ناچار-هر-که-صاحب-روی-نکو-بود

ناچار هر که صاحب روی نکو بود – 259

  • دانلود دکلمه صوتی شعر ناچار هر که صاحب روی نکو بود سعدی – غزل 259 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر. هر جا که بگذرد همه چشمی در او بود. ای گل تو نیز شوخی بلبل معاف دار.

     

    شعر ناچار هر که صاحب روی نکو بود – غزل 259 – سعدی

     

    ناچار هر که صاحب روی نکو بود

    هر جا که بگذرد همه چشمی در او بود

     

    ای گل تو نیز شوخی بلبل معاف دار

    کان جا که رنگ و بوی بود گفت و گو بود

     

    نفس آرزو کند که تو لب بر لبش نهی

    بعد از هزار سال که خاکش سبو بود

     

    پاکیزه روی در همه شهری بود ولیک

    نه چون تو پاکدامن و پاکیزه خو بود

     

    ای گوی حسن برده ز خوبان روزگار

    مسکین کسی که در خم چوگان چو گو بود

     

    مویی چنین دریغ نباشد گره زدن

    بگذار تا کنار و برت مشک بو بود

     

    پندارم آن که با تو ندارد تعلقی

    نه آدمی که صورتی از سنگ و رو بود

     

    من باری از تو بر نتوانم گرفت چشم

    گم کرده دل هرآینه در جست و جو بود

     

    بر می‌نیاید از دل تنگم نفس تمام

    چون ناله کسی که به چاهی فرو بود

     

    سعدی سپاس دار و جفا بین و دم مزن

    کز دست نیکوان همه چیزی نکو بود

     

    از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

    سعدی قالب: غزل وزن شعر: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)

     

    ناچار هر که صاحب روی نکو بود صوتی

    پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر ناچار هر که صاحب روی نکو بود سعدی است. این قطعه‌ها توسط محسن لیله‌کوهی، سعیده تهرانی‌نسب و حمیدرضا محمدی خوانده شده‌اند.

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه

    ای صبا گر رهت افتاد بر آن گوشه بام

    عمرم همه ناکام شد از بیکاری – ۳۲۴

    جهان جوان شد و عمر دوباره باز آورد

    چه لذتی دارد آغاز

     

    دیدگاه کاربران درباره‌ی غزل ناچار هر که صاحب روی نکو بود سعدی

    عباس دهقان میگوید:

    ابیاتی از این غزل رو استاد محمد رضا لطفی با نوای تار به همراهی خانم هنگامه اخوان در آواز افشاری که از مشتقات دستگاه شور هست در نهایت زیبائی اجرا کرده اند. دوستان رو توصیه میکنم که حتما گوش کنند این کار زیبا رو.

     

     

    شعر ناچار هر که صاحب روی نکو بود کیست؟

    این شعر اثر سعدی شیرازی است.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    مهدیه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *