شعری که خواندیم به این شکل شروع شد: «زیر خورشید سحرگاهان پاییزی ای بهار رفته از خاطر ! من آن مرداب خاموشم آب بی لبخند حزن آلوده ی افتاده از جوشم در دل من ، برگ های مرده ی ایام می پوسند هیچ کس در ماتم اینان نمی گرید» آیا با این سطر ها برای شروعِ این شعر موافق هستید؟ به نظر شما غیر از این شروع نیز می‌توانستیم شروعِ دیگری داشته باشیم و شعر از چیزی که حالا هست جذاب‌تر و زیباتر باشد؟ به طور یقین نادر نادرپور که از شاعران مهم معاصر ماست دیدگاه و دلایلِ خاص خودش را برای این شروع داشته است، به نظر شما چرا این سطرها را برای شروع شعر انتخاب کرده؟ شما اگر جای نادر نادرپور بودید، این شعر را چگونه شروع می‌کردید؟ و به جای سطرهای پایانی یعنی : «باد هم اینجا نمی نالد زیر باران شبانگاهان پاییزی در دل مرداب خاموش غریب من آفتاب روزهای دور می میرد آه ، ای چشم عزیز آشنای من همچنان فانوس دریای خیالم باش» از چه سطرهایی استفاده می‌کردید؟

دیدگاه شما برای از مرداب تا دریا

دیدگاه خودتان را در بخش دیدگاه‌ها برای شعر از مرداب تا دریا نادر نادرپور بنویسید. اگر از شعر لذت برده‌اید، بنویسید که چرا لذت برده‌اید و اگر لذت نبرده‌اید، دلیل آن را بنویسید.

اگر نقد یا پیشنهادی برای سایت دارید، به گوش جان می‌شنویم.

اگر عکس‌نوشته‌ای با این شعر درست کرده‌اید، در بخش دیدگاه‌ها اضافه کنید تا با نام خودتان منتشر شود.