هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
احمد شاملو، شعر سیاسی، شعر عاشقانه
دهانت را میبویند مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم – در این بن‌بست
دانلود دکلمه صوتی شعر در این بن‌بست احمد شاملو + پخش آنلاین و متن کامل. دهانت را میبویند مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم با صدای احمد شاملو. روزگار غریبی ست…
دهانت را میبویند مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم – در این بن‌بست
دهانت را میبویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم.
دلت را میبویند
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راهبند
تازیانه می‌زنند.
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما
آتش را
به سوخت‌بارِ سرود و شعر
فروزان می‌دارند.
به اندیشیدن خطر مکن.
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
آن که بر در می‌کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است.
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد
آنک قصابانند
بر گذرگاه‌ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون‌آلود
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و تبسم را بر لب‌ها جراحی می‌کنند
و ترانه را بر دهان.
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
ابلیسِ پیروزْمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است.
خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد
۳۱ تیرِ ۱۳۵۸
روزگار غریبی‌ست نازنین
همانطور که میدانیم نام این شعر «در این بن بست» است اما در میان مردم با نام های «روزگار غریبی ست نازنین» و «نور را در پستوی خانه نهان باید کرد» شناخته می شود.
دکلمه صوتی دهانت را می بویند
«شعر در این بن بست» که با سطر «دهانت را می بویند» شروع می‌شود، از آلبوم در آستانه است که شاملو با صدای زیبای خود آن را خوانده و مرتضی حنانه نیز موسیقیِ جاودانه‌ای را با آن هماهنگ کرده است. دانلود دکلمه دهانت را می بویند با صدای احمد شاملو در باکس زیر موجود است.
دانلود دکلمه صوتی شعر دهانت را می بویند احمد شاملو
پیشنهاد ویژه برای مطالعه
شعر از آب ها به بعد سهراب سپهری
در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.
دهانت را می بویند
شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «دهانت را میبویند مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم. دلت را میبویند روزگارِ غریبی‌ست، نازنین و عشق را کنارِ تیرکِ راهبند تازیانه می‌زنند.» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین احمد شاملو که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای احمد شاملو بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «کبابِ قناری بر آتشِ سوسن و یاس روزگارِ غریبی‌ست، نازنین ابلیسِ پیروزْمست سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است. خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟
روزگار غریبی است نازنین
نام این شعر احمد شاملو بن بست است اما در میان مردم به «روزگار غریبی است نازنین»، «ابلیس پیروز مست»، «آنکه بر در می کوبد شباهنگام شاملو» و «دهانت را میبویند مبادا گفته باشی دوستت دارم» نیز معروف است.
معنی شعر روزگار غریبی است نازنین
معنی واژه ها:
1- تیرک/tirak/: دیرک، ستون چوبی . تیرکوچک
2- راه بند[ ب َ ]: کسی یا چیزی که راه را مسدود کند. سرراه گیرنده . مانع عبورشونده
3- سوخت بار: بار سوخت . محموله سوخت . توشه سوخت
4- فروزان/foruzān/: تابان؛ درخشان ، درخشنده، روشن، منور، نورانی،
5- کنده: ]ک ُ دَ / دِ ] هر چوب گنده ٔ بزرگ را گویند عموماً . هر چوب سطبر و بزرگ . چوب بزرگ و سطبر.
6- ساتور: ابزاری آهنی و پهن و دسته دار شبیه کارد.
7- قناری: قناری پرنده آوازه خوانی است که نشان شادی و سرور است و کباب قناری کنایه از از بین بردن صدای شادی و آواز و سرود است.
8- سوسن/susan/: سوسن گلی است به رنگ های گوناگون که زیباترین آن سوسن سفید است. سوسن را از نظر آزادگی به ستاره ناهید، ایزدبانوی آب ها مربوط دانست هاند و به آن صفت آزاد بخشیده اند. در نمادهای دینی و هنری سوسن نشان پاکی است در اسطوره های ایرانی، از گل سوسن به عنوان یکی از نماد های آناهیتا نام برده می شود و جنبه هایی چون پاکی و آزادگی که مربوط به این ایزدبانو است، به آن منتسب می شود.
9- یاس: به رنگ سپید است و در فصل بهار و در اواخر اردیبهشت می روید.در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گلها یاسمن سپید، گل ویژه بهمن معرفی شده و آمده است. در ادب فارسی، یاسمن سفید گلی خوشبوی و زیبا با گلبرگ‌های سپید است؛ از این روی مَثَلی از هر چیز به غایت سفید است، چنان که منوچهری گوید:
وان قطره باران که بر افتد به سَمن‌برگ
چون نقطه سفید آب بود از بر طومار
در ادب فارسی، شاعران پارسی‌گوی بارها روی و رخسار و سر و سینه و اندام سپید دلدار را به یاسمن سپید تشبیه نموده‌اند. در سخن سعدی شیرازی، سپیدی یاسمن در تقابل با سرخی گل‌های ریز و سرخ رنگ درخت ارغوان چنین آمده است:
خوش بود عیش با شکر دهنی
ارغوان روی، یاسمن بدنی
نظامی گنجوی نیز در هفت پیکر، این تقابل سرخی ارغوان و سپیدی یاسمن را چنین به کار می‌برد:
ارغوان و سمن برابر دید
رایتی برکشیده سرخ و سپید
10- ابلیس/’eblis/: در ادیان سامی، موجودی که باعث رانده شدن آدم و حوا از بهشت شد؛ مظهر شر و بدی که انسان را گمراه می‌کند . اهریمن، دیو، شیطان
11- پیروزمست: مست پیروزی، شادمان از پیروزی
12- سور: بزم، جشن، عروسی، عیش، میهمانی ≠ عزا، ماتم
مرا تبار خونی گلها به زیستن متعهد کرده است،تبار خونی گلها میدانید؟ فروغ فرخزاد
Latest posts by فاطمه (see all)
- ناخن کبود برق – سیب ها و قلب ها - اکتبر 11, 2023
- برف آمد و بزم روز را آراست – منظره - اکتبر 11, 2023
- شب با درخت ها سخن از آفتاب رفت – دولت بیدار - اکتبر 11, 2023
