شعر از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم _ غزل78 _ ملک الشعرا بهار
از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم
چون شمع ز سر تا پا میسوزم و میسازم*
از زشتی بدخوبان وز جور نکورویان
گه زشت وگهی زیبا میسوزم و میسازم
درویش ز دروبشی شاه از طمع بیشی
لیکن من از استغنا میسوزم و میسازم
سرخ ازتف عشقم دل، زرد از غم یارم رخ
دایم چو گل رعنا، می سوزم و میسازم
چون هیزم نغزم من یاران همه تردامن
در مجمر از آن تنها، میسوزم و میسازم
حاسد ز حسد سوزد بدخواه ز بدخواهی
من ز ابلهی آنها میسوزم و میسازم
نوربست مرا در دل، ناریست مرا در سر
زپن هر دو چراغآسا میسوزم و میسازم
با اشگ روان چون شمع بربسته لب از شکوه
مردانه و پابرجا میسوزم و میسازم
دل کارگهی پرجوش دو رشتهٔ لب خاموش
پوشیده و ناپیدا میسوزم و میسازم
بستم زشکایت لب وزتن نگشود این تب
چه خامش و چه گویا میسوزم و میسازم
داغی که نهان دارم ارث از پدران دارم
من ای پسر از آبا میسوزم و میسازم
از آدم و حوا زاد این شعلهٔ بیفریاد
من ز آدم و از حوا میسوزم و میسازم
از خلد به راه آورد، انباز منست این درد
تا پا نکشم ز اینجا میسوزم و میسازم
مرغی است روان من، افتاده به دام تن
در دامگه اعضا میسوزم و میسازم
یا رب بپذیر از من وین درد مگیر از من
پیوسته رها کن تا میسوزم و میسازم
زان کافت بیدردی ازکوردلی خیزد
با چشم و دل بینا میسوزم و میسازم
دیریست که بیمارم بس مشغلهها دارم
وز حسرت استشفا میسوزم و میسازم
شد جسم بهار از تب کانون بلا یارب
سختست غمم اما میسوزم و میسازم
مطالب بیشتر در:
ملک الشعرا بهارشعر مشروطه
وزن شعر: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
پیشنهاد ویژه برای مطالعه
نه خود اندر زمین نظیر تو نیست – 126
چو گل بیش ندهم سران را صداعی – ۲۱۷
درغمش هرشب به گردون پیک آهم میرسد _ 46
آن که رخسارِ تو را رنگِ گل و نسرین داد _ 112
در صورتی که در متن بالا، میاد باد آن عهد کم بندی به پای اندر نبود عنای واژهای برایتان ناآشنا میآمد، میتوانید در جعبهی زیر، آن واژه را جستجو کنید تا معنای آن در مقابلش ظاهر شود. بدیهیست که برخی واژهها به همراه پسوند یا پیشوندی در متن ظاهر شدهاند. شما باید هستهی اصلیِ آن واژه را در جعبه جستجو کنید تا به نزدیکترین پاسخ برسید. اگر واژهای را در فرهنگ لغت پیدا نکردید، در بخش دیدگاهها گزارش دهید. با سپاس از همکاری شما.
از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم
شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم چون شمع ز سر تا پا میسوزم و میسازم* از زشتی بدخوبان وز جور نکورویان گه زشت وگهی زیبا میسوزم و میسازم» آیا با این سطرها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز میتوانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذابتر و زیباتر باشد؟ به طور یقین ملک الشعرا بهار که از شاعران مهم دوره مشروطه است دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطر ها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای ملک الشعرا بهار بودید، این شعر را چگونه شروع میکردید؟ و به جای سطر های پایانی یعنی : «دیریست که بیمارم بس مشغلهها دارم وز حسرت استشفا میسوزم و میسازم شد جسم بهار از تب کانون بلا یارب سختست غمم اما میسوزم و میسازم» از چه سطر هایی استفاده میکردید؟
شعر از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم ملک الشعرا بهار
دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاهها برای شعر از داغ غمت جانا میسوزم و میسازم ملک الشعرا بهار بنویسید. اگر از شعر لذت بردهاید، بنویسید که چرا لذت بردهاید و اگر لذت نبردهاید، دلیل آن را بنویسید.
اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان میشنویم.
اگر عکسنوشتهای با این شعر درست کردهاید، در بخش دیدگاهها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.
پیشنهاد میکنیم، این شعر را با صدای خودتان ضبط کنید و در بخش دیدگاه، فایل صدایتان را اضافه کنید تا در سایت منتشر شود.
- به هر که جور نکردی نمی توانستی - ژانویه 29, 2024
- چشم مستت شوخی آغازد همی - ژانویه 29, 2024
- هزار سال رهست از تو تا مسلمانی - ژانویه 29, 2024