رفقا وقت تمام است تمام

شعر رفقا وقت تمام است تمام نیما یوشیج

مرده اندر گور

زنده ای یا برجا

داد باید

کار آنان انجام.

با جنون دشمن

وقت کوشیدن نیست

می به خم دیدی کف

جوش می باید زد

بادم بادی سرد

…* جوشیدن نیست

تو بکن آنچه را باید و آنت شاید.

ناروا گفتم گاه

روی ره می پاید

تا بماند بیمار

ناقص و بی اندام

رفقا وقت تمام است، تمام.

21 خرداد 1325

قالب شعر: نیمایی

در صورتی که در متن بالا، معنای واژه‌ای برایتان ناآشنا می‌آمد، می‌توانید در جعبه‌ی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهی‌ست که برخی واژه‌ها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شده‌اند. شما باید هسته‌ی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیک‌ترین پاسخ برسید. اگر واژه‌ای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاه‌ها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آ

(حر.) «آ» یا «الف ممدوده» نخستین حرف از الفبای فارسی ؛ اولین حرف از حروف ابجد، برابر با عدد "۱".

آ

هان! هلا! آی!

مطالب بیشتر در:

نیما یوشیج

اشعار نیما یوشیج

رفقا وقت تمام است تمام

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «رفقا وقت تمام است تمام / مرده اندر گور / زنده ای یا برجا / داد باید / کار آنان انجام » آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نیما یوشیج که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نیما یوشیج بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «ناروا گفتم گاه / روی ره می پاید / تا بماند بیمار / ناقص و بی اندام / رفقا وقت تمام است، تمام» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟