آموزش‌های ویدیویی

آموزش آرایه‌های ادبی

آموزش وزن شعر (عروض و قافیه)

نیما یوشیج، شعر معاصر

جیب سحر شکافته ز آوای خود خروس – او را صدا بزن

جیب سحر شکافته ز آوای خود خروس – شعر او را صدا بزن نیما یوشیج

جیب سحر شکافته ز آوای خود خروس

می خواند.

بر تیز پای دلکش آوای خود سوار

سوی نقاط دور

می راند.

بر سوی دره ها که در آغوش کوه ها

خواب و خیال روشن صبحند.

بر سوی هر خراب و هر آباد

هر دشت و هر دمن

او را صدا بزن!

بسیار شد به خواب

این خفته ی فلج.

در انتظار یک

روز خوش فرج.

پیوندهای او

گشتند سرد

از بس که خواب کرد

بیم است کاو نخیزد از رخوت بدن

او را صدا بزن!

کوچید کاروان که به ده بود. مدتی است

در چادر سفید عروس ایستاده است

با چه طراوتی

زیر «شماله» می گذرد ده. جدار راه

چیده شده است با

تنهایی از زنان

تنهای مردها

تنهای برهنه

تنهای ژنده پوش

آورده شادی همگان را به کار جوش.

و یک کمر بزرگ شده ست آشیانه تا

قاپد هر آن صدای گریزنده از دهن

او را صدا بزن!

آ وقت کاو رسید

چار اسبه از رهش،

در قلعه کس ندید

زین رو به گوشه ای

رفت و بیارمید.

پای آبله ز راه و تنش کوفته شده

گویی خیال زندگی اش از ره دماغ

با ناامیدی نه بجا روفته شده،

اما کنون که خسته تن از جنگ تن به تن

او را صدا بزن!

گرگی کشید کله و از کوه شد به زیر

مطرود دل پلید

بر تخته بست امید

(هر شکل نابجای نهان

در گوشه های معرکه می ماند)

تا دید کاو خروس

می خواند؛

و آوای او چو ضربت بر قطعه ی چدن

او را صدا بزن!

5دی ماه 1325

قالب شعر: نیمایی

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

جیب سحر شکافته ز آوای خود خروس

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «جیب سحر شکافته ز آوای خود خروس / می خواند » آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : « و آوای او چو ضربت بر قطعه ی چدن / او را صدا بزن » از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟