شعر ماه و مریم هوشنگ ابتهاج

رخسار ِ ماه بین که چه زیبا و روشن است – ماه و مریم

  • رخسار ِ ماه بین که چه زیبا و روشن است – شعر ماه و مریم هوشنگ ابتهاج

     

    رخسار ِ ماه بین که چه زیبا و روشن است
    پاکیزه رو چو مریم ِ پاکیزه دامن است
    خوابیده ماه ِ غمزده ، بر تخت ِ آسمان
    بیمار و شرمناک ، مگر مریم ِ من است !
    سیمینه تن نهفته به نیلوفری پرند
    چون مریم ِ سپید که آبیش بر تن است
    رخسار ِ مریم است مه ِ مانده زیر ِ ابر
    کان زلف ِ تابدار بر آن سایه افگن است
    دامان ِ مریم است تو گویی و اشک ِ من
    مهتاب را که خوشه ی پروین به دامن است
    پیشانی ِ برآمده ی مریم است ماه ؟
    یا آن بلور سینه و آن عاج گردن است ؟
    رخسار ِ مریم است و به پاکی و روشنی
    آیینه ی جمال نمای ِ دل من است !

     

    پیشنهاد ویژه برای مطالعه 

    شعر پوزخند تد هیوز

    شعر ای طایران قدس را عشقت فزوده بال‌ها مولانا – غزل 2

    دانلود آهنگ میبوسمت شروین حاجی پور

    بازسرایی در شعر احمد شاملو 

     

    در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

    جستجوی واژه

    لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

    آ

    (حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

    آ

    هان! هلا! آی!


    مطالب بیشتر در:

    بیوگرافی هوشنگ ابتهاج

     

    اشعارهوشنگ ابتهاج

     

    مجموعه شعر تاسیان

     

    صفحه اینستاگرام هوشنگ ابتهاج

     

    کانال تلگرام هوشنگ ابتهاج

     

    رخسار  ماه بین که چه زیبا و روشن است

    شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «رخسار ِ ماه بین که چه زیبا و روشن است پاکیزه رو چو مریم ِ پاکیزه دامن است خوابیده ماه ِ غمزده ، بر تخت ِ آسمان بیمار و شرمناک ، مگر مریم ِ من است ! سیمینه تن نهفته به نیلوفری پرند چون مریم ِ سپید که آبیش بر تن است» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین هوشنگ ابتهاج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای هوشنگ ابتهاج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «مهتاب را که خوشه ی پروین به دامن است پیشانی ِ برآمده ی مریم است ماه ؟ یا آن بلور سینه و آن عاج گردن است ؟
    رخسار ِ مریم است و به پاکی و روشنی آیینه ی جمال نمای ِ دل من است !
    » از چه سطر هایی استفاده می‌کردید؟

     

    دیدگاه شما برای شعر ماه و مریم هوشنگ ابتهاج

    دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر ماه و مریم هوشنگ ابتهاج بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

    اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

    اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.

    پیشنهاد می‌کنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.

    به مطلب امتیاز دهید!

    میانگین امتیازات ۳ از ۵
    فاطمه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»

    دانلود اپلیکیشن «شعر و مهر»