(اِمر. ) نهال نازک و باریکی که در پای بعضی از درختان می روید، و از آن ها برای ازدیاد درختان استفاده می کنند.

شاخه باریک که ازپای درخت میرویدوچسبیدن به ریشه، درخت است و آنرامیتوان ازریشه جداکرد.
( اسم ) ۱ – شاخ. باریکی که در پای بعض درختان از قبیل چنار تبریزی تمشک آلو گوجه فندق و غیره میروید و آنها در حقیقت جوانه ها و ساقه های جوان و نو رستهای از ریش. گیاه اصلی هستند. ممکنست این پاجوشها نزدیک تن. اصلی یعنی کاملا پای درخت و یا دور از تن. اصلی باشند ولی در هر حال با ریش. درخت اصلی ارتباط دارند از این پاجوشها در باغبانی برای ازدیاد گیاهان استفاده میکنند . ۲ – شاخه ای که پس از کف بر کردن درختی روید نوچه شکیر .
شاخهای فرعی که از بن درخت روید متصل بریشه یا شاخهایی که پس از کف بر کردن درختی روید.