأثیر (که از حسرت و آه اندوه آنان برآمده) که هیچ از بار رنج آدمی نمی‌کاهد به بار نمی‌آورد، و نتایج عمل آنها نیز در نهایت چیزی از بار افراد رنجبر نمی‌کاهد؛ در مقابل زیبایی عارض مستان و پری‌رویان در هماهنگی با شراب، غم روزگار از دل مخموران می‌برد و مایه امید و آسایه آنان می‌گردد.

    در اینجا، به تفاوت موجود در گوهر وجودی ابنا بشر توجه شده و سعی شده در قالب نمادپردازی به جوهرۀ پدیده‌های متغیر هستی نوعی دوام مستانه ببخشد، و آنها را در قالب یک روح مشترکِ همواره جاری در بطن هستی تصویر کند. یعنی، کالبد اگر کالبد است و فانی و مضمحل‌شونده، روح و جوهر از یک یگانگی و اشتراک کیهانی برخودار است و همواره برگشت‌کننده. و همین بروز و جلوۀ روح و گوهر است که می‌تواند وهم بازگشت، رستاخیز و باز-زایی در کالبد هستی را در نظر مستان باورپذیر جلوه دهد.

    دیدگاه کاربران درباره‌ی شعر این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست خیام

    دکتر ترابی می گوید:
    دوستان ، به ترکیب رباعی توجه فرمایید:
    در هر چهار مصرع تنها یک فعل به کار رفته است
    مزدوریست ، دستوریست ، مخموریست و مستوریست
    بی گمان شاهیست نادرست و نابجاست صورت درست مانند مصراع پایانی چهار پاره
    از دیده شاهی و دل دستوریست بوده است.

    هادی می گوید:
    متن این رباعی بدین وزن صحیح است:
    این کوزه که آبخوارهٔ مزدوریست
    از دیدهٔ شاهی و دل دستوریست
    هر کاسهٔ می که بر کف مخموریست
    از عارض مستی و لب مستوریست
    از گنجور عزیز خواهشمندم تصحیح کنه
    آهنگ شعر در یک مصرع با تکرا

    مجتبی می گوید:
    در پاسخ آژنگ گرامی
    خیلی ساده خیام می‌گوید
    ظرف آب مزدور از خاک شاه و وزیر است
    کاسه‌ی می مخمور
    از خاک مست و انسان عیب پوش است یا انسان باگذشت
    البته شما به نیکی آگاه هستید که در شعر خیام مرگ و تبدیل به خاک و رستن گیاه از خاک و یا ساخت خشت و کوزه و کاسه از گل ماحصل جنازه آدمی، کلید واژه است
    خیام باهوش‌ترین شاعر ایران زمین است.

     

     

    شعر این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست اثر کیست؟

    اثر خیام است.

     

    معنی رباعی این کوزه که آبخوارهٔ مزدوری‌ست چیست؟

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۳ از ۵

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»