دانلود دکلمه صوتی شعر دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را سعدی – غزل 12 + پخش آنلاین، متن کامل، معنی و تفسیر. تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود.

شعر دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را – غزل 12 – سعدی

 

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

 

شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود

کان صباحت نیست این صبح جهان‌افروز را

 

وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او

تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

 

گر من از سنگ ملامت روی برپیچم زنم

جان سپر کردند مردانْ ناوکِ دلدوز را

 

کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

 

عاقلان خوشه‌چین از سر لیلی غافلند

این کرامت نیست جز مجنون خرمن‌سوز را

 

عاشقان دین و دنیاباز را خاصیتیست

کان نباشد زاهدان مال و جاه‌اندوز را

 

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست‌آموز را

 

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن فرصت شمار امروز را

 

از آرشیوهای مشابه دیدن کنید:

سعدی قالب: غزل وزن شعر: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)

 

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را صوتی

پلیر زیر چند دکلمه ی صوتی شعر دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را سعدی است. این قطعه‌ها توسط حمیدرضا محمدی، محسن رحمتیان، محسن لیله‌کوهی و سعیده تهرانی‌نسب و سهیل قاسمی خوانده شده‌اند.

 

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

 

پیشنهاد ویژه برای مطالعه

نامه های احمد شاملو به آیدا

گلچین اشعار عاشقانه ی فروغ فرخزاد

سمبولیسم اجتماعی در شعر معاصر فارسی

دانلود آهنگ بعد ما شروین حاجی پور

 

معنی دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

برای اینکه به هر کیفیتی روزگار جدایی را سپری کنم. به این ناله های سینه سوز و حزین دل خوش کرده ام.

 

معنی شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود

شب همه شب انتظار صبح‌رویی می‌رود کان صباحت نیست این صبح جهان‌افروز را

پس از سپری شدن روز، انتظار محبوبی را که رویش به سانِ صبح، روشن و درخشان است می کشم. زیرا صبحِ طبیعت، یعنی خورشید صبحگاهی که جان را بر می افروزد و روشن می کند به زیبایی روی معشوق نیست.

[شب همه شب= سراسر شب، هر شب / صباحت= جمال و زیبایی].

در این بیت روی به صبح تشبیه شده است.

 

معنی وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او

وه که گر من بازبینم چهر مهرافزای او تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

چه زیباست اگر رویِ با محبّتِ او را ببینم. زیرا در آن صورت تا قیامت از بختِ پیروز خود سپاسگزار خواهم بود.

[وه= کلمه ای است که برای تحسین و شگفتی بکار می رود، خوشا، نیکا / مهرافزا= افزاینده مهر و محبت / طالع= در لغت به معنی طلوع کننده، اما در اصطلاح نجوم جزوی است از منطقةالبروج که در وقتِ مفروض در افق شرقی باشد. اگر آن وقت، زمانِ ولادت شخصی بود، آن را طالع مولود یا طالع آن شخص گویند (فرهنگ اصطلاحات نجومی)، بخت و اقبال].

 

معنی گر من از سنگ ملامت روی برپیچم زنم

گر من از سنگ ملامت روی برپیچم زنم جان سپر کردند مردانْ ناوکِ دلدوز را

اگر من از ملامت که مثلِ سنگ به سویم پرتاب می شود، روی برگردانم. مرد نیستم. زیرا مردان در برابر تیر دل خراش، جان خویش سپر می کنند.

خلاصه کلام : مردان که از جان خود می گذرند، من چرا از ملامت روی بگردانم.

[ناوک= تیر کوچک / دل دوز= آنچه موجب آزار و رنج دل گردد، دل خراش / ملامت به سنگ تشبیه شده است].

 

معنی کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

آنان که در طلبِ آرزوی خویشند، جز تحمّلِ ناکامی چاره ندارند. همانطور که طالبانِ نوروز ناگزیر باید در برابر سختی های زمستان شکیبایی پیش گیرند.

[کام جویان= جویندگان کام و مراد].

 

معنی عاقلان خوشه‌چین از سر لیلی غافلند

عاقلان خوشه‌چین از سر لیلی غافلند این کرامت نیست جز مجنون خرمن‌سوز را

خوشه چینان حسابگر و عاقل به دلیل توجّه به تمتّعِ آنی و مادّی خویش از آنچه در لیلی نهفته است بی خبرند. این کارِ شگفت و بزرگ و تن به سختی دادن، جز از مجنونِ خرمن سوخته و هستی بر باد داده برنمی آید.

[خوشه چین= درویش و فقیری را گویند که بعد از درو و جمع آوری محصول، خوشه های باقی مانده را برای خود جمع می کند / کرامت= در لغت به معنی بزرگواری و بخشندگی است و در اصطلاح صوفیان، امر خارق العاده ای که به سبب عنایت خداوندی از سوی صوفیِ کامل و واصل صادر می شود. مثل اِخبار از معقّبات و اِشراف بر ضمایر و شفای بیماران و رام کردن درندگان و نظایر اینها].

 

معنی عاشقان دین و دنیاباز را خاصیتیست

عاشقان دین و دنیاباز را خاصیتیست کان نباشد زاهدان مال و جاه‌اندوز را

عاشقانی که دین و دنیای خود را در راهِ عشق می بازند. سِرشت و خصوصیّتی دارند که آن را نمی توان نزدِ زاهدان مال و جاه اندوز یافت.

[دین و دنیاباز= آنکه دین و دنیا را می بازد و از دست می دهد / خاصیّت= طبیعت و خوی / زاهدان= جمع زاهد به معنی پارسایان و بی میلان به دنیا].

 

معنی دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده‌ایم ریسمان در پای حاجت نیست دست‌آموز را

ای معشوق، با کمند صیدِ خود، دیگری را صید کن زیرا ما خود اسیر و بندۀ توایم. مرغ رام شده به بند و دام نیازی ندارد.

[دست آموز= پرورش یافته و مأنوس، رام].

 

معنی سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن فرصت شمار امروز را

ای سعدی، دیروز سپری شد و فردا نیز وجود ندارد. پس در میان دیروز سپری شده و فردایِ نیامده، امروز را غنیمت شمار و از آن بهره برگیر.

[دی= دیروز / همچنان= همانا ، هنوز].

 

دیدگاه کاربران درباره‌ی غزل دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را سعدی

یوسف جهانگیری میگوید:

اشعار سعدی و شاعران بزرگ همه دارای حکمت ها و آموزه های بزرگی هستند من نظر شما رو به آخرین بیت جلب می کنم که سعدی به نحوی موضوع ” در زمان حال زندگی کردن” رو که امروزه خیلی روانشناسان به اون تاکید می کنند بیان می کنه. دیروز و گذشته خستگی تاریخ است و فردا نامعلوم پس حال را غنیمت شمر.

 

 

معنی دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را سعدی چیست؟

برای اینکه به هر کیفیتی روزگار جدایی را سپری کنم. به این ناله های سینه سوز و حزین دل خوش کرده ام.

 

شعر دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را اثر کیست؟

این شعر اثر سعدی شیرازی است.