11 جمله معروف اتاقی از آن خود ویرجینیا وولف – تکه کتاب

11 جمله معروف اتاقی از آن خود ویرجینیا وولف: در این مطلب 11 عدد از جملات معروف و درخشان کتاب اتاقی از آن خود ویرجینیا وولف را گلچین کرده ایم.این جملات تکه کتاب های نابی هستند از نویسندگانی بزرگ که می‌توانید به وسیله‌ی دکمه‌‌های زیر از آرشیو کاملشان دیدن کنید.

متن زیبا ویرجینیا وولف

11 جمله معروف اتاقی از آن خود ویرجینیا وولف

طی همه این قرن‌ها زنان چون آینه‌هایی عمل کرده‌اند که قدرتی جادویی و خوشایند دارند و می‌توانند قامت مرد را دو برابر اندازه واقعی‌اش نشان بدهند. (کتاب اتاقی از آن خود اثر ویرجینیا وولف – صفحه ۶۳)

به راستی جالب است که یک درآمد ثابت چه تغییری در روحیه آدم به وجود می‌آورد. هیچ نیرویی در دنیا نمی‌تواند پانصد پوندم را از من بگیرد. خوراک، مسکن و لباسم برای همیشه تامین است. بنابراین نه تنها تلاش و کار، بلکه نفرت و تلخکامی نیز به پایان می‌رسد. لازم نیست از مردی متنفر باشم؛ او نمی‌تواند آسیبی به من برساند. لازم نیست تملق مردی را بگویم؛ او چیزی ندارد که به من بدهد. (کتاب اتاقی از آن خود اثر ویرجینیا وولف – صفحه ۶۶)

زنی که می‌خواهد داستان بنویسد باید پول و اتاقی از آن خود داشته باشد؛ و این‌کار، همان‌طور که خواهید دید، معضل بزرگ ماهیت واقعی زن و ماهیت واقعی داستان را حل‌نشده باقی خواهد گذاشت. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۲۴)

چرا مردان شراب می‌نوشیدند و زنان آب؟ چرا یک جنسیت آن‌قدر غنی بود و دیگری آن‌قدر فقیر؟ فقر چه اثری بر داستان دارد؟ چه شرایطی برای خلق آثار هنری لازم است؟ هزار سوال با هم به ذهنم هجوم می‌آورد. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۵۱)

جملات معروف کتاب اتاقی از آن خود ویرجینیا وولف

در بیهودگی ما و در رویاهای ماست که حقیقتِ پنهان گاهی اوقات آشکار می‌شود. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۵۹)

تصورش هم محال است که زنی در زمان شکسپیر نبوغ شکسپیر را داشته باشد. زیرا نبوغی نظیر نبوغ شکسپیر در میان کارگران و بی‌سوادان و خدمتکاران به وجود نمی‌آید. این نبوغ در انگلستان در میان ساکسون‌ها و بریتون‌ها به وجود نمی‌آید. امروز این نبوغ در میان طبقات کارگر به وجود نمی‌آید. پس چگونه ممکن بود در میان زنانی پدیدار شود که به گفته‌ی پروفسور ترولیان کارشان قبل از پایان نوجوانی شروع می‌شد و اجبار والدین و قدرت قانون و سنت اجتماعی آنان را وامی‌داشت تا به آن تن دهند؟ (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۸۰)

ادبیات مملو از لاشه‌های خردشده مردانی است که بیش از حد به عقیده دیگران اهمیت می‌دادند. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۸۹)

شاهکارها منفرد و تنها به دنیا نمی‌آیند؛ نتیجه سالها تفکر همگانی، تفکر گروهیِ مردم هستند؛ بنابراین تجربه توده مردم پشتوانه صدایی واحد است. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۰۱)

هیچ‌کس نمی‌توانست مسئله را ساده‌تر از این مطرح کند. «شاعر فقیر نه در این روزها و نه در دویست سال اخیر کوچکترین شانسی نداشته… امید به رهایی و رسیدن به آن استقلال فکری که آثار بزرگ در آن پدید می‌آید، برای کودکی فقیر در انگلستان فقط اندکی بیشتر از پسرِ یک برده آتنی است.» مسئله همین است. استقلال فکری به عوامل مادی وابسته است. شعر به استقلال فکری وابسته است و زنان همیشه فقیر بوده‌اند، نه فقط در دویست سال اخیر بلکه از آغاز تاریخ. زنان در مقایسه با پسران بردگان آتنی استقلال فکری کمتری داشتند. پس زنان کوچکترین شانسی برای سرودن شعر نداشتند. به همین دلیل است که من این اندازه روی پول و اتاقی از آن خود تأکید می‌کنم. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۲)

از شما می‌خواهم همه‌جور کتابی بنویسید، و در مورد هیچ موضوعی، هر قدر بی‌اهمیت و پیش‌پاافتاده یا مهم، تردید نکنید. امیدوارم، هر طور شده، آن‌قدر پول به دست بیاورید که بتوانید سفر کنید و دنیا را ببینید، درباره آینده یا گذشته جهان تامل کنید، درباره کتاب‌ها خیالپردازی کنید و در گوشه و کنار خیابان پرسه بزنید و بگذارید نخ ماهیگری فکرتان به اعماق رودخانه برود. زیرا من به هیچ وجه شما را به داستان محدود نمی‌کنم. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۳)

به اعتقاد من، اگر ما یک قرن دیگر زندگی کنیم – منظورم زندگی معمولی است، یعنی زندگی واقعی نه زندگی‌های کوچک و جداگانه فردی – و هر کدام سالی پانصد پوند درآمد و اتاقی از آن خود داشته باشیم؛ اگر آزادی و شهامت آن را داشته باشیم که هرچه فکر می‌کنیم بنویسیم؛ اگر قدری از اتاق نشیمن عمومی بگریزیم و انسان‌ها را نه فقط در ارتباط با یکدیگر بلکه در ارتباط با واقعیت ببینیم؛ همین‌طور آسمان و درخت‌ها یا هرآنچه را که به خودی خود هست؛ اگر بتوانیم از ورای لولوخوره میلتون نگاه کنیم، زیرا هیچ انسانی قادر نیست این منظره را نادیده بگیرد؛ اگر با واقعیت روبه‌رو شویم، زیرا واقعیت این است که کسی وجود ندارد که به او تکیه کنیم و ما تنها هستیم و با دنیای واقعی سروکار داریم نه فقط با دنیای زنان و مردان، در این صورت فرصت لازم فراهم خواهد شد و شاعر مرده، خواهر شکسپیر، قالبی را که بارها تهی کرده اشغال خواهد کرد. و مانند برادر خود، از زندگی شاعران گمنامی که پیشکسوت او بوده‌اند جان می‌گیرد و متولد می‌شود. (کتاب اتاقی از آن خود – صفحه ۱۵۹)