سپیداران خاک آلود

شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «سپیداران خاک آلود بی خم کردن اندام پا در جوی می شویند و خورشید هوسران ، از میان شاخساران ساق مرمرفامشان را گرم می بوسد» آیا با این سطر ها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نادر نادرپور که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نادر نادرپور بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «هلا ، ای باد آرام سحرگاهی کنون وقت است تا از برگ های حسرت دیرین بپیرایی چمنزار فراخ و دلگشای یادگاران را کنون هنگام آن است ای ترنج قرمز خورشید که عکس خویش در آیینه های آب بنمایی و برق زندگی بخشی نگاه چشمه ساران را» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟

دیدگاه شما برای بهار نزدیک

دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر بهار نزدیک نادر نادرپور بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.