معنی صائن

معنی صائن چیست؟

  • معنی صائن به همراه کلمات هم قافیه، و برابر پارسی آن در فرهنگ لغت دهخدا، فرهنگ لغت معین، فرهنگ فارسی عمید، دانشنامه آزاد فارسی، تلفظ صائن در گویش ها و لهجه ها.

     


    معنی صائن

    معنی: محافظ، نگاه دارنده

    هم قافیه: خائن، خزائن، کائن

     


    صائن در لغت نامه دهخدا

    صائن. [ ءِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از صون. نگاه دارنده. ج ، صائنین ، صوان :
    گر نشنوده ست که کرار کیست
    روی بر آن صائن کرار کن.
    ناصرخسرو.
    صائن. [ ءِ ] ( اِخ ) ابن صدرالملک ، نجم الدین ابوبکر وزیر. وی روز یکشنبه ششم ربیعالاول 652 هَ.ق. پس از عزل تعین الملک ( ؟ ) به وزارت سلطان ناصرالدین محمدبن سلطان شمس الدین ایلتتمش رسید. ( حبیب السیر جزو چهارم از ج 2 ص 223 ).
    صائن. [ ءِ ] ( اِخ ) رکن الدین هروی ( مولانا… ). در دانشمندی از علمای عصر ممتاز و به حضور طغاتیمورخان امام نماز بود، و بعد نجات از اعتراض تیمورخان جانب شیراز شتافت و به ملازمت بارگاه امیر مظفر شاه شجاع اختصاص یافت و در سنه خمس و ستین و سبعمائة ( 765 هَ. ق. ) صائن روحش از صیانت جسم رو برتافت. آنگاه که طغاتیمور به موجبی از وی برآشفته و مقید و مسجونش فرمود این رباعی را ذریعه استخلاص خود کرد:
    در حضرت شاه چون قوی شد رایم
    گفتم که رکاب را ز زر فرمایم
    آهن چو شنید این حکایت از من
    در تاب شد و حلقه بزد بر پایم.
    و هم از اوست :
    گویم آیین وفا در مردم عالم کم است
    باز میگویم که شاید بوده باشد، عالم است.
    ( صبح گلشن ص 245 ).
    وی از مقربین طغاتیمورخان و مدرس و معلم او بود و منصب پیشنمازی به وی مفوض گردید. روزی کسی اندازه فهم و علم تیمورخان را از وی پرسید، گفت : تعلیم علم به خان یعنی کاروانسرا بهتر از تعلیم این خان است. تیمورخان این سخن از پس پرده بشنید و فرمود وی را به زندان کنند، پس از مدتی با آن بند گران که بر پای داشت خود را به سر راه تیمورخان رسانید و اظهار عجزکرد، خان گفت بدیهةً حسب الحال خود بگوی تا ترا ببخشم. رکن الدین گفت :
    در خدمت شاه چون قوی شد رایم
    گفتم که رکاب را ز زر فرمایم
    آهن چو شنید این حکایت از من
    در تاب فتاد وحلقه زد بر پایم.
    خان امر داد بند از پایش برداشتند و او به شیراز رفته در خدمت شاه شجاع امیر مظفر درآمد. و در سال 765 هَ. ق. درگذشت. ( ریحانةالادب ج 2 ص 410 ).

     


    صائن در فرهنگ اسامی

    اسم: صائن (پسر) (عربی) (تلفظ: saen) (فارسی: صائن) (انگلیسی: saen)
    معنی: محافظ، نگاه دارنده

     


    صائن در فرهنگ فارسی

    وزیر نصره الدین عادل ملقب به رکن الدیناز رجال قر. ۸ ه. ( مقت. ۷۲۷ ه.ق. ). وی از اولاد ضیائ الملک محمد بن مودود بود . صائن از بزرگان امیر چوپان بود و بمنصب وزارت ابو سعید رسید ولی حقوق نعمت را فراموش کرد و معایب امیر چوپان واولادوی را بسلطان می نوشت. امیر چوپان ببهانه ضبط ولایات خراسان صائن را همراه خود گردانید. امیران ابو سعید او را بقتل دشمق خواجه پسر امیر چوپان واداشتند و او ویرا در شوال ۷۲۷ بکشت و چون امیر چوپان را قتل پسر مطلع شد صاین وزیر را در خراسان بانتقام خون پسر خود بقتل رسانید .
    ( اسم ) ۱ – نگاه دارنده متحفظ . ۲ – پرهیزگار جمعه : صاینین ( صائنین ) صوان
    رکن الدین هروی در دانشمندی از علمای عصر ممتاز و بحضور طغا تیمورخان امام نماز بود.

     


    صائن در جدول کلمات

    نگهبان

     


    پیشنهاد و نظر شما برای واژه صائن

    در بخش دیدگاه، نظر خودتان را درباره‌ی این مطلب بنویسید. اگر نقصی می‌بینید، سعی کنید مطلبمان را کامل کنید. و اگر پیشنهاد تازه‌ای دارید، پیشنهادتان را اضافه کنید.

     


    پیشنهاد ویژه برای مطالعه

    شعر اندوه هوشنگ ابتهاج

    نامه های احمد شاملو به آیدا

    شعر خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت حافظ _ غزل 16

     

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    کیمیا

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *